Ik wou zo graag thuis bevallen maar toen de ontsluiting na weeënstorm maar op 3cm bleef hangen ben ik naar het ZH gestuurd voor een pompje. Het werkte voor even tot ik de volgende weeënstorm kreeg en nog maar op 4cm zat. Later is het een spoed keizersnee met ruggeprik geworden. Dit was bijna algehele narcose geworden omdat ze niet goed konden prikken omdat ik steeds in de weeën bleef hangen.
@missprincesa: ik zie nu pas dat je er ook een vraag bij stelde. Ik wilde op voorhand géén pijnstilling, omdat dit nooit zonder risico voor je baby en jezelf is. Dus als ik het zonder kon, wilde ik het zonder. En als het niet gaat, is het heel fijn om te weten dat de mogelijkheid er is om iets aan de pijn te doen.
Ik heb ook een tens gebruikt en ik ben er erg over te spreken! Ik weet niet wat jij je bij 'hopen dat hij werkt' voorstelt? Ik kan misschien niet goed vergelijken omdat ik bij de eerste ook een ruggenprik heb gehad maar ik vond de weeën evengoed best pijn doen Al werkt de tens wel ontspannend hoor. Ik ben tussendoor zelfs in slaap gedommeld (vond ik best knap van mezelf ) Ik zou bij de derde weer een tens willen gebruiken maar wil em niet echt onder het kopje pijnstilling plaatsen.
Helaas vorderde mijn ontsluiting te snel en ik moest ook nog met de ambulance naar een ander ziekenhuis dus dan mag ruggenprik niet . Het was erg pijnlijk, maar toen ik mijn twee ukkies in mijn armen had was ik alles weer vergeten. Achteraf blij dat ik het zonder pijnstilling heb gedaan, kon daarna meteen zelf lekker douchen etc mbv van mama dan.
Ik moet nog gaan bevallen maar ik heb met de vk overlegd en in het geboorteplan laten vastleggen dat de ruggeprik voor mij een zeer serieuze optie is. Ik heb vorige week mijn geboorteplan geschreven met een verpleegkundige en heb daarvoor een uitgebreid gesprek met de gynaecoloog gehad. Hij was zeer positief over de ruggeprik en zegt dat het vrouwen vaak juist helpt veel meer ontspannen te bevallen, en dat de nadelen in de meeste gevallen echt niet opwegen tegen de voordelen. Ik heb al van veel mensen opmerkingen gekregen, voornamelijk van andere vrouwen. 'Je kunt toch gewoon beginnen en dan wel zien', 'er is er nog nooit een blijven zitten', 'iedereen kan het', en meer van dat soort kreten. Allemaal waar maar iedereen is het erover eens: het doet enorm veel pijn en ik zie niet in waarom je daarvoor geen pijnstilling zou nemen. Het zit er bij ons Nederlandse vrouwen kennelijk heel diep ingebakken; je hoort te 'lijden' als je je kind op de wereld zet.
Ik hoop dat het me wat afleid van de pijn. Dat het dragelijker word het staat er inderdaad een beetje vreemd. alsof ik hoop dat de pijn weg is. Nee, dat kan dat ding helaas niet Ik niet echt vergelijkingsmateriaal. Heb wel pijnlijke weeen gehad maar weet niet meer hoe die voelde. Daarna een ruggenprik gekregen dus helmaal geen pijn.
Dat had met een ruggenprik ook gekund hoor je hebt gewoon gevoel in je benen en zodra dat ding uit gaat, meestal tijdens persen kan je na de bevalling weer lopen.