Ons zoontje heeft echt nog die bekende baby sprongetjes terwijl hij 3 jaar is. Merken jullie dat ook bij jullie kinderen? 2 maanden geleden had hij een sprongetje, daarna weer het liefste mannetje. En nu had hij weer een sprongetje. Echt stout, zeuren, boos doen om niks, drammen, het omgekeerde doen dan wat je vraagt. Ik was heel erg tegen straffen, apart zetten maar bij deze sprong heb ik dit geprobeerd en hielp dit toch het beste. Zo kreeg ik hem eruit. Dus bij deze mijn excuses ivm de straf topics waar ik tegenin ging. En nu, hij is nu een uurtje wakker en ik kan nu al met zekerheid zeggen dat het sprongetje gedaan is. Zels toen we 5minuten beneden waren had ik al door dat de sprong gedaan is. Het is weer een compleet ander kind. Hele verhalen, lief spelen, schattigheid aan de top. Dus, merken jullie ook nog sprongetjes op bij jullie kleuters?
Ik ben er zo een die nog nooit een "sprong" heeft opgemerkt. Natuurlijk wel met periodes huilerig etc etc. Maar nog nooit gedacht, goh is dit een sprong. Heb er wel een topic over gestart of ik nou "gek" was. Maar inmiddels zie ik het anders. Ik heb waarschijnlijk als volwassene ook nog last van "sprongetjes" offerwijl periodes waarin ik druk ben, moe, of bijvoorbeeld tegen een griepje aan hik. Waarin ik minder te pas ben. Zo zie ik het ook bij mijn kinderen. Soms voelen zij zich ook gewoon niet zo oke. Dat opstandige hoort mijns inziens gewoon echt bij de ontwikkeling. Het hoort bij het groter worden en dat zullen ze houden tot?..... Straffen kan op heel erg veel verschillende manieren. Het is volgens mij per kind maar ook per leeftijd kijken wat passend is. Straffen klinkt vaak zo negatief. Zo zie ik het niet. Ik zie het eerder als consequent zijn of een gevolg van iets.
Een sprong heeft meer te maken met in korte tijd opeens veel meer kunnen dan met niet oké voelen en chagrijnig en dwars zijn...? Mijn dochters ontwikkelen zich nog steeds sprongsgewijs. Denk dat ook heel normaal is en voorlopig nog wel even zo door zal gaan. Net als dat de fysieke ontwikkeling ook sprongsgewijs gaat (de ene keer groeien ze een paar cm in een maand, de andere keer komen ze veel aan in gewicht, enz.).
Ik herken het ook. Dochter heeft het ook soms. Laatst een week was ze overal dwars in. Dat ik geen zin had om haar mee te nemen naar de supermarkt. Week later weer superlief en heeel braaf in de winkel met haar eigen karretje
Jep, hier ook nog wel eens van die tijden... ik noem het nu ook meer fases.. maar soms hebben we wel ineens echt zoiets van: hee! wat is ze ineens weer beter gaan praten of 'wijzer geworden'. In het boek Oei ik groei wordt ook wel vermeld dat je kind zijn hele leven lang nog 'sprongen' gaat maken en hier op kan reageren. Ik denk dat het ook wel aan je kind ligt.. bij mijn oudste kon ik er bijna de klok op gelijk zetten wanneer ze in een sprong zat terwijl de jongste veel 'makkelijker' is en je daar amper iets aan merkt...
Mijn jochie heeft het ook. Hij is nu al 4, heeft er nog steeds "last" van. Zo'n 10 dagen duurt het, vreselijk agressief, boos, moe, jankerig. Niets is dan goed. En dan wordt hij wakker en kan ineens praten, lichamelijk een sprong gemaakt o.i.d. Bij hem zie je echt het verschil van voor de sprong en na de sprong. Hij heeft een spraakprobleem. Hij praatte echt niet. Na de sprong kletste hij ineens. Zo'n sprong ervaar ik niet als fijn, maar ik ben er wel heel blij mee. Hij groeit dan ineens en je weet dat hij een week later weer wat nieuws kan.
Herken het wel ja, hier ook van die fases.. Dan is alles fout wat je zegt.. Wil je rechts, gaat hij links.. zeg je 'oke, dan gaan we links, wil hij toch rechts'.. en als hij zn zin niet krijgt het op een huilen/jammeren zetten.. En inderdaad, dit kan van de een op andere dag weer over zijn.. zal er allemaal bij horen