Niet echt problemen.. Wel vind ik mijn schoonmoeder HEUL irritant. Ze ziet altijd overal problemen in, maakt van elke mug een olifant. Wil je op vakantie, gaat ze het hebben dat je een verklaring van de dokter moet hebben of zo, een medisch paspoort, voor je hoorkoortstabletten.. (In Frankrijk, pffff, ja hoor..) Die dingen koop je daar gewoon bij de drogist! Mijn zoontje moet ik straks maar een tuigje omdoen zodat hij de straat niet op kan rennen.. (Woef) Al dat soort dingen. Word ik heel flauw van. Ze heeft ook altijd wat te zeuren. Ze heeft een aantal keer een aantal auto-ongelukken gehad, mensen die haar achterop zijn gereden. En ALTIJD als ze ergens is, gaat ze dat verhaal UITGEBREID, maar dan ook écht uitgebreid (duurt denk ik een half uur tot een uur) aan mensen lopen vertellen. Laatst zei ik nog tegen schoonzus, die er ook helemaal gek van werd: "vraagt ze zich nou nooit af waarom nou juist ZIJ die ongelukken steeds krijgt?" Ze rijdt namelijk zo slecht, steeds keihard remmen en zo. En ze weet alles beter. Ik heb er ook een sport van gemaakt om altijd tegen haar in te gaan. Oh ja en ze komt altijd met allemaal rommel aanzetten. Leggings voor Aiden (waarom?? het is een jongen!), spijkerbroekjes uit het jaar 0, die dingen zijn serieus ouder dan ik. Light vruchtensappen, ik heb nog maar 100x gezegd dat wij geen light drinken.. Echt hele oude spullen allemaal, wat moet ik ermee? Ik zeg nu ook altijd dat we het al hebben of zo, eerst nam ik het aan uit beleefdheid. Maar toch, verder mag ik niet klagen
Tja, hier gaat het met ups en downs. Ik sta gewoon totaal anders in het leven en mijn eigen ouders ook. Ook hun opgang met ons verschilt nogal met de opvatting van mijn schoonouders. Mijn schoonouders willen graag dat alles op hun manier gaat. Zolang je dat doet, gaat het goed. Zo niet, dan kun je je lol op. Het kwalijkst vind ik nog wel dat ze over ons roddelen, mijn ouders zouden zoiets nooit doen en ik zou ook niet over mijn kinderen roddelen, dat vind ik gewoon not-done.
Het is bij ons eigenlijk beide! Opzich mag ik niet klagen als ik sommige verhalen hier zo lees zeg jeetje.. Tuurlijk is mijn schoonmoeder ook wel es zo extreem dat ze haar zin perse moet doordrijven, of weet ze zoveel dingen beter kwa opvoeding dan ik met onze zoon. Maar denk dat het ook aan de leeftijd/generatie ligt. Ikzelf ben 24 jaar en zij is 64 jaar (mijn man is de jongste van 3 kids). Dus soms kon ik haar ook wel wurgen, vooral toen mijn zoon kleiner was en echt een vast ritme/schema had deed zij haar eigen zin. Maar aan de andere kant hebben ze wel voor hem allerlei speelgoed aangeschaft voor bij hun thuis, eten we daar 1 x in de week en hebben ze een fietsstoelje voor hem, eigen ledikant en ze nemen hem altijd mee naar leuke dingen! Dus ik knijp in me handen met zulke schoonouders!
Ik heb met mijn ouders een super band, mijn man trouwens ook. Mijn schoonouders zijn heel anders, Ze zijn meer van de regeltjes, ze doen alles precies hoe het hoort. Ze plannen in het begin van de week wat ze gaan doen, en ze veranderen dat ook niet. Maar ik heb opzich een hele goeie band met hun, in het begin stoorde ik me mateloos aan hun levensstijl. Als ze bv op ons meisje passen en het is een beetje warm, gaan de ramen dicht de gordijnen dicht en laten ze haar de hele tijd binnen. Mijn ouders zetten de hele tuin vol met parasols en zetten voor haar heerlijk een zwembadje op dat ze lekker kan zwemmen. Dat zijn allemaal van die kleine dingentjes. Mijn man kan ook beter met mijn ouders omdat hij hun levensstijl ook wel erg makkelijk vindt. Hij heeft vroeger toen hij klein was altijd zo strikt moeten leven. altijd met regeltjes. Hij vondt het verschrikkelijk. Maar we hebben het er gewoon bij neergelegd en proberen er gewoon mee om te gaan en te respecteren. Dus het is een beetje dubbel. Mijn ouders zijn gewoon geweldig. Mijn schoonouders ook, maar ze leven gewoon op een manier waar wij heel slecht tegen kunnen. Maar we proberen dat gewoon te negeren want ik moet er ook niet aan denken om ruzie te hebben met hun. Ik hou absoluut niet van ruzie en vooral niet met familie.
Toen Ties net geboren was werd ik helemaal gek van mijn sm. Nu gaat het goed gelukkig en Ties is gek op mijn schoonouders, dus het is helemaal bijgetrokken
Jeetje wat een verhalen zeg.. Hier een onwijs lieve schoonmoeder en met haar vriend erbij is het ook altijd errug gezellig.. Advies geven over de opvoeding doen ze niet, ze vindt dat we dat zelf moeten uitzoeken.. Als ik om tips vraag krijg ik ze, als ik het niet vraag krijg ik het niet.. Tuurlijk wel een keertje tussendoor, maar dat is geen drama.. We zien ze ong. 1x per maand, soms vaker, soms minder en het is prima zo.. Mijn ouders zijn wat dat betreft hetzelfde.. Het fruit gaat wat moeizaam bij L. af en toe en dat vindt mn moeder zielig Dus schuift ze hem een liga in zn handjes i.p.v. lepeltje fruit Vinden we geen probleem, dan krijgt hij gewoon 's middags zijn fruit.. Beide partijen houden zich aan onze 'regels' wat slaapjes, spelen en eten betreft dus ik klaag niet
Mijn schoonouders vallen opzich wel mee.. Maar de broer van mijn vriend.. ARGH.. Mijn schoonouders hebben ook zo'n gestructureerd, ik zou zeggen: SAAI.. Leven.. En verder hebben ze zo hun opmerkingen bijvoorbeeld: Ik had mijn eerste controle bij de VK. Kreeg ik eerst een uitwendige echo en toen een inwendige omdat ze het niet goed konden zien.. Ik vond dat best een akelig gevoel, niet echt pijn maar meer zeurend.. Dus ik vertel dat tegen haar, zegt ze: Ach kom nou, dat doet toch geen pijn? En echt op zo;n toon van doe toch eens normaal alsof ik de grootste onzin uitkraamde.. Ik was echt boos aan de ene kant, dat zij 4kinderen heeft gebaard zonder pijn en weet ik het wat, kan ik niks aan doen.. Is toch persoonlijk? Verder ze bedoelen het niet slecht maar hun ouderwetse 'goede raad' komt me mijn keel uit soms.. Ach ze zijn vaak aaibaar Mijn schoonbroer daarentegen is zelf (ex) verslaafde heeft echt meerdere jaren vanaf zijn 14e aan de speed gezeten, hijs nu 25, en nog.. Liegt en bedriegt iedereen, bedreigt zijn eigen ouders, vooral zijn moeder.. Maar die kan ik niet uitstaan! Hij is zoo hypocriet, en heeft ook altijd het gevoel zichzelf overal mee te moeten bemoeien, wij gaan samenwonen, hij zegt tegen mijn vriend; Dat je met háár gaat samenwonen.. Wij krijgen een kindje, vragen hem NADRUKKELIJK om dit tegen niemand te zeggen.. Hij en zijn vriendin kleppen het aan iedereen in onze vriendenkring door.. Krijg daardoor bijna ruzie met mijn beste vriendin die mij ook heel intensief bij haar bevalling en zwangerschap heeft betrokken dat ik haar niks heb laten weten, terwijl ik zelf het net pas wist:S.. Hij maakt me echt serieus zó kwaad! Alles wat wij hebben of vinden, hij stampt alles zo de grond in.. En ook als hij heeft gesnoven, heeft hij van die woedeaanvallen, en maakt hij alles kapot.. En dat hij mij een keer een grote bek geeft kan ik nog wel hebben, maar hoe hij tegen zijn ouders doet en tegen mijn vriend, ik vind het gewoon diep en diep triest.. Mjaa Aldus mijn geklaag met dit extreme warme weer
Ik heb totaal geen problemen met mijn schoonouders,hubbies ouders zijn al jaren gescheiden en zijn moeder is hertrouwt al een aantal jaren. Ook met hem kunnen we het goed vinden de kinderen ook. Mijn schoonvader is ook een lieverd hij komt van curacou en heeft echt een lief karakter een heerlijke man. Tja dan mijn ouders,mijn vader daar heb ik al jaren geen contact meer mee hij kent mijn jongste 2 kinderen dus ook totaal niet. Hij is al jaren alcholist en woont samen met een junkie. Ik ben blij dat ik daar gewoon geen contact mee heb. Mijn moeder ook dat is een geval apart heb maar heel weinig contact ermee alleen via de telefoon en verders niet. Ook mijn hubbie kan haar wel schieten maar doet gewoon normaal tegen haar dat doe ik zelf ook. Ik had het liever anders gezien maar helaas dat mag niet zo zijn en ach ik ben het gewend bij ons is het grootste probleem geld! Geef je niets kan je ophoepelen geef je wel dan ben je goed en daar passen we beiden voor!