Ik ben momenteel bijna 38w zwanger van een flinke dochter. Ik had nooit gedacht om dit termijn te halen! Mijn zoontje is geboren na 34w zwangerschap en de gynaecoloog voorspelde dat ik nu zeker ook de 40w niet zou halen. Met 30w leek dit even te gaan kloppen en moest ik aan de weeënremmers, kreeg ik longrijping enzovoort. Maar nu zit mijn kleine meisje dus nog steeds in mijn buik. Op zich vind ik dit super maar ik moet zeggen dat ik ergens ook heel raar vind. Als alles goed gaat mag ze deze keer onmiddellijk op de kamer bij mij, mee naar huis etc. Maar ik merk dat ik me toch was blind gestaard had op een vroegere datum Maw, ik begin dus best ongeduldig te worden. Snap me niet verkeerd, ik ben heel blij dat ze het zo lang volhoudt hoor! Maar nu komt het probleem, sinds 34 weken registreert de monitor regelmatig behoorlijk heftige voorweeën. Die komen dan regelmatig, zo om de 6 à 7 minuten en dit vaak een drietal uur per dag. De intensiteit is ook vrij sterk maar toch lijken deze weeën niets te doen, geen ontsluiting, geen verweekte bmm. Dit maakt de laatste weken echt niet aangenamer. Vooral niet omdat ik al een zoontje heb waar ik moet voor zorgen. Dit is echt wel lastig als ik echt krampen zit weg te puffen. Het kindje is volgens de gynaecoloog ook vrij zwaar (op 35w geschat op 3kg200). Door de vele contracties kom ik vaak ook niet aan de 10 bewegingen per dag die je zou moeten voelen en maak ik me dan ook af en toe zorgen. Ik mag wel steeds naar het zh voor een check-up maar ik wil ook niet te veel gaan lopen stressen. Nu heb ik deze namiddag terug controle en de gyn liet me weten open te staan voor een inleiding. Alleen weet ik helemaal niet wat ik er moet van vinden. Op zich ben ik voor want, dan stoppen die ellendige voorweeën die me zo uitputten, ben ik gerust want dat zie ik mijn kleintje bewegen en weet ik dat alles oké is, de zorg voor mijn zoontje kan dan ook even naar manlief gaan, ...Maar aan de andere kant denk ik dat wachten tot wanneer de kleine er zelf klaar voor is nog altijd het meest natuurlijke en dan ook goede is. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat te doen. De gyn stelt het volgens mij ook niet zomaar voor of vergis ik me daar dan in? Sorry voor het lange verhaal, maar het lucht wel enorm op De dames die tot hier hebben gelezen, wauw! En bedankt
Ik herken je verhaal wel een beetje moet ik zeggen!! Onze dame schijnt ook flink te zijn! Niet zo zeer qua gewicht (3700 gr bij 40 wkn) maar haar hoofd schijnt erg groot te zijn! Ver boven de bovenlijn! Bij 34 wkn een groeiecho gehad en bij 35 en 37 weken nog een keer. Na de 35 weken zei de gyn dat ze me rond de 39 weken willen strippen en bij 40 weken inleiden. De gyn die ik had na de 37 weken echo zei dat hij het niet echt nodig vond, maar er wel in mee kon gaan! Tja.... ik ben het zwanger zijn ook echt beu! Al vanaf week 7 in de ziektewet. Veel pijn en erg vaak misselijk. Maar ook ik heb zoiets van.... moeten we dan toch niet wachten tot ze uit zichzelf komt?! Lastig he! Ik hoop gewoon dat ze zich voor de 40 weken zelf meld, haha!
Ik heb best ook al wat flink voorwerk..... Onzettend vermoeiend en lastig en ik heb ook nog twee kids rondlopen en een man met een drukke vermoeiende job en vergeet de verbouwingen niet..... Ze waren al te laat begonnen maar we dachten ff doorbijten en nu gaan ze ineens een gevel ergens afwerken...... Mijn man zelf wil een inleiding op 38 weken en ook mijn gynaecoloog is hiermee akkoord. Ons prinses doet het super en op voorwaarde dat ik 16 oktober al wat verweking en rijping heb wil hij me de week erop wel laten inleiden. Het is zo een tweestrijd he: je verlangt naar haar en eindelijk alle kwaaltjes weg maar het voelt voor mij tegen de natuur..... Zo stom want moest het een vriendin zijn dan zeg ik: inleiden!!! Ik slaap amper een paar uurtjes en iedere avond een uur of drie flinke pijnlijke voorweeen .... Zelfs gevoel dan dat mijn vliezen elk moment kunnen knappen.....
Doen!!!!!! Bij mijn oudste ingeleid (38+3). Prima bevalling en kindje deed het meteen goed. Bij de jongste afgewacht en is pas met 41+3 geboren. Had een hele slechte start. Had vrijwel geen vruchtwater meer, placenta helemaal verkalkt, in vruchtwater gepoept. Werd direct meegenomen door de kinderarts en kreeg er 3 dagen later ook nog een infectie bij. Kortom... bij mij ging: 'afwachten is het beste' dus echt niet op.
Ik ben zo blij dat ik niet de enige ben die zich er zo bij voelt! Jullie reacties zijn echt een opsteker, bedankt! Hoewel het natuurlijk niet leuk is dat jullie die laatste weken ook zo ervaren. @ Mausi: oei, tjah daar gaat mijn theorie idd dat afwachten wellicht het best is. Hopelijk knapte je zoon snel op na de bevalling? Is mijn ergste nachtmerrie om mijn meisje nu niet bij mij te mogen hebben na de bevalling. @ Edel: jeetje wat klinkt het als een vermoeiende situatie voor jou zeg! Sterkte ermee, vooral verbouwingen nu lijken me erg lastig. Hopelijk komt je kindje mss toch nog vanzelf wat vroeger piepen he! Sterkte! @ Liefkleintje: onze verhalen lijken idd sterk op elkaar want ook hier is het hoofdje best groot. Loopt 2,5 weken voor op groei met hoofdje! Niets om zorgen over te maken want met mijn zoontje was het net zo. Maar eerlijk... dat maakte de bevalling er echt niet makkelijker op. Hopelijk meldt jouw kleintje zich ook snel!
Ze zijn ondertussen deze middag terug begonnen en hebben beloofd dat ze deze week klaar zijn zodat ik de inrichting kan doen (zoiets is ontspanning voor mij). En ik neem dag per dag en 's morgens kan ik best nog iets doen en in de namiddag rusten voor kids terug thuis zijn. En ik hoop echt dat ze rond 38 weken spontaan komt. Ik begrijp mijn man wel dat hij inleiding wil. Die laatste maand is zo bleh he.......
Ik mocht ivm behoorlijke lichamelijke klachten ook al vlot voor inleiding kiezen. Ik wilde dit absoluut niet. Uiteindelijk kreeg ik zwangerschapsvergiftigng en was het geen keuze meer. Hoewel het inleiden echt geen pretje was had mn meid echt last van oa de hoge bloeddruk. Dus was het voor haar goed om in te leiden. Of ik nu bij een tweede sneller kies voor een inleiding...nee dat niet. Je moet het echt per geval bekijken. Het is niet per definitie goed of slecht. Dat hangt van de situatie af. Daar kan je gyn het beste een beslissing in maken. Ik moet ook eerlijk zeggen dat het niet per definitie makkelijker is na de bevalling. Bij ons zat echt alles tegen. Fluxus..week in zkh..baby met ernstige reflux. Natuurlijk gaat het ook vaak genoeg anders
Te snel geklikt... Wat ik nog wilde zeggen..doe waar jullie je goed bij voelt! Jij kan als enige voelen hoe het met je gaat en je instibct vertelt je wat over je beeb.