Zoooo herkenbaar haha! Alleen gaat het slapen hier alweer een hele tijd erg goed ( klopt heel hard af).
Vind het zo grappig om dit allemaal te lezen, is echt precies mijn dochter Shaantje! Onze katten gingen al heel snel op de loop voor onze dochter. ze is trouwens wel echt gek op dieren en doet af en toe nu aai. En dat ze je uitlachen of zelf al nee schudden en het gewoon doen hahaha. Vanmorgen trok ze alles uit de boxla, ik zeggen dat ze het niet mag en daarna mijn voet ervoor waardoor hij niet meer open kon. Kwaad! En dan ligt ze op haar buik op de grond te schreeuwen. Duurde maar even omdat ik niet reageerde, maar wat een figuur en dat al met 11 maanden! Het slapen gaat hier nu wel goed, soms wel kort overdag maar sinds we naar 1 slaapje zijn gegaan gaat het wel beter. 'S avonds gaat het nu ook wel goed. Je zou denken dat als ze zo druk zijn dat ze overdag wel wat meer zouden slapen, maar stel je voor dat je iets mist. En na vijf min slapen is ze er soms gewoon weer helemaal haha
Wij hebben er ook zo eentje, zeer pittig ding. Wil alles ondernemen, denkt dat ze al heel wat is, zegt iedereen gedag, zoekt de hele dag de aandacht op (of het nu vreemden zijn of niet), is aan de andere kant ook heel snel geprikkeld. En als het niet gaat zoals ze zelf bedacht had, beware en dekking! Mijn moeder had haar deze week een paar dagen te logeren die was steen kapot. Ze ziet er zo schattig uit met haar fel blauwe ogen en haar blonde krullen, maar ondertussen... Thuis is het bij ons niet anders en vermoeidheid is al 16 maanden in de overhand, het is 24/7 rennen met haar. Nachten gaan beroerd en overdag heb ik geluk als ze een half uurtje in bed stil is, zodat ik dan iets van huishouden kan regelen. Soms weet ik het niet meer hoe of wat, om hopeloos van te worden. Maar ik vind haar geweldig, ze knuffelt en kust overdadig als ze geen bui heeft hihihi
Dit doet mijn zoontje inderdaad ook! Vanochtend had hij er een te pakken bij zijn staart en echt keihard trekken, dus de kat uit zijn dak en mijn zoontje staat ernaast heel onschuldig te kijken alsof hij helemaal niets aan het doen was terwijl zijn handen vol met kattenharen zaten (gelukkig hebben wij langharige katten die enorm verharen op het moment, dus het leek erger dan het was )
Anderen vinden het altijd geweldig grappig als ze zo doet (zeker al op deze leeftijd) en ik moet zeggen dat ik het binnenin ook wel grappig vind (haar sterke willetje ) en dan moet je maar serieus blijven ! Hier ook minder en minder slapen overdag. Vandaag zelfs maar 3 kwartier op de opvang. Thuis niets meer en ik zag dat ze moe was, dus toch maar eens proberen, maar nee hoor! Feestje bouwen in bed ja ! Heb ze er dan toch maar terug uitgehaald en is pas 's avonds na de fles als een blok in slaap gevallen .
Nog een mooie: als Sem iets doet wat niet mag zeg ik nee, dan begint die of als een dramaqueen te jammeren en miepen of hij maakt een bepaald geluid: tfoe met de nodige speeksel en loopt dan hard weg hou dan je lach maar eens in.
Haha, die is ook geweldig ! Hier ook: het gebeurt als ik zeg dat iets niet mag, vb. "Siënna dat mag toch niet". Dan begint zij in volle overtuiging jawel te knikken (met de nodige gezichtsuitdrukking). Tja, en dan serieus blijven ! Hoe ze het zo jong allemaal al zo goed weten .
Ik heb je eerste post gelezen, en het lijkt wel of je het over onze dochter hebt!! Woorden die hier steeds vallen (ook bij het cb) zijn temperamentvol, beweeglijk, lekker druk, eigen willetje, enz.
Vind dit eigenlijk wel een geweldig topic . Heb me soms echt afgevraagd of alleen onze dochter zo druk en temperamentvol is (zeker al op zo'n jonge leeftijd). Blij dat er nog dames zijn, herkenning !
Wow, wat een reacties! Kon ff 1 dagje niet kijken Vind het echt heel leuk om te lezen dat er meer kindjes zijn zoals onze zoon. Voelde me er namelijk behoorlijk eenzaam in. Nu weet ik dat hij zeker geen uitzondering is, haha! En ik lees nog zo veel dingen die ik niet heb opgeschreven, maar waarvan ik denk: jaaaaa, dat doet hij ook! Doet me echt goed die herkenning.
Oh meid, zo was mijn dochter ook. Gillen, schreeuwen brullen om alles en vooral om niks. Wegrennen, klimmen, head first overal vanaf, luisteren nou eigenlijk nooit, spelen deed ze pas vanaf een jaar of drie, zand eten - niet een beetje maar werkelijk niet te stoppen, onwaarschijnlijk beweeglijk, niet knuffelen etc., ze volgde iedere impuls. De peuterpuberteit was drama en duurde tot ze zes was zo ongeveer. Heb zo af en toe staan huilen van ellende, zoveel van je kind houden en zo moeilijk gedrag.. En dan nog van die mensen die het beter weten... Brrrr Maar nu is ze zeven en alle prachtige kanten van dit temperament (ondernemend, liefdevol - ik krijg wel 20 knuffels en kusjes per dag, creatief, vol fantasie, 100% leven! vol energie) zijn gebleven. De mindere kanten zijn nu goed hanteerbaar voor haar en voor mij.. Ik had haar niet anders willen hebben, maar man wat was het soms zwaar..
Herkenbaar, dat wat anderen zeggen. Onze dochter is naast temperamentvol ook heel lief en gedraagt zich heel sociaal en leuk op bv een verjaardag ofzo, maar als mensen dan zeggen hoe lief, rustig en leuk ze wel niet is, dan denk ik weleens; wacht maar tot je er 24u per dag mee opgescheept zit Voel me vaak schuldig als ik dat denk.
Heeeeeeeeeeeel herkenbaar! Zit pas op de bekende roze wolk toen ze half jaar gepasseerd was, en die roze wolk word alleen maar groter(dochter is 14 maand), al veranderd die roze wolk soms ook nog wel in een zwarte donderwolk
Bijna precies onze dochter, alleen zonder brokkenpiloterij (juist heel voorzichtig). En ze slaapt pas sinds ze 3,5 is iets beter. Wij zeiden altijd tegen elkaar als we een rustige baby zagen: 'Hadden wij ook maar zo'n zombie.'
Haha . Fijn dat er nog zo'n druktemakers zijn ! @Gitta; Ja hier horen we dikwijls. Er moet pit in zitten, anders heb je er ook niet veel aan. Dan denk ik dikwijls, tja jullie zitten er niet alle dagen mee, soms mag het gerust héél wat minder .
Mijn dochter heeft weer iets verzonnen, nu pakt ze iets wat ze niet mag, kijkt me lief aan het rent dan snel weg! En volgens mij doet ze het gewoon echt om aandacht te vragen, want ze checkt wel eerst even of ik wel kijk!
Ben met mijn dochter, die dezelfde 'symptomen' vertoonde naar een magnetiseur geweest. Ze is nu een stuk relaxter, meer in balans. Maar een pittige tante ben je of ben je niet, dus dat zal wel nooit helemaal weggaan. Maar dat hoeft ook niet, blijft het wel zo leuk!
Ik heb ook zo'n lekkere doerak! Het begon al in de kraamweek, hij keek op dag 2 al zo idioot wijs de wereld in alsof hij al 9 maanden was bij wijze van. Is tot dat hij een maand of 2 a 3 was een baby geweest maar daarna is alles in super rap tempo gegaan. Hij draaide al heel vroeg op zn buik en weer terug, tijgerde heel vroeg, kroop heel vroeg en liep ook heel vroeg.. hij zat of lag nooit stil, altijd bewegen. Hetzelfde geldt voor zijn mond, die stond nooit stil.. ik dacht omdat hij motorisch zo snel was het vast langer zou duren voor hij echt woorden zou zeggen.. was ook niet t geval, hij heeft inmiddels een enorme woordenschat. Voor ieder nieuw ding zoals draaien, kruipen, lopen, praten was hij altijd een periode enorm gefrustreerd. Echt niet leuk. Nu hij 'alles' kan is hij in dat opzicht veel rustiger. Maar kent ook geen angst, heeft niet snel pijn. Klimt op alles, valt soms keihard maar geeft geen kick. Tegelijkertijd is hij super sociaal en mega vriendelijk tegen alles en iedereen. Enorm leergierig. Maar ook extreem ondernemend. En dat gaat hier echt in fases. Momenteel zitten we midden in de fase dat hij het weer vet grappig vindt om allerlei dingen te doen waarvan hij heeeeeeel goed weet dat t niet mag. In kastjes zitten, bank verbouwen, afstandsbediening pakken, etc. En het boeit m niks als je 'boos' wordt, das alleen maar mooi. Nu hij wat ouder wordt gaat hij steeds beter en langer echt spelen. Ik vind het soms zwaar omdat ik dagen heb dat ik krap 10 min kan zitten bij wijze van maar toch geniet ik elke dag. Het is geen moment saai met hem!