Zoals de titel al zegt, mijn zus is zwanger.. en ik zie geel van jaloezie! Ik ben wel blij voor haar hoor, echt. ik gun het haar van harte.. maar het doet me wel pijn. Ze is 9 jaar lang niet ongesteld geweest door dat ze een spiraaltje had. Nu heeft ze haar spiraaltje in december er uit laten halen, meteen 2 weken erna kreeg ze symptomen. Ik zei ''joh, dat zal nog wel van de hormonen komen''. Maar wat blijkt?! ze is zwanger, het is 8/9 weken geleden dat ze het spiraaltje liet verwijderen en ze is nu ongeveer 7 weken zwanger. ze heeft het hartje al horen kloppen bij de gyn. leuk voor haar natuurlijk, maar pijnlijk voor mij. Door omstandigheden zijn wij al even bezig met zwanger worden. 2 jaar geleden begonnen, ik was vrij snel zwanger maar helaas een miskraam. Toen nog wel een paar maanden door gegaan zonder resultaat. Helaas moeten stoppen wegens omstandigheden.. nu eindelijk weer bezig. dus in principe zijn wij al veel langer bezig dan ronde 2, maar we beginnen opnieuw. Tussen door maar heel even aan de anticonceptie geweest. Ben blij voor haar maar het doet mij echt pijn! en ik vind het hartstikke oneerlijk! Waarom zij wel in een keer? waarom is onze zwangerschap niet goed gegaan en die van haar wel meteen? Wij zijn draagsters van een translocatie en wij hebben dus meer kans op een mk, meestal wel vroeg in de zwangerschap. Nu gaat haar zwangerschap waarschijnlijk gewoon goed. En mooi, mooi voor haar mooi dat ze geen mk hoeft mee te maken! Maar oooooow wat oneerlijk:x... ik zie er zó tegen op om vrolijk te doen straks tegen haar. (even ter info, niemand weet dat ik het weet. ze vroeg me om advies dus ik moet straks nog doen alsof ik van niks weet! fijn...) back to the point; hoe gaan jullie er mee om? mensen die wel meteen zwanger zijn terwijl bij jullie de wens al jaren speelt? sorry, ik moest even mijn verhaal kwijt.
Dat je jaloers bent kan ik me voorstellen, maar dat je het oneerlijk vind dat haar zwangerschap wel goed gaat gaat mij een brug te ver. Mijn zus en ik waren tegelijk zwanger. Zij had al 2 kindjes, dus in verwachting van de derde. Bij ruim 14 weken verloor ik mijn kindje na een hele onzekere periode. Nooit, maar dan ook nooit heb ik gedacht dat ik het oneerlijk vind omdat zij al 2 kindjes heeft, terwijl zij zich wel heel lullig voelde. Ze heeft me ook gevraagd of ik het haar niet kwalijk wil nemen, nee natuurlijk niet. Ik was dolblij dat bij haar alles goed was en ze een gezonde dochter heeft gekregen. Dus ik snap best je jaloezie, maar het moet denk ik niet de overhand gaan nemen. Het is nog wel je zus.
ten eerste wil ik even duidelijk maken dat ik het haar gun! en natuurlijk hoop ik niet dat haar zwangerschap mis gaat! Misschien heb ik het verkeerd verwoord, zo bedoel ik het absoluut niet natuurlijk! Ik gun het haar van harte en ik hoop dat ze straks haar kindje gezond en wel in haar armen mag sluiten! natuurlijk gun ik het haar, en het is zeker geen afgunst. Maar ja, jaloezie is er zeker en het doet pijn omdat wij hier nu al meer dan 2 jaar mee rondlopen en zij in een keer zwanger is.. ja, dat doet pijn. maar ik gun haar het allerbeste. sterkte met het verlies van jullie kindje, wat naar. t is gewoon dat wij al zo lang willen en zo lang er mee bezig zijn en bij haar lukt alles gewoon in een keer, dat doet pijn.. maar ik gun het haar van harte en ik hoop zeker dat voor haar alles goed gaat.
Ik ben een jaar geleden gestopt met de pil en werd maar niet ongesteld. Daardoor is naar voren gekomen dat ik op me 28e in de overgang zit en onvruchtbaar ben. Hierdoor heeft mijn zusje (net 25) zich ook moeten laten onderzoeken. Hierdoor kwam naar voren dat ook zei al richting de overgang aan het gaan is. Ondanks dat is ze nu in ronde 3 toch al zwanger geworden, vorige week positief gestest. Ook hier ben ik de enige die dit nu weet. Het voelt voor mij heel erg dubbel. Aan de ene kant pijnlijk dat ik niet degene ben die zwanger is en zij nu wel zo snel. Ook best wel confronterend. Maar bij mij overheerst nu vooral de blijdschap. Als ik het iemand gun is het wel mijn zusje...!!
Ik denk niet dat je het zo bedoeld, maar het komt een beetje hatelijk over hoe je het neer zet. Ik snap dat je jaloers bent. Het heeft voor ons 1.5 jaar geduurd om eindelijk weer zwanger te worden dit vanwege een onregelmatige cyclus. Iedereen om ons heen werd zwanger behalve wij. Ik heb nooit gedacht dat ik het niemand gun, want ik vind dat mensen die kinderen willen en zwanger worden het gewoon verdienen. Ik moet zeggen we zijn ook niet echt jaloers zijn geweest. ik vind het fijn voor ze en ben dan ook dolgelukkig voor ze. Ik snap je jaloezie, maar misschien moet je het met je zus bespreken over je gevoelens, voordat je op een dag wat zegt waar je spijt van krijgt.
Je zusje is dus ook draagster van de translocatie? Wees blij voor haar; je eerste berichtje komt erg afgunstig over. Zie het als een voorbeeld dat je ook als drager van een translocatie dus goed zwanger kan worden (hoewel zij ook nog in de kritieke periode zitten) en probeer positief te blijven; jouw tijd komt ook. Mijn vriend is ook drager van een translocatie en ik ben ook nu voor de 2e keer 'goed' zwanger (hopelijk dan hè). En in zijn familie zijn ook veel problemen met zwanger worden. Ze zijn allemaal blij dat het bij ons 'makkelijk' gaat (zwanger worden dan, kindje uitdragen is hier niet zo makkelijk gegaan,...). Zo lang zijn jullie in principe nog niet bezig, want hebben het een tijdje onderbroken. En de miskraam die je hebt gehad kan ook 'zomaar' zijn geweest. Mijn schoonzus heeft ook eerst 2 miskramen meegemaakt en dat kwam niet door de translocatie (is onderzocht) maar was gewoon dikke pech helaas.
Ik snap je gevoel. Maar je zus kan er ook niets aan doen dat ze wel meteen zwanger is natuurlijk, leuk juist toch voor haar.. Verder vind ik dit topic een vreemde titel hebben en je bericht wel ERG jaloersig/afgunstig, ook al is het niet zo bedoeld misschien.
Wauw, wat erg! lastig zeg.. ik zie dat je cyclus toch een beetje op gang komt? ik hoop voor je dat je alsnog zwanger kunt raken. Ik denk ook dat bij mij de blijdschap voor haar straks de overhand gaat nemen, daar twijfel ik eigenlijk ook niet aan. Ik vind het op dit moment gewoon heel moeilijk om er mee om te gaan. Dat is waarschijnlijk heel anders als ik haar weer zie. En ik ben natuurlijk ook blij om tante te worden! Ik gun haar alle geluk van de wereld!! Het probleem is misschien een beetje dat als ik iets in mijn hoofd krijg (lees dit topic openen) dan wil ik dat ook meteen doen en dan stort ik alles in het berichtje, wat dus verkeerd over kan komen. Dus voor als nog.. niet dat ik dadelijk weer rare reacties krijg.. ik gun het haar van harte en ik hoop dat bij haar alles goed gaat. Zoals er ook staat, mooi dat ze waarschijnlijk geen mk mee hoeft te maken. Ik vind overigens dat ik een of twee zinnetjes verkeerd verwoord heb, en niet mijn hele berichtje. Het laatste stukje komt verkeerd over omdat ik het over miskramen heb, en dan zeg dat haar zwangerschap waarschijnlijk wel goed gaat. Ik had wat meer dingen getypt en weer wat weg gehaald dus het staat er een beetje krom. Ik neem aan dat jullie gewoon snappen wat ik bedoel, want er staat een aantal keer nadrukkelijk dat ik het haar van harte gun.
eerlijk gezegd vind ik jullie een beetje overdreven reageren. er staat nadrukkelijk dat ik het haar van harte gun en dat doe ik ook. t is alleen allemaal oneerlijk vind ik, dat is alles. ik vraag hoe jullie er mee om gaan, that's all. Ja ik ben jaloers, maar dat betekend niet dat ik het haar niet gun, zoals ik al aangegeven heb. Niet lang bezig, toch al langer dan 8 maanden als je alles bij elkaar op gaat tellen. Dat vind ik niet zo kort, maar goed het is nog steeds gemiddeld. Als je er met je gevoel dag in dag uit mee bezig bent, en ja ook deze 2 jaar dan is het toch wel een tijd vind ik. De titel.. ach. Dat was meer van, wij zijn al 'langer' bezig en zij in een keer, help. Ik vind het een beetje overdreven hoor. Als ik het nog aan kon passen had ik waarschijnlijk 3/4 zinnetjes omgedraaid of anders geformuleerd.
Ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Wij proberen zwanger te worden en ik voel me van binnen ook hartstikke jaloers als vriendinnen of collega´s zwanger zijn. Vorige maand vertelde mijn zus me dat ze voor de 2e keer zwanger is. Ik was wel heel blij, maar stiekem ook superjaloers! Dat is heel natuurlijk, voel je niet schuldig (laat het wel niemand merken) Uiteindelijk was ze toch niet zwanger, ze werd gewoon ongesteld, ze had namelijk voor haar NOD getest. Nu hoop ik stiekem toch voor haar zwanger te worden. Er is al van kinds af aan een grote competitiedrang tussen ons. Ik betrapte me er laatst nog op: een collega van mij heeft 2 kindjes (2 jr en 6 maanden) en wilde graag met haar man ergens naartoe en vroeg of ik kon babysitten. Eigenlijk doe ik het graag en voor niks en ik had ook tijd die avond, maar net die dag weer negatief getest. Dus toen heb ik gewoon gezegd dat ik die avond geen tijd had. Gevolg: hun moesten thuis blijven... Ja, dat was gemeen en het hoort niet, maar ik had echt even zo een jaloers moment van; ik zou graag van probleem ruilen...
Precies, zoals jij het zegt voel ik me ook. Ik snap wat je bedoelt met die competitiedrang. Ik merk de laatste jaren dat dat er ook is tussen mij en mijn zus, misschien komt het ook een beetje daar van. Ik laat mijn zus absoluut niet merken dat ik jaloers ben. Ze vroeg er ook nog naar, maar ik heb gezegd ''nee, ik ben blij voor jou''. Dat ben ik ook, maar de jaloezie is er zeker ook. Ik hoop voor jou dat je heel snel zwanger bent! Dat laatste van je collega snap ik ook helemaal hoor! achteraf misschien een beetje 'gemeen' maar wel heel begrijpelijk.
Ik begrijp heel goed dat je groen ziet van jaloezie. Fijn toch om op een forum je te kunnen uiten, het is een gevoel en niet hatelijk etc pff. Zo zeg je het toch ook niet tegen je zus of zo. Natuurlijk vind je het super geweldig voor je zus dat haar die ellende bespaard blijft. Maar los daar van is het confronterend voor jou en ben je verdrietig voor jezelf. Daar is niks mis mee, zo lang je niet naar zou doen tegen je zus of zo, maar ik lees nergens dat je dat doet. Mijn advies is om je gevoelens proberen te scheiden. Misschien helpt het om je zus te vertellen dat je veel verdriet hebt van het feit dat het jullie nog niet is gelukt, maar dat je voor haar tegelijk enorm blij bent omdat je weet wat haar bespaard blijft? En dat het confronterend voor jou is, maar niets afdoet aan hoe blij je voor haar bent. En volgens mij ben je dat ook oprecht. En jaloers. Nou, dat kan samen. Succes!
precies. Misschien is het inderdaad een idee om het aan te geven. Maar dat zit iets lastiger in elkaar. Maar ik ga er over na denken. Ik heb geen zin meer in die competitie, ik eerst of zij eerst. Ik merk dat ze soms best jaloers is op mij en mijn vriend. Zij is heel erg van de buitenwereld en wat zij allemaal wel niet denken. Wij zijn daar niet zo van, het gaat toch om ons? Ik denk dat die competitie daar een beetje vandaan komt.. Nou, ik zie het wel. Ik kijk even hoe het gaat als ik haar weer zie.
Ik begrijp je gevoel ook volkomen. En snap niet goed dat mensen vinden dat je overdreven reageert en al helemaal niet dat het hatelijk overkomt. Dat vind ik juist niet. Het is een gevoel die hebt, en waarschijnlijk wil jezelf het gevoel ook helemaal niet hebben. Maar je kan het ook niet even makkelijk uitzetten. Ik hoop dat het voor jullie ook snel raak mag zijn en dat je mag en kan genieten!
Ik had het heel efg met mijnbeste vriendin, zij is 1 week verder met haar zw dan dat ik had moeten zijn ( met 10 wk een mk). Dus het gevoel van jaloezie en toch een kleine afgunst kan ik wel begrijpen. En eigenlijk is het "normaal", later zakt de pijn en de jaloezie en dan kun je (nog) meer blij zijn voor je zus. Ik hoop dat jullie ook snel een mooi plakkertje hebben Dikke knuffel
Ik snap je helemaal hoor, heb ik ook soms met vriendinnen enz. maar hoelang ben je echt bezig als je de pil tijd niet mee rekent het duurt gewoon ook echt soms een jaar voordat je pil uit je lichaam is en bij de een is dat sneller dan bij de ander. Mijn nicht is 8 maanden bezig geweest en daar tussen ook nog 2 keer aan de pil dus misschien is ze maar 4 maanden echt bezig geweest. snap je hoe ik t bedoel. Wij zijn net begonnen en ik kan misschien makkelijk praten. maar ik snap je wel. Misschien iets meer aan je zelf denken nu
@TS, ik denk ook dat je meer bedoeld dat je het oneerlijk vind dat het bij jou niet goed ging als dat je het oneerlijk vind dat het bij haar wel goed gaat. Groot verschil, maar ik snap wel dat sommige dat misschien verkeerd opgevat hebben. Lijkt me moeilijk om in jou situatie te zitten. Gelukkig zullen mijn zussen voorlopig nog niet aan kinderen beginnen (beide vriendloos). Maar wel genoeg andere zwangere/mensen met baby's om me heen. Je kunt er niks aan doen, het jaloerse gevoel blijft wel. Hopelijk kun je toch blij zijn voor je zus straks!
heeeeeel begrijpelijk! ik heb precies hetzelfde! al een jaar bezig ( voor sommige is dat kort I know I kniow... maar als je iets graag wilt is een jaar oftewel 365 dagen wachten TE LANG wat mij betreft) en om ons heen raakt ook zomaar iedereen zwanger! 2 a 3 keer per week moet ik het weer aanhoren! ik gun het iedereen want ik weet hoe groot het verlangen kan zijn! anderzijds vind ik het niet eerlijk!!! ik sta al ''veel langer in de wachtrij'' en heb het gevoel dat de mensen die langer wachten onderhand ook maar eens aan de beurt moeten zijn! ondanks dat je helemaal happy bent voor je zus is het toch dubbel en dat is heeeeel erg begrijpelijk meid! dikke knuffel voor jouw!
Ik vind het erg als mensen zo'n gevoel hebben. Wij hebben echt zoiets; ons verdriet mag een ander zijn/haar geluk niet in de weg staan. Daarom kan ik me je gevoel niet voorstellen.....
Ben je niet bang dat ze hier ook meeleest? Ik heb al 5 kinderen en kan soms jaloezie voelen opkomen als ik hier al die positieve testen zie,en ik ben nog maar met de eerste ronde bezig Dus ik begrijp je heel goed.