Zonder ruzie heb ik tegen hem gezegd dat ik niet meer van hem houdt. Hij gelooft me niet. Hij zegt: je hebt drie kinderen met mij (2, 4, 8 jaar oud) je gaat toch hun leven niet onderste boven zetten? Ik heb het zo gezegd: ik hou niet meer van jouw, en het ligt aan jouw wat je ermee doet… Maar om eerlijk te zijn, ik ben verliefd op een ander. En nee, ik heb niks gedaan met ie persoon. Maar ik realiseer dat ik niet van mijn man houdt omdat ik aan een ander denk. Ik voel me kut. Kut dat ik gewoon niet weet wat ik moet doen. Hij wilt gewoon doen alsof er niks aan de hand is.
Wil je ook echt weg bij je man? Verliefdheid kan iedereen overkomen, maar het ligt er natuurlijk aan wat je er mee doet. Je zou het kunnen negeren, en voor je huwelijk kunnen vechten. (Natuurlijk alleen als je ergens diep van binnen nog van hem houd)
Ik vind het best hard dit zo te droppen bij je man met de mededeling 'het ligt aan jouw wat je ermee doet'. Heb je voor jezelf al duidelijk wat het vervolg is? Wil je verder met je man? Wat verwacht je nu van hem dan? Zelf merk ik een duidelijk verschil tussen verliefdheid en houden van. Je kan opgewonden en kriebels krijgen van een ander zonder dar dit betekent dat je niet van je man houd. (Vind ik) het spannende en onbekende kan aantrekkelijk lijkten helemaal als je in een structuur van een druk gezin vast zit. Maar wat je ermee doet en wat dit op de lange termijn gevolgen heeft is totaal aan jouw. Niet je man die je het maar even mededeelt.
Maar ik begrijp het even niet. Jij hebt een probleem Maar je man moet er dan iets mee? Waarom ga je niet eerlijk met hem in gesprek? En je man doet alsof er niets aan de hand is…ik begrijp het wel want je hebt hem verder toch niks uitgelegd? Praten en openheid. Jij bent niet happy dus dan moet jij hierin het voortouw nemen. Wellicht niet makkelijk maar je bent een volwassen mens en er zijn kinderen bij betrokken.
Nou, leuk voor je man om zo’n bom gedropt te krijgen. En vervolgens mag hij de rest gaan regelen en bedenken? Geen wonder dat hij in de ontkenningsfase zit...
Dus je man mag gaan oplossen dat jij op een ander verliefd bent geworden en niet meer van je man houdt? Als je hier eerlijk kan zijn wees dan op z'n minst echt eerlijk naar je man toe en vertel dat je verliefd bent op een ander. En je man heeft gelijk, je hebt drie kinderen.......verliefdheid is een leuk gevoel.....maar weet jij echt heel zeker dat je jullie gezin uit elkaar wil trekken? Dat je je kinderen in deze rotsituatie wil plaatsen? Scheiden is echt voor geen enkel kind leuk te noemen. Ze krijgen het in hun schoenen geschoven door hun ouders en moeten er maar mee dealen. Tas meeslepen naar dit huis, dan weer terug.....o nee dat ligt nog bij papa....o wacht, straks staan mn vader en moeder naast elkaar bij het voetbalveld....als ze maar geen ruzie gaan maken........yes zomervakantie, twee keer op vakantie is zo leuk.....maar ja dan mis ik wel mijn moeder of vader voor 3 weken.... Misschien zie je voor jezelf geen andere uitweg, dat kan! Maar ik hoop van ganser harte voor jezelf, voor je man en voor je kinderen dat je er wel alles aan hebt gedaan om je huwelijk en gezin te laten werken. Kan je echt met eer en geweten zeggen tegen je kinderen, sorry maar ik had echt geen andere keuze meer? En aan houden van kan je werken als je dat oprecht wil!
Wat is precies je hulpvraag met dit topic? Op basis van de informatie die jij geeft is het vrijwel onmogelijk om daar een mening / advies / oordeel of whatever over te vormen. Het is zo kort door de bocht. Succes met de kwestie in ieder geval en hoop dat jullie er samen uit kunnen komen.
Ik ben het eens met bovenstaande reacties. Dat je niet meer van je man houdt en verliefd bent op een ander, kan natuurlijk maar tegen hem zeggen: "ik houd niet meer van je en zie maar wat je er mee doet" vind ik nogal hard. Jij dropt de bom dus jij moet hier iets mee, niet hij. Je kunt hem niet zo laten bungelen. Ga een goed, volwassen gesprek met hem aan waarin je vertelt hoe het zit en wat jij van plan bent.
Laat hem even van dit feit (?) bekomen en dan kun je er over een week (of 2) ofzo nog eens over praten. Hij moet ook eea verwerken natuurlijk. Bedenk voor jezelf of je nog met je man zou willen zijn als die ander er niet was én bedenk hoe het zal zijn als het niets wordt met die ander. Dan zit je alleen, is dat wat je liever hebt dan samen zijn met je man? Hoe lastig ook, houd die ander uit de beslissing of je wel of niet verder wilt met je man. Verder sterkte!
Je hebt je man ook maar een halve waarheid verteld. ' ik houd niet meer van je. Maar ik doe verder niets en jij zoekt het maar uit' is al niet leuk. Maar het is een groot verschil als je ook gevoelens hebt voor een ander. Dan wil hij vast wel weten wat jouw plan is? Beetje vaag dit.
Ik vind het nogal hard en respectloos naar je man toe.. hij wil doen of er niks aan de hand is.. Jij bent ook niet eerlijk tegen hem. Wil je echt je gezin overhoop gooien omdat je nu verliefd ben? Ook dat gaat weer een x over hè.. Denk goed na voordat je beslissingen neem, probeer eerst te vechten voor je huwelijk als je denkt dat er nog een beetje hoop is.
Nou, lekker dan Je kan van je man houden, zonder de spannende kriebels van een verliefdheid. Met drie jonge kinderen ben je soms meer een team dan hartstochtelijke verliefden, en dat het dan fijn is om je buiten die dagelijkse rompslomp je geliefd te voelen kan ik me best voorstellen. Maar je had ook kunnen zeggen dat je verliefd bent geworden, daar niets mee wilt doen, maar je bij hem ook weer een mooie en begeerde vrouw willen voelen, naast moeder.
Zo dan... Ik vind je erg hard naar je man. Als je dan een bom dropt, wees dan eerlijk over alles. Jij bent degene die aangeeft niet meer van hem te houden (is dat echt zo?), niet hij. En vervolgens mag hij het uitzoeken. Vind je dat terecht?? Jij bent degene die stappen moet nemen, niet hij. Natuurlijk gaat hij dat niet doen. Weet die andere man dat je verliefd op hem bent en is dat wederzijds? Willen jullie met elkaar verder? Hoe zie je dat voor je met je 3 kinderen? Ben je echt bereid uit elkaar te gaan met je man of hou je ergens nog wel van hem en zou je bijv relatietherapie overwegen om je huwelijk te redden? Verliefdheid kan iedereen overkomen, ernaar handelen is wat anders.
Wat voor reactie had je dan verwacht of willen hebben? Vermoed dat mijn man in eerste instantie hetzelfde zou reageren, dus zo gek vind ik die reactie niet. Ik weet niet wat je met dit topic wil, maar ik zou toch eerst uitzoeken wat je zelf wil.
Wat had je verwacht? Je dropt een enorme bom en hij mag de rommel opruimen? Ben je niet meer verliefd of hou je niet meer van hem? Hoe zie jij je toekomst voor je? Dat je verliefd bent op een ander, is dat de reden dat je niet meer van je man houdt?
Volgensmij speelt hier veel meer. Ik heb even gelezen in je topic over dat je man zoveel contact heeft met zn moeder en jou echt terzijde schuift. Ik snap dat als er geen verandering komt in de manier waarop hij jou behandeld dat je dan zelf ook kil wordt en afstand neemt. En zoiets hebt van zoek het maar lekker uit. Met het oog op je kinderen zou ik wel in therapie gaan. Ik bedoel, ooit was deze man leuk genoeg om een gezin mee te stichten. Scheiden maakt het leven echt niet altijd beter. In elk geval sterkte en praat vooral met elkaar en met een therapeut erbij om inzicht in je relatie te geven.