dit jaar toen ik jarig was, was thijs net 2,5 week, dus had van te voren het idee dat ik er niet fysiek aan toe was. ik zou het wel zien hoe ik me voelde. uiteindelijk toch gevierd en nog leuke dingen gehad en was achteraf ook blij dat ik het gevierd had.
Ik voel me ook niet meer zo jarig als vroeger, vier het meestal ook niet meer. Dan ben ik alleen maar aan het rennen en vliegen voor mijn visite. Gaan tegenwoordig iets leuks doen met onze verjaardagen, een gezellig dagje weg zodat het toch geen gewone saaie dag is . Enne, gefeliciteerd natuurlijk!
Hier halverwege juli jarig geweest, maar voelde me ook niet echt jarig. Kreeg bijna alleen maar spullen voor de baby... Volgend jaar ga ik gewoon weer op vakantie met mijn verjaardag hahah.
Mijn verjaardag deze heb ik op 13 juli nog gezien. En wat deed het me helemaal niks ja wel iets van weemoed. Nog vier jaar en dan ben ik al weer 40 daar moest ik aan denken. Dat het zo snel gaat. Me ouders vertelde het me vroeger eerst wil je jarig zijn om ouder te worden en dan wil je het niet meer want dan word je ouder. Maar de verjaardag van de kinderen die vier ik uitgebreid dat vind ik nog wel leuk en ik kan de spanning zeker wel begrijpen die me zoon dan heeft en ik doe werkelijks alles om het hem naar zijn zin te maken zijn dag. En dan ben ik ook een beetje jarig.
Van harte gefeliciteerd! Hier precies hetzelfde hoor. Ben over een klein maandje jarig en dus altijd precies tijdens de zomervakantie. Er zijn altijd mensen die er niet bij kunnen zijn omdat ze op vakantie zijn. Vind het niet erg. Zou het niet erg vinden om het niet te vieren maar aan de andere kant ik ben wel dankbaar dat ik weer een jaartje ouder ben. Dus wie er is kan komen voor koffie en gebak.
ja, ik voel me altijd helemaal jarig! Het is ook echt mijn dagje! Mannetje maakt werk van een cadeautje, ladies-morning (zussen en (s)moeders komen theeleuten en taartjes, chocolaatjes en andere dingertjes eten), lekker lunchen met??? (vorig jaar in mn eentje, snik) en vriendinnetje kom ook nog lekker langs. 's avonds uit eten met mannetje. Ik koop ook altijd nieuwe kleren voor mezelf voor mn verjaardag. Dus ja, ik voel me altijd helemaal jarig!
ik vind mijn verjaardag vieren wel leuk en gezellig! maar om nou te zeggen dat het het zelfde is als vroeger.. nee niet echt.. ik heb nu weer meer me de verjaardagen van de kids. dochter is volgende week jarig en zoon volgende maand, daar heb ik wel helemaal zin in.. leuke taarten laten maken leuke versieringen enzz..
Ik vind mijn verjaardag ook niet veel aan,midden in die decembermaand,blegh. Maarja iedereen nodigt zichzelf hier ook maar uit dus kom er niet onderuit,maar qua kado's weet ik ook nooit wat ik moet vragen. Heb wel zin om mijn 40e over 5 jaar eens uitbundig te vieren Dan huur ik de kantine denk ik van de sportvereniging van de kids
Hier vieren wij onze verjaardagen wel. Maar ik herken je gevoel. Hier ook niet meer het gevoel van 'joepie, ik ben jarig! Wat zal ik krijgen?". Maar meer het gevoel van 'wat moet ik allemaal in huis halen?' 'Heb ik genoeg hapjes en drank in huis?' 'Heeft iedereen het naar zijn zin?'. Je bent de hele tijd aan het rennen om je gasten van taart, koffie, thee, drankjes en hapjes te voorzien en er is maar weinig tijd voor een babbeltje met iedereen. (Wat ik tegenwoordig wel doe trouwens, is iedereen wel bedienen met koffie, thee, taart en drank, maar de hapjes mogen ze zelf ophalen. De eetkamertafel tover ik tegenwoordig altijd om tot een soort van klein buffet met warme en koude hapjes en salades. Daarbij plastic bordjes, servetjes en plastic vorkjes (en voor de kleintjes een mandje met snoepgoed). Iedereen mag zelf opscheppen wat 'ie wil.) Als iedereen weer naar huis is, de afwas in- en uit de vaatwasser doen (wat ben ik dan blij met dat apparaat) en het huis weer aan kant maken. Gisteren vierden wij de verjaardag van mijn vriend. Ik was gisteravond bekaf van al dat gevlieg en geregel.
ik heb dat al jaren.. ik vier het dan ook al jaren niet meer.. gelukkig weet iedereen dat ik mijn verjaardag net zo lief oversla, behalve mijn schoonfam... die blijven maar elk jaar erop terugkomen.. of staan ineens op de stoep, terwijl ik daar dus helemaal geen zin in heb. ben vrijdag jarig.. misschien dat manlief smiddags vrij is.. dan gaan we gewoon ff weg.. zo niet.. dan niet.. en is het voor mij een dag als alle anderen
Ik voel me elk jaar hardstikke jarig! Als ik wakker word dan word ik altijd gelijk toegezongen door mijn lief. Dan heb ik het ultieme verjaardags-gevoel! Kadootjes geven we niet meer aan elkaar. En dan de hele ochtend/middag/avond/nacht het huis vol visite, super leuk! Nou moet ik wel zeggen dat iedereen bij ons thuis heel erg vrij is, dus ik hoef niet de hele dag met drinken en eten rond te lopen, want iedereen pakt het gewoon zelf uit de kast, anders zou ik het denk ik ook al gauw beu zijn. Verlanglijstjes doe ik niet aan, want ik hoef eigenlijk geen kado van de visite, ik vind het allang leuk dat ze langskomen. Meestal krijg ik dan toch vaak een bloementje ofzo.
als allereerst alsnog gefeliciteerd met je verjaardag! dit gevoel heb ik ook! net wat je zegt vroeger telde je de dagen en nachtjes af en nu denk je jeetje ben alweer een jaar ouder...
Heeeeeeel herkenbaar, iedere keer in de rats of ik wel genoeg in huis heb gehaald Heb geen vaatwasser helaas maar ik gebruik nu gewoon plastic bekertjes en lepeltjes voor de koffie scheelt ook al weer. Kaas van te voren in blokjes snijden etc. Taart doe ik al niet eens meer,heb meestal gewoon slagroomsoesjes
Nog gefeliciteerd met je verjaardag! Ik heb dat ook al jaren, dat ik me niet meer echt jarig voel. Vorig jaar is Julie op 7 juli geboren, ik ben op 8 juli jarig . Ik mocht haar op mijn verjaardag mee naar huis nemen uit het ziekenhuis, dat was het toch wel het mooiste verjaardagscadeau ever. Dit jaar stond alles natuurlijk in het teken van Julie´s eerste verjaardag. We hadden een feestje gegeven, eigenlijk voor ons alle drie, maar op de uitnodigingen had ik slleen gezet dat het voor Julies verjaardag was. Ik wilde haar niet overschaduwen . Maar nu waren er zelfs mensen die vergaten dat wij ook jarig waren... Ik vind het zelf niet zo erg trouwens. Mijn moeder zat me wel steeds te herinneren dat ik ook jarig was, wel heel lief.
ik ben morgen jarig! Maar doe er nix aan. helemaal geen zin in. Ga lekker iets leuks doen met man en meisje. Krijg wel altijd kadoos maar die krij ik dan gewoon als ik mensen zie rond mijn verjaardag. De verjaardag van mijn meisje wil ik wel groots vieren!
Alsnog gefeliciteerd! En tico, alvast gefeliciteerd Ik voel het ook al jaren niet meer, maar ik verheug me altijd wel enorm op mijn verjaardag en dan ben ik enorm teleurgesteld - elk jaar weer - dat het weer zo tegenvalt.. Verwend he? Hahaha, maar gelukkig heb ik nu een klein ventje dat over een paar jaar wel dondersgoed doorheeft wat jarig zijn is. Ga ik wel met hem mee denken en aftellen