Hoe de 12 weken door....

Ik ken je gevoel helemaal. Als het dan eindelijk zover is dan kan je niet eens genieten.

Mijn vk vertelde mij "vanaf het moment dat je test positief is heb je geen onbezorgd leventje meer" En dat was zo. Eerst was het de 3 maanden goed doorkomen. Dan ben je ene beetje bezig met het feit dat alles toch wel goed zit daarbinnen. Dan na de 20 weken echo weet je dat alles goed is maar de garantie geven ze niet, en dat zeggen ze duidelijk haha. Dus tot de bavalling heb je ene beetje spanning. En dan ga je na de bevalling lekker door met zorgen haha. Vanaf nu sta je anders in het leven.

Tips heb ik niet. Ik heb niet kunnen genieten die 3 maanden omdat ik hele dagen misselijk was. Maar je kan er maar beter vanuit gaan dat het vaker goed gaat dan fout en klamp je daar maar aan vast.

 

jeetje meid, nee ik heb geen tips voor je behalve dan dat je er gewoon vanuit moet gaan dat het heus wel goed komt, zijn er aanwijzbare redenen waarom het eventueel mis kan gaan is het weer wat anders, maar als jij gewoon gezond bent en er in de familie niet een of andere erfelijkheid is wat betreft zwangerschappen etc zou ik toch echt gewoon proberen te genieten hoor...

die 3 mnd ik weet niet wat ik daarvan moet vinden ik ken ze waarbij het op het laatste moment fout ging en wat de reden daarvan was mag joost weten maar als je alles op jezelf wilt gaan betrekken van wat er kan gebeuren heb je geen deel van leven meer en zeer zeker niet in een periode waarin je juist moet stralen en genieten en je jezelf heerlijk moet laten verwennen, meid gooi die donkere gedachte overboord en geniet er gewoon lekker van dat er de komende maanden een heerlijk wondertje in je groeit...

dat is dus eigenlijk de enige tip die ik je kan geven, genieten!!!

 

Veel leuke dingen plannen!
Dan heb je wat om naar uit te kijken, en de tijd gaat lekker snel als je wat leuks te doen hebt. (ik ben bijv laatst naar de Efteling geweest, ik had er zo'n zin in, dat ik de tijd ervoor en erna amper aan mijn zwangerschap heb gedacht)
Je kunt ook naar de dierentuin gaan, een dagje shoppen, leuke tijdschriften en/ of boeken bij de hand hebben, veel leuke films huren (feelgoodmovies of thrillers! Horror is wat minder als je je al wat zorgelijk voelt vanwege je zwangerschap) Naar de bioscoop gaan vind ik ook altijd erg leuk.

 

Ik herken je twijfels, zit ook de weken (dagen) af te tellen. Volgende week heb ik mijn eerste echo en hopelijk heeft dat al iets meer rust als ik een kindje daarop heb gezien en een kloppend hartje.
Denk dat er weinig op zit dan je dagelijkse ding te doen en wachten tot de tijd voorbij gaat; zucht

 

Oja: en zorg dat je wat minder vaak achter de computer zit, vaak voel je je helemaal niet beter van wat je allemaal tegenkomt op internet!
Het kon mij in ieder geval behoorlijk angstig maken.

 

Ik herken het ook hoor... die onzekerheid.
Gewoon proberen te genieten.
Het kan altijd mis gaan maar daar moet je gewoon niet van uitgaan.
Als je straks de echo hebt gezien heb je al veel minder twijfels.

 

Die dingen zoek ik ook bewust niet op. Lees gezellig mee hier op t forum en lees zo nu en dat wat over de groei van je baby (hoe groot nu, hoe ziet het er uit etc etc). Ga er ook vanuit dat alles gewoon goed is.
Morgen hou ik lekker een 'verwen mezelf dagje'. Ga naar de kapper, ga heerlijk met allerlei spulletjes uitgebreid onder de douche, heb een heerlijk boek om te lezen, wil mijn nagels nog netjes maken (wat groeien die hard!) en nog een beetje van t mooie weer genieten en lekker uitslapen (nu kan t nog ). Zo kom ik het weekend wel weer door en ben ik weer opgeladen voor een week werken.
En volgend weekend zitten we dan al op 11 weken

 

Dan ben je de 12 weken voorbij en ga je je zorgen maken over de rest van de zwangerschap en zorgen maken over de bevalling, als je dan eenmaal de bevalling achter de rug hebt ga je je zorgen maken over je kleine hummeltje, als je hummeltje peuter wordt ga je je daar weer zorgen over maken, want die gaan de wereld ontdekken. En als je kleutertje naar school gaat, ga je je daar weer zorgen om maken, en en en en...

Kortom, als je eenmaal aan kinderen begint blijf je je zorgen maken, kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen

Succes, groetjes Cellie.
Die ook blij is als de 1e 12 weken voor bij zijn.......

 

Je bent niet zwanger van een miskraam maar van een kindje zeggen ze hier in Zweden.
Ik heb mij ook zo zorgen lopen maken en dat werd best erg rond de 10 weken. HIer in Zweden krijg je geen echo voor week 18, dat is dus nog langer wachten dan in Nederland. Dus eigenlijk wel fijn dat je in ieders geval niet zolang hoeft te wachten om te weten hoe het gaat daarbinnen maar dat nemen de zorgen helaas niet weg.
Ik was blij om hethartje te mogen horen in week 12 toen kon ik wat meer ontspannen maar zoals alle andere zeggen het leventje met zorgen is begonnen nu zit ik me nerveus te maken voor de echo en dat gaat zeker maar door en door.
Een echte tip heb ik niet maar je kan misschien eraan denken dat er meer zwangerschappen goed gaan dan fout en proberen wat te ontspannen, tis heel moeilijk maar dat is beter voor jou en je kindje.

 

herkenbaar, de 12 week kruipen werkelijk voorbij, en wat de zorgen betreft: Er zit idd wel wat in, als je eenmaal met zwangeren begint einigd je rustige zorgeloze leventje!

 

Ik merk wel dat in de loop van de weken (maanden) de zorgen wat afnemen. Zorgenvrij zullen we nooit meer zijn

 

Nou moe, verkeerde knopje, ik was nog niet klaar....ben ook blond

het gaat met fases vind ik. Na de 1e echo had ik er ineens heel veel vertrouwen in dat het allemaal goed zou gaan. Maar een paar weken later begon het weer. Tot de volgende afspraak met de vk en het luisteren naar het hartje, toen ging het weer goed. Tot een paar weken later de zorgen weer kwamen. Etc. etc. Ik heb net de 20 weken echo gehad en voel me een stuk beter. Maar voor hoelang?

 

Wat erg he! Eerst maken we ons zorgen of we wel zwanger kunnen worden. Dan ben je eindelijk zwanger van een prachtige beeb en denk je dat het geluk je zomaar weer ontnemen word door een miskraam!

Ook ik heb het hoor, heb er zelfs van gedroomd dat mijn beebje omkwam in een brand!!! Tja, waar dat vandaan komt? Geen flauw idee. Ik heb het echt in mijn hoofd moeten prenten dat ik toch echt zwanger ben en nu verwen ik mijn buikje en geef ik het heeeeel veel liefde.

Ik ga gewoon genieten hoor! dit neemt niemand mij meer af...haahahahaha.....(maar ben wel blij als ik dadelijk met 8 weken en drie dagen mij eerste echo krijg...)

Dames, gewoon genieten en verwen je beebje maar lekker. Die buik moet nu heel veel liefde krijgen.

 

net als alle adviezen die hierboven gegeven worden sluit ik me daar bij aan, zoek lekker afleiding, ga dingen doen waar je zin in hebt en ga in elk geval geen dingen zoeken die er allemaal mis kunnen gaan. ik ben nu 15 weken dus eigenlijk die kritieke grens voorbij, maar eigenlijk maak ik me nog net zo druk (ik heb zelfs door stress wat bloedverlies gehad deze week, dat heeft de gyn geconstateerd na een echo, gelukkig was met ons kruimeltje alles goed) stress proberen een blokje om te sturen en ontspannen, de kans dat het goed gaat is veel groter dan dat het mis gaat voor je het weet ben je twaalf weken

liefs en