morgen ben ik 38 weken, maar ik zit er vandaag echt helemaal door heen, kan de hele tijd wel janken, mijn geduld is op, ik wil de kleine vast houden, gisteren ruzie gehad met mijn vriend waar ik nog kwaad om ben, en waar ik ook iedere keer nog van vol schiet, gisteren kreeg ik een sms van een kennis die viert haar verjaardag volgende week donderdag, 9 dagen voor mijn uitgerekende datum, en ze wonen ook nog eens 45 min. bij ons vandaan, dus in die sms vroeg ze of we langs kwamen, mijn vriend sliep, dus ik terug gestuurt dat, dat erg moeilijk te zeggen is, want stel als die kleine geboren is gaat het al niet, en als ik nog moet bevallen dan ga ik liever niet meer zo ver van huis vanwege kans op plotselinge bevalling, en aangezien ze niet vlak bij ons wonen, maar ze begreep het wel. dus gisteren avond mijn vriend werd wakker, en ik vertelde dat tegen hem, begon hij ineens van waarom kunnen wij niet naar die verjaardag, als je nog niet bevallen ben kunnen we daar makkelijk naar toe, toen ik zei dat ik wel ieder moment kans loop te gaan bevallen, zei hij '' nou dan zit je daar toch goed'' en toen kreeg ik ook nog even te horen dat ik niet zo zielig moet doen, nou dat was de door slag, dat maakte me wel zo boos en verdrietig, dat ik uit woede op het logeer bed ben gaan liggen, en vanmorgen vroeg hij en heb lekker geslapen, ik zei ja jij ook, zei hij ook nog van ja heerlijk alleen op een 2 pers. bed. ook heb ik vandaag de schoonmaak tik, ben net vanaf vanochtend bezig geweest, eigenlijk te veel, maar iets van binnen zei je moet door, en ben nu bek af, maar zit eigenlijk alweer in de start blokken om de boven nog te gaan doen, ik weet niet waar ik allemaal last van heb, emotioneel ben ik toch al heel erg, maar vandaag jank ik als een klein kind. wie herkent dit, en dat van mijn vriend zou dat bij hem ook de spanning kunnen zijn? hij heeft de laatste tijd wel vaker van die gekke kuren. o ja nog een ding da was gisteren ook nog, ik moest nog eten gaan halen normaal neemt mijn vriend dat mee van zijn werk, maar hij was gister vrij, ikke eten halen, maar das eigenlijk ook al te veel op het moment kreeg ineens in de winkel vollop krampen en harde buiken, ik snel gepakt wat ik moest hebben, kom ik thuis kwam ik er achter dat ik was vergeten waar mijn vriend om vroeg ijsjes (ben tegenwoordig toch zo vergeetachtig als de pest) dus hij wilde na het eten een ijsje pakken, oepsie vergeten, was tie gelijk kwaad en sjaggie omdat ik dat was vergeten, ikke met mijn kwade kop in de auto gestapt voor ijs, soms vraag ik me wel eens af of hij wel beseft hoe zwaar het is nu voor me, maar voor de andere kant roept ie wel dat ik vanaf volgende week geen auto meer mag rijden, en dat mijn eigen in ere moet houden, rust moet gaan nemen, maar voor de andere kant roept ie dan wel dat ik niet zo zielig moet doen aaaarrrrrggggg maakt me zo kwaad. sorry voor het lange verhaal maar moest dit even kwijt!!
Nou ik heb net ook zoon soort topic geopend bij gezondheid over hormonen zit er af en toe ook helemaal doorheen, ik ben dan 34 weken dus moet nog ff maar af en toe wordt je gek van de hormonen! Maar je vriend zal ook wel gewoon zenuwachtig zijn! Proberen om rustig te blijven ik weet hoe moeilijk het af en toe is!
Ik denk dat hij geen idee heeft hoe zwaar het voor je is, en dat zwanger zijn niet alleen lichamelijk maar ook emotioneel niet niks is. Misschien moet je het hem nog maar eens proberen uit te leggen. En je hoeft ook echt niet naar die verjaardag gaan hoor, als je het niet ziet zitten. 45 minuten in de auto met weeen zit je ook echt niet op te wachten. Mijn eerste was er al binnen een paar uur, kan snel gaan hoor. Dat je niet wilt heeft helemaal niets met zielig doen te maken. Ik vind het eigenlijk een beetje jammer van hem dat hij zo reageert en kan er ook wel een beetje boos om worden.:x
ik ben er ook nog steeds kwaad om, en dat ik dan zo gek ben geweest om op dat logeer bed te gaan liggen, maar had echt even geen behoefte om naast hem te gaan liggen, want dan had ik me alleen maar kwader gemaakt, ik heb op het moment ook erg veel last van voor weeén misschien omdat ik me gewoon veel te druk maak, ga zo toch maar even liggen denk ik ook als is het tegen mijn zin in! mijn hormoon huishouding staat echt even op zijn kop denk ik, want wordt een beetje gek van mezelf.
ik vind het nogal aso van je vriend. natuurlijk is het voor hem onmogelijk voor te stellen hoe zwaar het is om hoogzwanger te zijn, maar zelfs al was je niet zwanger geweest vind ik hem nogal respectloos. boos worden omdat je ijsjes bent vergeten, maak het even! ik zou woest worden!!!!
ik wilde trouwens met 38+4 naar mijn schoonouders toe, dat is een uur rijden, en ik mocht van de vlos niet meer. puur alleen omdat het erg zwaar voor je is zo'n reis.
Ik vind het ook belachelijk hoe je vriend met je omgaat hoor. Hij weet idd niet hoe zwaar het is, anders had hij je wel met meer respect behandeld. Boos worden om ijsjes pfff.. nou bij mij had de bom dan echt gebarsten! En natuurlijk kan hij ook gewoon zenuwachtig zijn, maar hij moet wel rekening met jou houden. Sterkte meis ik hoop dat je de laatste dagen nog rustig door kan komen, want dit is ook niet goed voor je. Liefs Manny
Het gaat om JOUW grens, nu je hoogzwanger bent. Ik heb er gisteren (39 weken) een reisje van Groningen naar Utrecht op gewaagd, met man mee voor zijn sollicitatie. Maar dat was ook alleen omdat ik die dag gewoon echt niet het idee had dat er iets zou gebeuren, en omdat we rechtsomkeerd zouden gaan als er wel iets 'dreigde'. Maar zelf vrienden opzoeken of verder gaan dan even wat winkelen... nee, doe ik ook niet. Te vermoeiend, en geen ZIN. Iedereen is daar anders in, en hij moet dat gewoon respecteren/begrijpen vind ik. Jammer dat het zo geescaleerd is, je hebt nu wel wat anders aan je hoofd dan ruzieen met je vent natuurlijk. Ik zou het zsm uitpraten, en zeggen dat je het niet ziet zitten om naar iemands verjaardag te gaan terwijl het zo ver weg is.
Ik denk inderdaad dat mannen het onderschatten hoe het is om zwanger en ongemakkelijk te zijn. Ben zelf bijna 30 weken en ben behoorlijk veel aangekomen in de laatste weken en daardoor zeer ongemakkelijk, sneller moe, kortademig soms ook en omdat ik nog ruim 10 weken moet wordt dat ook vaak onderschat door anderen. Als je zelf nooit zwanger bent geweest denk ik is het moeilijk in te schatten hoe het is om zwanger te zijn en dat daaruit dan de irritaties ontstaan. Meid nog maar een paar weekjes en dan is het achter de rug en probeer gewoon te doen wat je zelf denkt wat het beste voor je is. Laat die mannen maar lullen......het is maar goed dat zij geen kindjes op de wereld hoeven te zetten
bedankt meiden, ik hen er een uurtje slaap op zitten en nog steeds last van voor weeén en steken, heb nog geen woord tegen mijn vriend gezegt, sinds ik zwanger ben houd ik dat heeeeeeeeel erg lang vol, maar we moeten het wel uitpraten vandaag, ik schrok ook zoals mijn vriend gisteren deed, vond het ook erg respectloos naar mij toe terwijl hij weet dat ik in de winkel steken en krampen kreeg, nee maar ik had wel even tijd om een tube douche gel uit te zoeken van mexx maar ijsjes vergat ik. ben er ook erg kwaad om, en hij komt hier niet zomaar mee klaar, want vanmorgen dacht hij dat ik het weer vergeten was, nou echt niet.
Sterkte meis, hopelijk kunnen jullie het uitpraten. Ik krijg uit je verhaal ook de indruk dat hij totaal geen idee heeft hoe zwaar het voor je is. En kwaad worden om de ijsjes???? Hij had echt een hele kluif aan mij gehad en ik was echt niet in de auto gestapt hoor, dat had hij op zijn buik kunnen schrijven. Vind het nog lief dat je dat gedaan hebt, ik was echt uit m'n pan gegaan.
ja wat dat betreft sta ik vaak verstelt van mijn eigen, dat ik nog zo dom geweest ben om in mijn toestand nog ijsjes te gaan halen ook. heb op het moment nog niet zo'n zin om te praten, dus ik zwijg nog even. ik vind het zo raar dat ie zo deed gisteren, want vaak is hij ook heel bezorgt, en als ik te lang bezig ben verplicht ie mij te gaan zitten, dus ik snap het ook niet goed, waarom dat ie gisteren zo respectloos deed, ik ben al weer wat tot rust gekomen gelukkig.
Ooo wat herkenbaar! Hier ook zo een! Het ene moment is hij heel zorgzaam en dan kan hij opeens uit zijn slof schieten (om in mijn ogen niets). Vanochtend ook, dat was iets minder fijn, maar hebben het gelukkig snel uitgepraat want ik had geen zin om de hele dag maar zitten te chagrijnen. Van wat ik uit je verhaal lees is hij zeker wel zenuwachtig! Alleen is het niet zo handig om er zo mee om te gaan. Je moet in ieder geval wel duidelijk je grenzen aangeven. Als jij je niet prettig bij een reis van 45 min. voelt, moet je dat dus ook zeker niet gaan doen!! (En ook geen ijsjes meer halen, gekkie!)
ik heb nog steeds niet gepraat, ik ben op het moment ook erg koppig. ik heb ook weer veel te veel gedaan vandaag, en kan nog steeds ieder moment in een huil bui schieten, zo erg heb ik het nog niet gehad. ook doet mijn buik zo ontzettend zeer bij iedere stap die ik zet, is het teken dat ik te veel gedaan heb denk ik. waarom ik zoveel gedaan heb vandaag zou het niet weten! ik zit me nu al weer ergens anders aan te ergeren, er is een schilderijtje op de baby kamer die nog steeds op gehangen moet worden, gisteren heb ik het hem voor de zo veelste keer gevraagt of tie het vandaag zou willen doen, toen zei hij weer ja, maar hangt ie al nee hoor, moet ik het nou al weer vragen, ben goed in staat om het zelf te doen. hij is 2 dagen vrij geweest, en heeft 2 dagen geen flikker uit gevoerd pfffffff..... ben ik nou gewoon te veel eisent, verwacht ik nou te veel van hem??
Erg vervelend dat het zoveel spanning geeft terwijl jij nu echt aan de laatste loodjes zit. Zou het niet beter zijn om toch een gesprek te openen? Door elkaar dood te zwijgen schiet het ook niks op, vaak maakt dat het alleen maar erger. Dat kan jou ook weer meer spanning geven, terwijl dit juist een tijd moet zijn dat je samen je rustig voorbereidt op de bevalling. Het klinkt mij niet in de oren alsof hij 1. goed kan inschatten hoe de laatste loodjes zijn 2. weet hoe hij jou het beste kan steunen. Als iemand het niet zomaar uit zichzelf doet... hoe vervelend het ook is, dan denk ik dat je het nog duidelijker zal moeten aangeven.
ik weet dat dit uitgepraat moet worden, maar ik ken hem als ik er nu weer over begin doet ie net of zijn neus bloed, dat ie niet weet wat ie fout heeft gedaan. en op het moment zelf zoals gisteren avond valt er niet met hem te praten want dan zwijgt hij. ik zal het proberen maar zoals bij iedere ruzie bij ons is het iedere keer een dilemma en dat wil ik nu uit de weg gaan, omdat ik merk dat, dat erg veel invloed heeft op mijn zwangerschap, zodra ik me druk of kwaad maak krijg ik harde buiken. en als het aan hem ligt zal er niet over gepraat worden, hij kan toch ook een gesprek aan knopen, maar nee, en dat komt zoals ik al zei hij ziet niet in wat ie fout heeft gedaan. zit me weer kwaad te maken, en dan komt er niks positiefs meer uit, wat dat betreft ben ik veel verandert zeg, normaal wilde ik het gelijk uit gepraat hebben.
Ik snap je helemaal. Je vriend zal gewoon zenuwachtig zijn en jij reageert misschien wat korter dan normaal. Hier hebben we er ook last van. Sterkte met de laatste loodjes.
Esther: Jouw vriend heeft het recht niet om zo tegen jouw af te reageren.. Als jij je grenzen hebt om geen reis af te willen leggen van 45 minuten omdat je al last van steken en pijn hebt, dan moet je dat ook niet doen.. En mocht hij willen gaan, dan gaat hij maar lekker toch? Dat ie hierom zich druk gaat maken terwijl jij zijn kind in je buik hebt zitten die bijna zijn/haar ouders eindelijk gaat bewonderen!! Als de mijne dit zoiets deed, dan had ik voor zolang het nodig is de deur aangewezen en erbij gezegd dat ie maar ff af moet nadenken met wat ie fout heeft gedaan! Dat je je buik zeer doet bij elke stap is idd omdat je te druk bent geweest... Ik wou je vanmiddag al zeggen dat je juist op je eigen tempo moest gaan schoonmaken en niet teveel werk op moet zetten want nu heb je er last van.. Dat is een teken dat je het rustiger aan moet doen Al met al wil ik je heel veel sterkte wensen! Tis niet leuk wat je nu meemaakt!
we hebben het bij gelegt, en heb hem duidelijk gezegt hoe ik er over denk, en dat ik niet naar die verjaardag ga, en dat respecteert ie wel, ook heb ik gezegt hoe ik me op het moment voel en dat ik er helemaal door heen zit, en dat, dat misschien morgen weer anders is, en dat ik ook erg emotioneel ben, en hij bood zijn exuses aan van gisteren, en hij bekende ook zenuwachtig te zijn, en dat ie dan dingen zegt die hij eigenlijk niet meent, en ook dat hij zich geen voorstelling ken maken wat er allemaal binnen in mijn lichaam gebeurt, maar dat ie wel weet dat het zwaar is. het viel me mee hoe die reageerde, maar heb duidelijk mijn zegje gedaan. nu ben ik weer helemaal gerustgesteld, en kan nu weer wat beter relaxenm dus ga zo weer lekker liggen, bedankt allemaal voor jullie reacties, en ik weet dat ik wat harder moet gaan worden, en niet zo over me heen moet laten walsen.
Gelukkig is alles weer uitgepraat meis!! En nu lekker rustig aan doen en genieten van je laatste loodjes