Hebben jullie het met je kinderen over orgaandonatie gehad?

Nee dat heb ik niet besproken en ga ik ook echt nog niet bespreken. Wat weet een kind van bijv 8 jaar nou van orgaan donatie. Je kunt het natuurlijk uitleggen, maar dan nog weet een kind van die leeftijd echt niet wat het precies inhoud, aangezien je niet tot in detail alles uitlegt als ouder. Natuurlijk roept een kind van die leeftijd ja ik wil een ander kindje helpen want ik ben dan dood, maar wat het precies is weten ze niet. Daarnaast zie ik totaal het nut niet in om dit met mijn kinderen te bespreken, ze zijn bijna 8 jaar en ik ben van mening dat ze zich helemaal niet met dit soort dingen bezig moeten houden.

 

mijn dochter was 8 toen ze starte in groep 6 . ze krijgen daar oa het jeugdjournaal waar dit besproken wordt. Thuis zoek ik op wat daar in besproken wordt (bijv oorlog, donor, etc) en bespreek dit thuis met mijn dochter en of ze vragen heeft bijv.Zo blijft ze er niet over malen. Vind 8 jaar niet persee erg jong. ligt er aan het kind. Ze is erg slim en kan prima haar mening of ideeen onder woorden brengen. mijn zoon van 7 bijv is nog lang niet zover. is ook blijven zitten in groep 3 en kwa niveau echt niet toe aan grote mensen dingen. Met zijn 8 zou hij dit nog niet zijn en met hem zou ik dus op een heel ander niveau praten op die leeftijd.

Mijn dochter komt zelf met vragen. Over orgaan donatie heb ik verteld dat je aan een machine komt te liggen die je in leven houdt. je hersenen zijn kapot en je hart doen het zonder deze machine niet . zolang je daar aan ligt leef je nog wel maar doe je eigenlijk niks omdat je brein stuk is.. als ze de machine uitdoen ga je dood.
Dan heb je mensen die hebben bijv kapotte longen of een kapot hart. verder doen deze mensen het wel. Hun hersenen doen het super goed waardoor ze blijven leven maar door deze zieke organen hebben ze een slecht leven.
Wat ze doen met orgaan donatie is organen halen uit de persoon met kapotte hersenen. Deze gaat daarna dood omdat ze de machine ook uitzetten. Zonder hersenen kun je niet leven en nieuwe hersenen kun je niet krijgen.
Dan gaat je gezonde hart of bijv je longen naar de personen die erg ziek zijn. Deze kunnen dan nog gezond en gelukkig doorleven dankzij de organen die ze hebben gekregen.

ze snapte me volledig en zij heel spontaan, dat zou iedereen moeten doen want dan ga je tenminste niet voor niks dood.

Mijn dochter zegt altijd, hersens maken mijn wie ik ben en mijn hart in een batterij. een batterij kun je vervangen maar ik ben onvervangbaar.

Dat een kind van 8 dit zegt verteld mijn dat ze wijs genoeg is om dit alles te begrijpen.

 

Je zet me wel aan het denken. Mijn oudste wordt binnenkort zeven. Ze hebben de laatste tijd een roerige tijd gehad met het ziek zijn en overlijden van oma en heb gemerkt dat ze veel meer hebben aan het beestje bij de naam noemen dan aan geheimzinnig gedoe.
De andere twee zijn net 5 en 4, dus dat kan nog wel even. Hoewel het onze beslissing zal zijn natuurlijk.
Ik draag al een donorcodicil bij me sinds m'n twaalfde, keurig ondertekend door mijn ouders, omdat ik dat wilde. Als het goed is sta ik nu geregistreerd. Ik denk nu na over de hersenbank. Maar vind dat erg lastig.
Misschien over een jaar eens voorzichtig een balletje opgooien.

 

Heb je haar ook uitgelegd waarom niet iedereen orgaan donor is? Dat er mensen zijn die bijvoorbeeld vraagtekens zetten bij de definitie hersendod en zich afvragen of de hersendode patient echt geen pijn voelt als zijn/haar organen eruit gesneden worden?

Heb je haar vertelt dat er mensen zijn die geloven dat niet elke hersendode patient echt dood is omdat er mensen zijn die hersendood verklaard zijn en toch weet zijn gaan leven?

Heb je haar gevraagd wat zij zelf het liefst zou willen mocht zij hersendood zijn, dat jij bij haar bent tijdens haar laatste ademhaling en dus bij haar bent op het moment dat haar hartje (tijdelijk, want wie weet leeft dat voort in andermans lichaam) voor het laatst klopt of wil zij liever sterven op de operatietafel zonder jou?

Is het trouwens, zit ik me nu te bedenken, mogelijk dat je, als je wilt, als nabestaanden mee gaat naar de orgaan uitname, vraag ik me nu af. Helemaal steriel natuurlijk, en dan de hand van je naaste vastpakken en samen de laatste minuten tot het einde van het leven van je nabestaande meemaken?

 

Het is niet mogelijk om op de ok te zijn, maar je zou wel kunnen kiezen voor de non-heartbeating procedure. Dan zijn niet meer alle organen geschikt voor transplantatie, maar kan je wel bij het daadwerkelijke overlijden zijn.

 

Ja ook dat kent ze. Zo heeft ze jahova vriendinnetje wat bijv niet eens bloed mag ontvangen en ze weet ook waarom. Ook zitten er in de familie veel moslim mensen die ook weer andere overtuigingen hebben. Ik laat ze hier heel vrij in. Kwa geloof heb ik ze bijv ook niks meegegeven en mogen ze zelf ontdekken. Ze weet dat sommige mensen beslissingen maken uit hun geloof of hun manier van denken. Met hoe ze leven, wat ze eten en wat ze dragen. Mijn man is bijv absoluut geen donor.

Voor mijn is dood niet persee laatste adem uitblazen. Voor mijn is dood als de hersens niet meer werken. Wellicht staat zij er over 20 jaar anders in en dat is dan ook goed. Mijn moeder heeft weken in coma gelegen en door machines in leven gehouden en wisten niet of het goed zou komen. Ze werd wakker gelukkig en ondertussen haar 50de verjaardag gevierd. Dit wil ze nooit meer. Dit zullen wij moeten respecteren als wens mocht dat weer gebeuren om dan de apparatuur uit te zetten hersendood of niet. Als ze wil doneren zal dit op de ok gebeuren. Zonder nabestaande. Ze wil nooit meer in leven gehouden worden door apparatuur en dat is ook iets wat heftig is om te horen maar iets waar wij als kinderen achter moeten staan

En natuurlijk bestaan er wonderen, maar vaak komen deze mensen er zo slecht uit dat een menswaardig leven minimaal is.

Maar goed ik ben ook voor euthanasie als er geen andere uitweg is dan sterven. Ook bij kinderen. Dat gebeurd nu niet en kinderen hebben door deze wet vaak jaren lijdensweg voor ze alsnog sterven. Ik ben zelf ook echt niet bang voor de dood. Ben daarin best zweverig denk.

 

Tja, bij mijn zoon ( 7 jaar, groep 4/5) zit een meisje dat over een tijdje een donornier moet gaan krijgen. Bij hem in de klas is het dus een heel actueel onderwerp, mijn zoon weet dus ook hoe het werkt. En ja, ze weten ook de details. En je kan best vinden dat kinderen zich niet met deze zaken moeten bezighouden, maar als het om een vriendje of vriendinnetje van je kind gaat, dan heb je geen keuze en zal je zien dat kinderen dat prima kunnen handelen.

 

Dat vind ik ook. Als je bij leven aangeeft niet in leven te willen blijven door machines dan moeten familieleden en artsen dat ook respecteren en je niet in leven houden door machines en als je een euthanasie verklaring hebt vind ik dat die ook gerespecteerd moet worden. Niet mensen in leven houden op een manier waarvan ze zelf ooit zeiden toen ze nog gezond waren dat ze niet zo wilden leven, tenzij ze op dat moment nog kunnen zeggen/aangeven dat het leven toch prima is zoals het is.

Ik heb geen euthanasie verklaring en heb nu ook de behoefte niet om die te gaan aanmaken maar ik zou liever niet tig jaar in bed in coma willen liggen terwijl ik misschien wel alles mee krijg, mensen hoor praten enzo maar zelf niets kan doen, niets kan zeggen en iedereen denkt dat kindjes niets hoor en niets voel en nergens iets van mij krijg.
Het lijkt me echt vreselijk om op die manier in je eigen lichaam opgesloten te zitten.

Dan is een donor transplantatie misschien zo'n gek iedere nog niet, misschien moet je even heel veel pijn lijden en hoor je alles en weet je wat er gaat gebeuren en sta je, zonder dat iemand het door heeft doodsangsten uit maar dan ben je er daarna wel vanaf, ben je echt dood terwijl een persoon wat in coma ligt wel tig jaar in deze situatie kan blijven leven.

 

Waarom zou dat niet mogelijk zijn?

Als het in deze situatie mogelijk is, dan zou het toch ook in andere situaties mogelijk kunnen zijn als nabestaanden dit willen?

"Artsen van het Erasmus MC in Rotterdam en de familie van een orgaandonor stonden deze krant bij hoge uitzondering toe om een orgaandonatie van begin tot eind te volgen, aan de hand van één orgaan, het hart".

Bron: http://vorige.nrc.nl//binnenland/article1624251.ece/een_harttransplantatie_van_uur_tot_uur

Ik denk dat het voor sommigen best fijn is om de stervende orgaandonor tot het allerlaatst toe bij te staan. Zeker als het kinderen betreft dan kan ik mij voorstellen dat sommige ouders tot het laatst toe bij hun kinderen willen zijn.