Ze mag het hier gewoon pakken, wel per chipje of per kaasje etc. Ik houd het wel altijd een klein beetje in de gaten, als het echt te erg is zeg ik dat het genoeg is geweest. Ik heb ook wel 'geluk' dat dochter een broodje / toastje met een salade, een stukje komkommer of groenten / fruit meestal meer pakt dan de hele zoete dingen. Zelf maak ik eigenlijk ook nooit een aparte kindertafel. De vorige verjaardag had ik wel pakjes drinken neergezet die de kinderen zelf konden pakken. Ik koop eigenlijk wel altijd de kindervarianten of zonder suiker. En ook dan komen er nog verschillende kinderen gewoon om water vragen.
Maar dat komt dan waarschijnlijk omdat ze weet hoe chips smaken. Onze zoon weet dat ook gewoon niet, dat zal wel schelen. Of ze vindt ze natuurlijk gewoon niet lekker. Dat kan ook. Als ik ze zelf proef vind ik ze ook nogal saai want ik ben anders gewend. Ik vind het wel een prima alternatief voor echte chips, dat vind ik niks voor zulke jonge kinderen.
Zou zeer goed kunnen Heb ze pas 1x gegeven, en dat was op haar verjaardag, toen ze dus al voordat ik het doorhad aan de Nibbits zat. Nou ja, gelukkig hebben we niet elke week of maand een verjaardag. Koekjes heb ik bv ook van Goodies, wat je zegt, een prima alternatief. Maar gewone koekjes kent ze niet.
Zo doen wij t ook. Meestal hoef ik niks te zeggen en zijn ze te druk met spelen. Vind ik dat ze teveel pakken dan Eg ik.. nu is het wel effe genoeg. Of ik geef aan hoeveel ze vanaf dat moment nog mogen. Gaat doorgaans prima. Bij mij zus komt er altijd een apart kindertafeltje. Combi van snoepjes en stukjes fruit. Daar mogen ze graaien wat ze willen.
Klopt. Die van mij krijgt het zelfs voor elkaar een koekje oid van een schaal te pakken, er een hapje van te nemen, en vervolgens terugleggen. Was wel effe een momentje om in te grijpen idd ik probeer ze ook te leren dat ze 1 ding kunnen pakken zonder ook derest te moeten vastpakken, maar dat vinden ze blijkbaar toch moeilijk.
Een vriendin van mij gaf bij haar verjaardag de kinderen die op bezoek waren wel regels. Die kinderen mochten 2 dingetjes pakken en de volwassenen mochten de hele tijd door eten. Wij kwamen later en mijn kinderen hadden nog niks gehad. Maar omdat die andere kinderen ook niks meer mochten vond ik het weer sneu als de mijne voor hun neus zoude zitten eten. Dus mochten de mijne ook maar niks. Maar dit vond ik zo raar. Vanuit mijn familie en andere vrienden ben ik gewend dat de kinderen gewoon mogen pakken wat ze willen. En doen ze het nou echt te gek dan word er door de eigen ouders wat van gezegt. Maar om de jarige maakt het niet uit hoeveel de kinderen pakken.
Nee, wij hebben geen regels.. En heel eerlijk; het maakt mij ook echt niet uit of hij 5 stukken komkommer of 5 handjes chips pakt. Nu hebben wij ook geen grote familie en daardoor 30 verjaardagen per jaar, als dat zo was, zou ik het misschien anders zien. Wij vieren zo'n 6 a 7 verjaardagen per jaar en die paar keer mag hij van mij z'n gang gaan.. Als er iets op is, vullen we bij
Mijn oudste is verzot op Franse kazen. Hoe pittiger hoe beter. Daar mag hij van mij gewoon van pakken. Maar ik houd wel in de gaten hoe hij dat doet en ook wel een beetje hoeveel. De jongste haat kaas, maar eet wel bijvoorbeeld worst of dergelijke. Dat mag van mij ook, weer hetzelfde verhaal, netjes en enigszins reëel. Chips en zoute sticks ben ik wat strenger in. Nootjes mag de oudste wel, jongste eigenlijk niet. Kindertafels houd ik juist niet zo van. Vaak staat het dan helemaal vol en heb ik er minder zicht op. Zeker met pakjes drinken gaat het dan hard. Uit een pakje drinken ze veel meer en sneller dan uit een bekertje. Daar word ik minder blij van. Liever dus juist een tafel bij de volwassenen, dan houd ik er wat zicht op.
Hier moet ze wel vragen of ze mag. Maar dat mag meestal wel. Zo verschrikkelijk veel verjaardagen hebben we niet. Wel moeten we erg goed opletten dat ze dingen niet terug legt die ze niet lekker vind.
Hier hebben wij geen regels voor. Nou is mijn dochter ook geen kind dat zich volpropt dus dat scheelt. En we hebben niet zoveel verjaardagen. Wel moet ze er van mij afblijven als ze iets niet echt wil eten. Wij hadden een paar jaar geleden vrienden waarvan hun peuterdochter elk blokje kaas in de hand pakte en weer terug legde. Ik vond dat vies en wil ook zeker niet dat mijn dochter dat doet.
Ik vraag meestal een schoteltje of bakje en doe daar wat dingetjes op voor haar. Dat zijn haar hapjes. Dat gaat ook zo als hier thuis hapjes op tafel staan. Heb in het begin wel eens uitgeprobeerd door haar gewoon te laten. Dan heeft ze geen maat en propt zich vol. Ook als ik aangeef dat ze genoeg heeft gehad is het strijd. Zo is het duidelijk voor iedereen. Zij heeft haar bakje met precies het zelfde als de anderen en op is op.
Hier mag hij gewoon pakken wat hij wilt. Hij is zo mager dat ik sowieso nooit moeilijk doe over lekkere hapjes. Maar hij zal nooit zo snel extreem tekeer gaan. Mocht t iets zijn waaraan hij zich echt misselijk kan eten (zoals chocolade) dan roep ik wel een halt toe. Hier hadden we vroeger een keukenlade vol snoep die we zelf mochten pakken zonder vragen. Het interessante is er dan ook snel vanaf. Vriendjes gingen altijd los bij ons omdat ze het niet gewend waren. Volgens mij werk je dat vreselijke graai en snaai gedrag ook alleen maar in de hand als je er heel streng over bent.
Ja hoor, hier zeker regels. Als ouders bepalen we wat ze van de hapjes wel en niet mogen en ze moeten inderdaad even vragen of ze wat mogen. Soms vraag ik een bakje of schoteltje die ik vol leg met wat hapjes die ze zelf mogen uitkiezen die dan voor hun zijn, om ook te voorkomen dat ze met hun handjes overal in 'graaien'.
oudste vraagt het wel of ze daar wat van pakken mag maar dat doet ze uit zichzelf. wij hebben het haar iig niet aangeleerd. ze mag pakken wat ze wil maar we houden het wel in de gaten dat ze er niet continu bij staat en steeds maar met haar handen in de schalen gaat.
Ja hij moet alles vragen als hij het niet in een eigen bakje krijgt. Niet iedereen heeft kind vriendelijke dingen op tafel. Sommige dingen mag hij gewoon niet hebben omdat het gevaarlijk is zoals nootjes, borrelnootjes. ( hij is 2)
Mijn zoon krijgt nog niets van de hapjes. Hij mag komkommer en paprika van ons eten maar dat wil hij niet. De rest geeft hij niks om. Bij vrienden krijgen kinderen vaak een eigen bakje chips, maar die weigeren wij altijd. Kinderen die bij ons zijn krijgen dat overigens ook. Mocht mijn zoon wel interesse krijgen in de hapjes dan zijn er duidelijk regels. Niet zomaar pakken, eerst vragen en genoeg is genoeg
Hier kregen ze altijd een eigen bakje waar ik wat van de tafel jn deed. Ze mochten alleen hun eigen bakje leeg eten. Vaak vroegen ze dan niet om meer, maar als ze dut wel deden ne een bepaalde periode dan vulde ik het weer met een beetje lekkers als ik vond dat het nog kon en ze niet teveel op hadden. Ze mochten dus nooit zelf graaien.
Geen vaste regels voor maar zoontje vraagt het eigenlijk altijd of hij iets mag pakken en dat mag hij in principe. Graaien doet ie ook niet, vraagt juist soms tot vervelends aan toe of hij het mag pakken