Hallo, Ben 32 weken zwanger en ben bang om te bevallen het is ons eerste kindje dus weet niet hoe het allemaal zijn gang gaat. We gaan wel naar zo een info avond op de kraamafdeling over twee weken. Hopelijk helpt het me om te kalmeren. Ik ga zowiezo vragen voor epidurale verdoving tijdens de bevalling. Groetjes Edit mod: ook hier het blauw verwijderd
Je moet het gewoon allemaal op je af laten komen komt allemaal goed! Je er vooral niet tegen verzetten is mijn tip gewoon rustig blijven en afleiding zoeken! Vooral niet je benen en je buik gaan aanspannen bij de weeen (dan gaat het niet open) en voor de rest gewoon je op laten peppen door je partner moeder zus vriendin schoonmoeder.. de zwangerschapspagina!
Ik was ook zo ontzettend bang voor de bevalling. Ik moet wel zeggen dat na een week of 37 het minder werd. Ik ben zelf 22 jaar oud en had weinig mensen om me heen die recent een bevalling hadden meegemaakt. Probeer er niet teveel bij na te denken in de meeste gevallen gebeurt het allemaal geleidelijk! Je krijgt weeen en vaak zijn die eerst mild. Het is allemaal te doen je lichaam verlegd steeds de pijngrens (vind ik). Ik zelf heb het zonder verdoving gedaan en dat zou ik de volgende keer weer doen. En ik heb geen super makkelijke bevalling gehad. Meid klinkt heel cliche maar zoveel zijn jou voorgegaan! Ik hoop dat ik je een beetje gerust heb gesteld.
Ik kan me (gelukkig) niet voorstellen hoe het voelt. Ben zelf nooit bang geweest voor de bevalling. Maar ik denk ook dat je het gewoon over je heen moet laten komen. Als het eenmaal begint ga je er echt helemaal in mee. En aan het eind van de zwangerschap ben je blij als het zich eindelijk meldt. Heb je er met je vk al over gehad?
Heel normaal hoor om op te zien tegen de bevalling. Laat je idd goed voorlichten over de mogelijkheden. Mijn ervaring is dat je tegen het einde van je zwangerschap in de overlevingstand gaat op de één of andere manier. Ik heb gelukkig zelf nooit het punt bereikt waarop ik dacht een ruggeprik nodig te hebben (alhoewel ik die uiteindelijk wel gehad heb voor de spoedkeizersnede ) Maar bedenk maar dat miljarden vrouwen je al voor geweest zijn.
ik moet toegeven dat ik er ook niet erg gerust in ben. Maar ik troost mezelf steeds met de gedachte dat er al zoveel miljoenen vrouwen er eerder wel in geslaagd zijn dus dan zal het ons ook wel lukken he
het moet er toch uit hoor . gewoon laten gebeuren en het komt allemaal wel goed. zie dat je in belgie woond mss eens met de gyn over praten en eens goed informeren over hoe het allemaal in zijn werk gaat. voor de eertse bevalling had ik echt geen bang zei toen ook het moet er toch uit maar nu met de 2de heb ik wel bang niet voor de bevalling zelf maar dat er iets mis zal gaan geen idee hoe het komt. praat er goed met je gyn over en ga idd naar die info avond zet je een paar dagen van tevoren eens goed aan tafel en schrijf al je vragen enzo op dat kan je echt helpen.
En er zijn ook bijna geen mama's die het maar bij 1 kindje laten omdat de bevalling te erg was . Misschien heb je wel een hele makkelijke bevalling, maak je je nu druk om niks. Ik heb 2 superbevallingen gehad , ik heb alweer zin in deze.... En daarbij is het, ookal heb je pijn, ook het allermooiste wat je in je hele leven meemaakt! xxx
Ik ben zelf ook ontzettend angstig geweest voor de bevalling, die angst bestond bij mij al lang voor ik aan zelf kinderen 'krijgen' ging denken. Ik heb e.a. met de gyn. besproken en goede afspraken met hem gemaakt. Alleen door dit te bespreken is een deel van mijn angst weggenomen. Ook zijn er afspraken gemaakt voor een evt. ruggenprik, dat als ik een ruggenprik zou willen krijgen ik niet eers jan en alleman zou moeten overtuigen. Onze kleine meid is inmiddels bijna een maand oud (lees:jong). Succes met de laatste loodjes!
Ik knijp 'm ook wel voor de bevalling, maar we zullen wel moeten, wil je je beebje vast kunnen houden
Ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik veel helse bevallingsverhalen heb gehoord tijdens de zwangerschap van mijn oudste. Ik kon alleen maar denken "Het moet er toch uit en je kunt geen bevalling vergelijken" Dus ging ik er redelijk nuchter in. De bevalling van mijn dochter was dan ook super!
Tja, soms moet je helemaal niet teveel naar al die enge verhalen luisteren, en vooral niet teveel lezen en spitten op internet. Soms denk ik ook wel es dat vrouwen het interessant vinden om hun bevalling het liefst zo hartverscheurend mogelijk te maken! Zelf heb ik twee heel mooie en vlotte bevallingen gehad. Niks mis mee, geen pijnstilling nodig gehad. Ik was dan ook niet zenuwachtig en dat schijnt ook al een stuk te helpen. Nu met de derde ben ik een heel stuk ouder, heb inmiddels diabetes en moet naar het ziekenhuis... Maar ook nu ga ik supergoed proberen om me te ontspannen, en ik ga er van uit dat ik het nog stééds kan. En zo niet, dan ben ik dicht in de buurt voor een keizersnede. Hoewel ik hoop dat dat niet nodig is. Een vrouwenlichaam is gemaakt voor een bevalling, en dus kan het gewoon! Mochten er echt complicaties zijn, dan word je naar het ziekenhuis gebracht en helpen ze daar de natuur een handje. Veel succes ermee!
Ik ben ook super bang voor de bevalling. Droom er echt over de laatste dagen. En slaap erg onrustig soms door de angst. Waar ik eigenlijk het bangste voor ben is alle pijn en het inknippen mocht dat nodig zijn. Denk dat veel mensen wel bang zijn. voor de 1e keer. Hoop dat die avond je een beetje geruststelt.
Knippen doen ze alleen op een moment dat je een wee hebt. Dan staat het vel zo strak dat er geen bloed inzit, en je er dus ook niets van verneemt. Moet wel zeggen dat ik zelf nog nooit geknipt of gehecht ben, maar dat zijn dingen die ik zo hier en daar heb opgevangen... 't Is ook wel een beetje een eng onderwerp, als je het goed bekijkt. Maar wie weet hoef je helemaal niet geknipt te worden joh!
Had af en toe een kriebel naarmate de datum naderde, maar toen het begon, was ik vooral enthousiast, trots en nieuwsgierig! Het deed pijn, maar vier maanden later denk ik: eh... hoevéél pijn deed het dan ook alweer... ben het gros weer kwijt 't Was goed te doen, ook na 48 uur en als het zo mag zijn, dan komt no. 2 hier ook nog! Sterkte en vooral: stay strong!
ik was de eerste keer ook erg bang voor de bevalling! maar als de bevalling begint.. gaat er echt een soort rustgevend hormoon door je lichaam.. dat je niet bang maakt.. maar je juist kalmeert zodat je je rustig kunt concentereren om de weeen op te vangen! ik wens je vast een hele goede bevalling!
Ik heb gelukkig geen angst voor de bevalling gehad maar kan we wel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die er echt tegenop zien. Weetje, je kunt je allerlei scenario's in je hoofd halen maar het gaat toch anders dan dat je je nu kunt bedenken. Laat het over je heen komen. Er zijn mensen bij die je goed begeleiden. Misschien is Yoga iets voor je om te helpen ontspannen? Of haptonomische zwangerschapsbegeleiding? Hoe rustiger je zelf kunt blijven hoe makkelijker het gaat. Heel veel succes en je zult zien dat het best meevalt!