Hallo dames! Misschien kunnen jullie ons helpen, want wij komen er nog niet echt uit..... Een jaar geleden ben ik bevallen van onze zoon. Ik zat tegen een zwangerschapsvergiftiging aan en ben dus in het ziekenhuis bevallen. Ging allemaal redelijk goed, tot het moment van persen. Heb dik een uur geperst, maar meneer wilde er niet uit. Vacuum erbij gehaald, en ineens was er grote paniek en stond er 10 man aan me te trekken. Meneer zat met zijn schoudertjes vast achter mijn schaambeen en ze hebben zijn sleutelbeentje moeten breken om hem eruit te krijgen.... Voor ons is dit heel traumatisch geweest en hebben zelfs even gedacht dat we hem kwijt waren.... Nu dus opnieuw zwanger en langzaam komt ook deze bevalling dichterbij..... Heb er echt nachtmerries van! En nu is het aan ons dus de keus. Nog een keer natuurlijk bevallen, met in het achterhoofd dat ik nu een vijf keer hogere kans heb dat het weer gebeurt... Maar goed, de weg is nu misschien open en wie weet.... Of kiezen voor een geplande keizersnede?? Wat zouden jullie doen?? Bedankt!! Groetjes, Duckertje
Ha Duckertje, Hoewel jullie zelf de keuze (in overleg met de gyn) zullen moeten maken, zou ik persoonlijk in jullie situatie voor een geplande keizersnee kiezen. Tenminste, als je inderdaad nu echt een grote kans hebt dat dit weer gebeurt. Een keizersnee lijkt mij het veiligst voor je baby en minder traumatisch voor jou. Ik heb zelf een geplande keizersnee gehad ivm stuitligging en dit is mij heel goed bevallen. Ik ben zelfs sneller hersteld dan mijn natuurlijke bevalling daarna (die op de vacuum na zonder complicaties was). Ik heb aan beide geboortes heel goede herinneringen! Succes met kiezen en een voorspoedige zwangerschap & bevalling.
Pfff heftig! Ik zou zeggen luister naar je eigen gevoel en overleg dit eventueel ook nog een keer met je verloskundige/ gynaecoloog! Succes met je keuze alvast!
Ik zou kiezen voor een keizersnede, puur afgaande mijn huidige situatie,dat wens je niemand toe. Eerste bevalling heeft mijn zoon zich smal gemaakt door zijn arm in de lucht te steken, heeft hier beschadigde zenuwen in zijn schouder aan over gehouden. 2e bevalling, zoon bleef haken met zijn schouders. Ik lig plat door al het geduw en getrek. Heb schaambotbreuk en meerdere kneuzingen aan mijn bekken. Zoonlief niks,maar ik ben komende weken onder de pannen, kan werkelijk alleen de jongste doen op bed, Daarbij het geestelijke aspect, zou ik zwaar vinden. Het zijn enorm zware momenten als je daar ligt en op deze manier moet bevallen. Ik zou in jouw positie met mijn eige situatie in de gedachtebn kiezen voor een keizersnede. Waar neig jezelf naar?
Bedankt voor jullie reacties! Er gaat zeker nog overleg zijn met de gynaecoloog. Met 36 weken nog een groeiecho, misschien wordt het dan zoiezo een keizersnede. Voor nu stond de gynaecoloog vooral achter natuurlijk bevallen, omdat het herstel dan veel sneller is.... Ik zie vooral op tegen die weken herstel, doe graag alles zelf! Wij blijven nadenken, maar het is fijn wat input van jullie mee te krijgen!
Jeetje Kieke77, dat valt ook niet mee zeg!! Wat een ellende!! Ik heb er toen gelukkig zelf niets aan overgehouden, behalve het geestelijke aspect dan.... Doet toch veel met een mens.... Maar m'n ventje dat zoveel pijn had aan zijn schoudertje, je hart huilt!! Het voelt misschien ergens ook "zwak" van mezelf, als ik nu voor een keizersnede kies.... Maar ik wil daarna ook niet denken, had ik maar....
Tja dat had ik maar, dat gevoel kan ik me voorstellen. Je wilt het beste voor je kind en je weet niet wat de toekomst brengt. Weeg voor jezelf de voordelen en de nadelen af. De gyn kan wel zeggen, dat natuurlijk het beste is, maar kun je dat mentaal aan? Een langer herstel bij een keizersnede, ja maar als het meer rust geeft aan jouw voor de bevalling weegt dat niet op? Zou het inderdaad aangeven bij de gyn en een goed gesprek aangaan.
Ik heb iets soortgelijks gehad bij de eerste maar eigenlijk was een geplande keizersnede niet eens een optie. Heb wel veel echo's gehad om het gewicht van de kleine in de gaten te houden.
ik denk dat ik in jouw situatie gekozen zou hebben voor een geplande keizersnede. Zelf zou ik bij de 2e bevalling constant bezig zijn met wat er tijdens de eerste bevalling is gebeurt, dat lijkt me ook niet prettig.
Wat jij hebt meegemaakt, heb ik ook meegemaakt behalve zn sleutelbeen breken... En persen deed ik 81minuten over... Maar de keuze kunnen jullie moeilijk maken... Je weet niet vooraf hoe deze bevalling zal gaan. Maar als jij prettig vindt om keizersnede te doen moet je dat doen. Beslissen doe jij het met je gevoel, niet van anderen. Je moet het prettig voelen bij je bevalling zonder bang te zijn.
mijn oudste zoon is zat ook klem met zijn schouders en het is heel spannend geweest. toch vond de gyn het beter om bij de tweede weer vaginaal te bevallen, mits het kindje niet zwaarder geschat zou worden. uiteindelijk is die bevalling ingeleid bij 37 weken ivm het gewicht. iedereen stond paraat voor een evt. schouderdystocie, maar hij floepte er in één keer uit. ook de twee bevallingen (en het herstel) daarna zijn zonder problemen verlopen. wel alle keren in het ziekenhuis, onder leiding van de gyn en de laatste zwangerschapsweken is telkens het gewicht goed in de gaten gehouden. de jongste was zelfs zwaarder dan de eerste. ik ben dus heel blij dat het zo gelopen is, al heb ik vooraf wel de bibbers gehad. leg alle voors en tegens maar eens op een rijtje met je gyn en maak dan je keuze.
Bedankt allemaal voor het meedenken!! Vandaag hebben we samen met de vk de knoop doorgehakt. We gaan voor een geplande keizersnede rond week 38!! Groetjes, Duckertje
Denk dat dat een hele goede keus is.. Mijn eerste bevalling verliep ook niet zo soepel en na 5x mislukte vacuum is het een spoedkeizersnede geworden.. Mijn zoontje heeft door de vacuumpomp een hersenbloeding gekregen, dus ik was heel angstig voor nog een bevalling.. Angst dat er weer wat mis zou gaan.. De tweede zou dus ook een geplande keizersnede worden, alleen braken mijn vliezen een week eerder en hadden ze in het ziekenhuis niet zo in de gaten dat het zo snel ging.. (van 4cm naar 10 in een half uur) De gyneacoloog wilde eigenlijk niet meer aan een ks beginnen, maar ik was daar zo op gefocust en zo bang voor de bevalling dat ik met volledige ontsluiting en persweeen op de o.k ben gekomen en toch nog een keizersnede heb gekregen.. Ik denk dan ook dat je een hele verstandige beslissing hebt genomen. Anders ben je waarschijnlijk gedurende je bevalling zo ontzettend bang dat er iets mis gaat dat je je ook totaal niet kan concentreren..
Fijn dat je de keuze al hebt gemaakt. Dat geeft een stuk rust. Mijn moeder heeft een zelfde bevalling gehad, ook sleutelbeen gebroken. Daarna is ze nog twee keer bevallen en die bevallingen gingen heel voorspoedig. Maar die twee zwangerschappen waren echt een hel voor haar. Zon traumatische ervaring, bah.. Ze mocht toen trouwens geen keizersnede, maar ze heeft er om gesmeekt! Dit is al 16 jaar geleden hoor, ben blij dat jij de keus krijgt. Fijne zwangerschap!! Liefs Thyrza