Een vraagje voor de dames waar hun kindje van naar de creche gaat. Vandaag is mijn meisje voor het eerst daar naar toe gegaan. Voor maar anderhalf uur, en ik ben erbij gebleven. (langzaam aan wennen). En nu was ze vanavond heel erg huilerig. Dan zat ze bij me. Lekker lachen en knuffelen. Opeens kijkt ze me heel zielig aan, en begint te huilen met hart en ziel . Dit deed ze een aantal keren achter elkaar. Ik heb zelf het gevoel dat ze zwaar onder de indruk was van vandaag. Al die kleine hummeltjes bij elkaar is natuurlijk heel spannend als je dat nog nooit heb meegemaakt. Ze was daar op een gegeven moment op mijn arm in slaapgevallen. Morgen gaat ze ook anderhalf uur, en dan ga ik weg Ik geloof dat ik het ook wel heeeeel erg spannend vind. Ik blijf gewoon in het gebouw, ff een bakkie doen. Maar dan laat ik haar bij de lieve dames achter. Ik ben benieuwd hoe ze morgenavond is!
Ligt er ook een beetje aan hoe oud ze is. Als ze voor 't eerst gaan, als baby, dan wennen ze heel snel meestal, maar als ze rond een jaar pas gaan, is juist de verlatingsangst heel groot bij kindertjes. Veel succes morgen!
Mijn zoontje gaat sinds dat ie 4,5 maand is naar de creche. We hebben eerst een rondleiding gehad, toen is hij even bij de leidsters gebleven. Daarna is hij gewoon gelijk de hele dag geweest en ik ben gewoon gaan werken. Dit ging op zich heel goed, hij is wel de eerste nacht daarna een keer wakker geworden. In het begin vond ik het wel moeilijk om hem achter te laten, maar het went echt.
alsof ik dit zelf geschreven heb bij ons ging het dus ook heel goed. nu als ik haar wegbreng, strekt ze haar armpjes al uit naar de leidster. ze zwaait me gedag en ik krijg een handkusje.
Fijn dat het zo makkelijk ging. Ik vind het wennen ook wel fijn hoor. Geeft mij ook een veel rustiger gevoel. Het kdv kwam er zelf mee. Het is iets wat ze graag doen. Eerst anderhalf uur samen met mamma, dan anderhalf uur alleen, dan een halve dag, dan tot 1500, en dan tot 1600..... (5 wendagen) Dit is ook allemaal nieuw voor mij dus ik dacht eigenlijk dat dit protocol was...
Mijn zoon was bijna 3 maanden toen hij voor het eerst naar het kdv ging. Eerst een wenochtend met mama erbij en de tweede keer een halve dag. Ik ben toen lekker naar de stad geweest. De derde keer was een hele dag en moest ik weer werken. De eerste weken sliep hij heel veel de dag na het kdv maar nu is hij helemaal gewend en vind het geweldig. Als we hem ophalen dan gaan we altijd even op de bank zitten en dan begint hij toch te schateren. Daarna gaat zijn lampje heel snel uit en gaat lekker even slapen. Succes met deze nieuwe fase.
ik vind het wel netjes, het langzaam opbouwen! hier was het gelijk een ochtend alleen, alleen had mama het er zwaarder mee dan kind, heb met een waas van tranen door de stad gedoold (de bedoeling was eens lekker te gaan shoppen haha) hij vindt het er leuk, reageert super op andere kindjes! Leuk hoor! Maar wat die van mij ook doet sinds dat ie 5 maand is, als ie bij een ander zit, kijkt ie me aan, pruillipje en echte dikke tranen, en pas troostbaar als ie bij mij zit. Laatst op het cb gevraagd, icm het feit dat ie niet door anderen naar bed gebracht wil worden momenteel, nooit een probleem geweest, en mij werd verteld dat uk, die overal een beetje vlot mee is, eenkennig aan het worden is, dus das de hele dag kiekeboe hier...
Mijn dochtertje ging met 7 maanden voor het eerst. Ze heeft 2 wenochtenden gehad. De eerste keer bleek ze alleen maar gehuild te hebben, de tweede keer ging al beter en toen we haar daarna brachten was het geen probleem meer. Ze vindt het allemaal wel prima en leuk daar. Ik ben zelf op die wendagen gaan werken, kon moeilijk voor klanten in janken uitbarsten en zo ben je even echt met wat anders bezig, dat werkte wel goed.