Ik ben bezig met een boek het typen voor een man die het zelf niet kan. Zowel lichamelijk als geestelijk..... Hij wil zijn dagelijkse beslommeringen echter in de wereld uiten, zodat mensen kunnen zien hoe het is om zo te leven.... Ik twijfel echter over de leestekens.... Denken jullie even mee alsjeblieft.... Alweer de neverending story. Elly komt eraan. Ik heb inmiddels het koffiekopje met koffie erin voor haar gereed staan. Ik zeg: drink eens een slokje. Ze zegt echter: jong pak eens een pakje zakdoekjes voor me. Ik zeg: Elly als je huilen moet of wilt, doe het dan in godsnaam. "Nee jong," zei zij heel rustig: "ik heb vrees dat als ik in het ziekenhuis komt, mijn moeder reeds overleden is. Net zoals ik het ervaren heb. Het is wel het verdriet waarover ik na denk, als zij in het ziekenhuis komt en haar moeder al overleden zou zijn. We hebben alle 2 bij de geboorte het geluk en gezondheid meegekregen. Wat wij echter meekregen is heel veel verdriet en pijn. Het woord euthanasie gaat weer door mijn hoofd. Elly is inmiddels opgehaald door haar zus.
Let overigens niet op de zinsopbouw... ik ben nog bezig met alles "leesbaar" te maken. Het is echter wel belangrijk dat overkomt dat het geschreven is door iemand die meerdere herseninfarcten heeft gehad en dus niet denkt/schrijft zoals wij denken/schrijven....
Ik zie dat het verhaal over een "ik" persoon gaat. Het enige tip wat ik je kan geven is om een boek te huren en een beetje een idee krijgen hoe je de zinnen moet opbouwen. Ik lees momenteel het verhaal: DE PASSIEVRUCHT van Karel Glastra van Loon. Hier een voorbeeld:
Als je een boek schrijft, moet je kijken naar verleden, heden en toekomst. In het voorbeeld stukje vertelt de hoofdpersoon over het verleden. Als het over nu gaat, dan moet je alles op tegenwoordige tijd zetten. Als het een dagboek is, moet je rekening meehouden met het verleden. Wat hij nu van plan is (los van het dagboek), is heden. Bijvoorbeeld dat je de eerste stuk schrijft over 1985. Dan is alles in het verleden. En als hij iets verteld aan een persoon, een intervieuwer. Dan is het heden. Denk maar aan de film: interview with the vampire
Het wordt een dagboek dus per dag schrijft hij stukjes over wat die dag is geweest. Dat moet dan toch gewoon in "heden" of niet... Er staan idd ook flashbacks in over vroeger, die staan uiteraard in verleden... Misschien idd maar eens een dagboek halen in de bieb over een soortgelijk onderwerp. Hoe dan ook heftig om te lezen wat een mens moet meemaken en hoe hij behandelt is geworden door zijn eigen vrouw en zelfs door de verpleegsters/artsen.....
Dagboek kan gemixt zijn. Zowel heden als verleden. Bijvoorbeeld dat de ik persoon denkt, omdat hij tijdens schrijven over iets denkt. Maar als het over gisteren gaat, dan is het verleden tijd. Wat hij van plan is, dan is het heden. Bijvoorbeeld: Ik ga tegen haar zeggen dat ze me slecht heeft behandeld. Verders is ze wel aardig. Ze gaf me een kop thee en een bos bloemen.
Och dat heden en verleden dat krijg ik wel geregeld, waar ik eigenlijk de meeste moeite mee heb is met de leestekens als hij iets verteld tegen iemand. Dus: Ik zei tegen Elly: "laat je gevoelens maar eens vrij." "Ja", zei Elly "dat is niet zo gemakkelijk." Waar komen de komma's en de " enzo... En gebruik ik " of ' bij de zinnen die gesproken worden????
Ik heb 2 kommas toegevoegd (in rood), en een 't' die er niet hoort te staan groen gemaakt. Veel succes hiermee. Het lijkt me dat de betreffende man geen makkelijk leven heeft (gehad).
Dit waren een paar duidelijke verbeteringen trouwens. Hoe het zit met die dubbele punten vóór elke uitspraak: volgens mij horen die er niet, maar ik ben geen taalkundige dus ik weet niet of er dan wél iets anders voor in de plaats moet. Er zal ongetwijfeld nog wel iemand langskomen die dat veel beter weet dan ik.
thanx... nee een gemakkelijjk leven heeft hij idd niet. 3 herseninfarcten, gebroken heup en de dag dat hij thuiskwam had zijn vrouw welkom thuisfeestje gegeven. laatste gasten zijn weg en zij pakt de koffer en gaat met ze mee... ze kon zo niet leven en koos voor zichzelf!!!!! halfzijdig verlamd en epileptie dus electrische rolstoel kan hij niet rijden..... hij komt dus alleen buiten als hij iemand kan vinden om de rolstoel te duwen. Bij kou sowieso niet want dan verkrampt alles..... Enig zo'n leven he.... Een gedetineerde heeft het beter dan ik, zegt hij altijd maar
Alweer de neverending story. Elly komt eraan. Ik heb inmiddels het koffiekopje met koffie erin voor haar gereed staan. Ik zeg: drink eens een slokje. Ze zegt echter: jong, pak eens een pakje zakdoekjes voor me. Ik zeg: Elly, als je huilen moet of wilt, doe het dan in godsnaam. "Nee jong," zei zij heel rustig: "ik (heb) vrees dat als ik in het ziekenhuis kom(t), mijn moeder reeds overleden is. Net zoals ik het ervaren heb. Het is wel het verdriet waarover ik na denk, als zij in het ziekenhuis komt en haar moeder al overleden zou zijn. We hebben alle twee bij de geboorte het geluk en (de?)gezondheid meegekregen. Wat wij echter meekregen is heel veel verdriet en pijn. Het woord euthanasie gaat weer door mijn hoofd. Elly is inmiddels opgehaald door haar zus. Weet niet of het klopt hoor, maar zo denk ik het.
Alleen dubbele punt als de ik persoon denkt en dan tussenhaakjes. 1 x zeg of zei gebruiken bij een alinea. Rest gaat vanzelf sprekend.
je kunt een dagboek inderdaad wel dagelijks (in het heden) bijhouden, maar je schrijft er altijd in nadat er iets is gebeurd, dus je schrijft altijd in verleden tijd, ook al was het gisteren nog gebeurd. Je kunt nooit op voorhand schrijven wat een dag je gaat brengen.
Dus dit hele stukje moet worden: Alweer de neverending story. Elly kwam eraan. Ik had inmiddels het koffiekopje met koffie erin voor haar gereed staan. Ik zei: drink eens een slokje. Ze zei echter: jong, pak eens een pakje zakdoekjes voor me. Ik zei: Elly, als je huilen moet of wilt, doe het dan in godsnaam. "Nee jong," zei zij heel rustig: "ik vrees dat als ik in het ziekenhuis kom, mijn moeder reeds overleden is. Net zoals ik het ervaren heb. Het is wel het verdriet waarover ik na denk, als zij in het ziekenhuis komt en haar moeder al overleden zou zijn. We hebben alle twee bij de geboorte het geluk en (de?)gezondheid meegekregen. Wat wij echter meekregen is heel veel verdriet en pijn. Het woord euthanasie ging weer door mijn hoofd. Elly is inmiddels opgehaald door haar zus. ???
ik heb me er ook even over gebogen het woord heb tussen rode haakjes is optioneel, het hoeft niet persé gebruikt te worden, maar in sommige delen van het land gebruiken ze het wel. Ik weet niet waar de hoofdpersoon vandaan komt?
hmm tja nu ga ik twijfelen. ik vind de originele tekst mooier maar ik vind het dan niet echt meer een dagboek
Originele tekst vindt je dus mooier maar dan lijkt het niet op Een Dagboek ?? Of hoe bedoel je precies.... Hij schrijft soms ook van en paar dagen ineens dus alles dan in verleden tijd klinkt zo raar......
Het loopt niet lekker en daarom is het moeilijk volgbaar. Voor haar gereed staan --> neer gezet/klaar staan Ze zegt echter --> maar ze zegt Koffiekopje met koffie erin --> kopje koffie Moet of wil huilen --> moet of wil En houd alles in dezelfde tijd, dat loopt nu allemaal door elkaar. En als je die ellendige leestekens wilt voorkomen, kan je beter schrijven: ze zegt dat... ipv ze zegt: "........". etc. De neverending story. Het doet me denken aan Elly. Toen ze op dat bewuste moment bij me langs kwam, had ik haar koffie al klaar staan. Ik vroeg haar een slokje te nemen, maar ze vroeg mij een zakdoek te pakken. Ik hoor mezelf nog zeggen: "Elly; als je wilt huilen, doe dat dan in godsnaam!" Maar ze zei heel rustig, dat ze bang is dat als ze in het ziekenhuis aankomt, haar moeder reeds overleden is. En nu ervaar ik haar verdriet van toen net zo. Ieder mens krijgt bij zijn geboorte geluk en gezondheid mee, maar wat Elly en ik mee kregen is verdriet en pijn. Door mijn hoofd speelt weer de gedachte aan euthanasie. Die laatste zin, daar kan ik niks mee, die staat daar niet goed. We zitten inmiddels in het hier en nu met de gedachten van X. Die zus, die hoort bij de herinnering aan toen.