Ik vind het nogal typisch. Het is net zo goed zijn kind... Je moeder is je moeder maar voor je kind is zijn vader en moeder het belangrijkst. Ga er vanuit dat je man net zoveel houdt van dit kindje als jij doet? Hoe zou jij het vinden als je man en zijn familie meer tijd met je baby zou doorbrengen dan jij.....
Aangezien de band tussen je moeder en man niet zo goed is, zou ik juist haar niet meteen bij je laten slapen etc; dat geeft slleen maar stress. En ook als je man weer moet werken, zou ik eerst kijken of het ook zonder hulp van je moeder gaat.
Ehhhhh.... ? Ik snap er niks van. Je wilt je partner aan het werk hebben, zodat je moeder kan helpen? ...... Ben je getrouwd met je moeder en hebben jullie een kindje geadopteerd? Tuurlijk moet jou partner en de vader van je kindje er bij zijn, en niet je moeder. Fijn dat ze je wil helpen, maar ik krijg het idee uit het stukje tekst dat ze dat doet om je partner uit beeld te krijgen. Dus nee, geen moeders die blijft slapen. Ik zou gaan genieten met jullie 3en als nieuw gezin. De hechting met papa is heel erg belangrijk. Lekker veel knuffelen in bed, voeden, badderen en genieten. Daar heb je je moeder niet voor nodig.
De hechting gaat twee kanten op. Pappa wil zich ook hechten aan zijn kindje. En kindje aan hem. De eerste week zou voor mama, papa en baby moeten zijn. Je kunt daarna nog genoeg hulp gebruiken van je mama. Maar echt, je kunt die eerste week nooit overdoen. Het feit dat je het hier al ter discussie stelt roept al wat zorgen op. Wil jouw vriend niet gewoonweg nummer 1 zijn? En bemoeizuchtige moeders en schoonmoeders...die kennen we helaas allemaal maar al te goed. Als je haar nu al 'binnenlaat', in je eerste week, hoe gaat het dan daarna? Of ben je misschien onzeker dat je het zonder haar niet kunt? succes, je hebt nog 10 weken om te regelen dat je vriend de eerste week vrij mag nemen!