Onze kinderen waren vanochtend zo lief met elkaar aan het spelen Ik voel me dan zo rijk en gelukkig dat ik wel kan huilen Ben na de geboorte van de kinderen zo emotioneel geworden
Ja hoor, soms lig Beer in mn armen, kijkt ie me aan, en dan ineens denk ik aan al die jaren dat ik zo heb gestreden om hem te krijgen. Tranen over mn wangen. Dan knuffel ik m lekker stevig, zeg dat ik van m hou, en kus m helemaal plat!!!!
Ja absoluut als Sylvano zit te spelen ofzo helemaal geweldig, of als hij net wakker wordt of slaapt zo schattig!
O ja super herkenbaar,en nu ik zwanger ben mijn hormonen niet altijd onder controle dus krijgt ze nog een knuffel extra...
Ik kan bij tv series al janken. bijv. bij een afscheid, of na jarenlange reunie waar iemand de ander in de armen valt. Of simpel gewoon bij een lief gebaar, een bos rozen dat iemand voor z'n vriendin meeneemt. Ik vind het soms wel erg maar ach... zo ben ik nu eenmaal na de bevalling
Jazeker heb heel vaak van die momenten dat ik denk, ' dit heet gelukkig zijn'...Mijn kinderen, mijn alles!
Jaaa, ik zei het nog vanmorgen tegen mijn man, wij zaten vanmorgen in de tuin een kopje koffie te drinken en ik was zo naar mijn kids aan het kijken.. En kijk naar mijn man en vraag: voel jij je net o rijk als mij ..
Ja, heel herkenbaar. Voorheen was ik helemaal niet zo emotioneel, was vooral heel erg nuchter. Nu, sinds de geboorte van Robin, of eigenlijk de zwangerschap al, krijg ik al een brok in mijn keel bij de reclames van TLC over zwangerschappen/baby's (hoop wel dat dat ooit over gaat ). Als hij dan lekker bij me ligt en ik kijk naar hem, dan heb ik ook dat gelukzalige gevoel. Heel fijn!
Heel berkenbaar, voral als ze zo mooi met papa speelt en ik stiekum op afstand toekijk.. Dan smelt ik helemaal!!
Heb zo'n vermoeden dat ik dit ook ga hebben, heb nu in mijn kraantje al meer gehuild dan de afgelopen 5 jaar totaal, denk dat ik wel emotioneler zal blijven...