Weet je wat mij altijd opvalt buiten de deur? Ik schrik echt niet van kinderen die een krijsbui hebben of niet luisteren. Ik schrik vaak van ouders.. Ik vindt heel veel ouders naar doen tegen hun kinderen. Dat heeft voor mij dan weinig te maken met consequent zijn of opvoeden.
Ik begrijp niet waarom je die aanname zou doen. Ik ben eigenlijk helemaal niet bezig met de kinderen of opvoeding van anderen. En beter? Wat is beter? Zo'n waardeoordeel vind ik nooit zo nodig. @Maarrtt heel veel ouders die lelijk doen tegen hun kinderen? Oh, dat vind ik wel meevallen (tenminste in mijn omgeving) Wat me wel opvalt is dat best wat ouders heel onduidelijk zijn met hun kinderen. Mag het nou wel? Mag het nou niet? Wat verwacht je nu eigenlijk van me?
Wij zijn behoorlijk duidelijk en strikt, maar niet streng of autoritair. Daar heb ik namelijk een broertje dood aan. We hebben regels en daar hebben de kinderen zich aan te houden, en dat gaat best goed. Ik merk alleen dat het ook afhankelijk is van het temperament van het kind. Mijn oudste is bijvoorbeeld behoorlijk impulsief, enthousiast en kan best druk doen. Daar kan je natuurlijk maar tot op bepaalde hoogte wat aan doen. Zo'n kind doe je dus geen plezier met een driegangenmenu. Hij kan gewoon niet zo lang stilzitten. Ik gay hem dat dan ook niet aandoen, en pas me dan aan. Wij willen ook een leuke avond hebben...
@Lindangel.. wat is streng in jouw opinie? Streng als in weinig mogen? Ik zie streng zelf eerder als strikt (wat nu niet mag mag straks ook niet)
Hier idd streng in de zin van consequent en dat ik niet omkoop met snoep..dat gebeurd hier bij mama's die ik ken zooo vaak, als ze hier op visite zijn: - als je nu lief gaat spelen krijg je straks misschien nog wel een snoepje (uhh nee, de regel is hier 1 keer uit de trommel kiezen en ook als je lief speelt) - als je nu niet meewerkt krijg je thuis geen snoepje....(5 minuten later) oke geen snoepje dus..(10 minuten later als het kind een driftbui van hier tot tokio heeft gehad en moeder met moeite de schoenen van deze 4 jarige aan heeft gekregen) zie je nu krijg je thuis een snoepje...WTF!!
Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Ik denk dat schreeuwen en naar doen tegen je kinderen komt omdat ouders onduidelijk zijn en niet consequent. Waardoor kinderen niet weten waar ze aan toe zijn. Vind dat altijd zo naar om te zien en te horen. Voorbeeld doet ook volgen denk ik dan altijd. Ik doe het niet perfect! En geen moeder is perfect en doet op haar manier haar best. Maar als schreeuwen, mopperen, en naar doen gewoonte is geworden dan zou ik me echt even achter m'n oren krabben.
Dat is niet streng. Dat is consequent. En heel duidelijk voor je kinderen. Kinderen leren zo volgens mij dat ze op hun ouders kunnen en mogen vertrouwen.
Ts antwoord op jou vraag: Nee mijn dochter is echt niet altijd braaf. Gelukkig niet. Paar weken geleden kreeg ze haar eerste bui in de winkel. Mooie ontwikkeling die eigen wil hahaha! Maar goed op een gegeven ogenblik moet je toch naar huis he?
Wij hebben 3 regels en dat weet hij, daarin zijn we dan ook heel strikt en heeft hij niks te willen. 1. Je doet geen mensen of dieren pijn, je hebt respect voor de wereld om je heen. 2. Je maakt niks opzettelijk kapot of probeert het 3. Je luistert op straat onmiddelijk Verder verwacht ik een zekere mate van beleefdheid, we vragen dingen, schreeuwen heeft nooit effect. Ik toon respect voor jou en heb aandacht voor je wensen en wie je bent en luister naar je. Dat vind je fijn, wij vinden dat ook fijn dus hebben graag dat je dat ook naar ons doet. Toch vind ik ons niet streng, eerder duidelijk, respectvol en bewust. In spel heeft hij alle vrijheid, ik speel heel veel samen met hem, betrek hem bij het koken en schoonmaken, we doen de gekste dingen, worden vies, het wordt een bende maar dat geeft niet. Alleen blijven de regels hierboven altijd gelden. Natuurlijk is het een kind met zijn buien en ook daar heb ik begrip voor, ik word zelden echt boos maar geef wel duidelijk aan dat ik niet gecharmeerd/ onder de indruk ben van bepaald gedrag. Omdat de regels duidelijk zijn, hoef ik eigenlijk zelden " straf" te geven. Soms zet ik hem even op de grond en meestal komt hij dan zelf wel vertellen wat er gebeurd is en dat hij boos of verdrietig was. Ik denk wel dat we ontzettend boffen met zijn karakter, hij is ook van nature erg lief en volgzaam, begrijpt goed wat je hem uitlegt en kan daar ook wat mee. Soms denk ik wel eens dat ik te strikt ben en vraag me af of ik hem niet iets meer kind moet laten zijn. Aan de andere kant vind ik het niet verkeerd om je kind op te voeden, lastig, we hebben nl. een kind dat niet graag iets 'fout' doet en ik ben bang dat te strikt ergens ook niet goed is. Wat uit eten betreft, dat kan prima maar doen we niet vaak. Hij kan zich prima gedragen maar waarom zou ik, als er een -voor hem leuker- alternatief is die keuze maken? Hij moet later al genoeg
Wow dames wat een reacties dat doet me goed ha ha en wat herkenbaar.. Fijn om te lezen en te weten dat ik niet de enige ben.. super dames bedankt voor de tips hier heb ik echt iet saan!!!
Ik merk wel vaak dat veel ouders negatieve aandacht aan hun kinderen geven. Ze benoemen dus continu wat er verkeerd gaat ,wat ze niet op prijs stellen, waar ze niet blij mee zijn enz. Echt zo'n negatieve spiraal... Vorige week was ik in een speeltuin en er was 1 moeder in mijn buurt die continu zat te vitten op haar kinderen. Ze reageerde echt overal negatief op. De kinderen deden echt niets bijzonders, maar moeder maakte er een enorm drama van. Ik had gewoon medelijden met die kinderen.
@Sannebc.. helaas herkenbaar. Vermoeiend ook voor mama. Onze regels: - niet rennen in huis - niet schreeuwen (dus ook niet door papa of mama om bijvoorbeeld kindjes naar beneden te laten komen voor het eten. We gebruiken dan de babyfoon of lopen naar boven) - jassen e.d. worden netjes opgehangen, schoenen uit op de mat - gewoon zitten op de bank of stoelen - blijven zitten tot we uit gegeten zijn en vragen of je van tafel mag - je kamer opruimen 1 x per week als papa gaat stofzuigen - speelgoed wordt opgeruimd voor het naar bed gaan - tv kijken ed vragen - snoep / koek etc op een vast moment. Je hoeft eigenlijk niet te vragen - water of fruit mag je altijd pakken (behalve vlak voor het avondeten) - wat je zelf kan, doe je in principe zelf (aankleden, billen afvegen, douchen, haren wassen) - je mag altijd helpen met dingen als de was, afwasmachines etc. Best wel veel maar het gaat harstikke goed. Vooral het feit dat we ze verantwoordelijk maken voor bepaalde dingen, slaat goed aan.
Wij hebben eigenlijk dezelfde regels in huis en het gaat hier ook goed gelukkig! Ik heb wel de regel dat iedereen helpt in huis. Een soort corvee schema. 1 van de 3 oudsten ruimt de vaatwasser leeg (1 keer per dag), de ander doet de tafel na het eten en het konijn wordt verzorgd door 1 van de 3. Dit rouleert elke week. Elke schoolvakantie mesten ze hun kamer uit (de laadjes van hun buro/nachtkastje) raken toch ongemerkt vol met allerlei rommel. Ze mogen zelf uitkiezen welke dag ze het doen in de schoolvakantie en eigenlijk kiezen ze er voor om het gelijk de 1e dag te doen, zijn ze er vanaf!
Het ligt aan het kind. Ik heb een dochter van 12 met allerlei stoornissen en is echt heel moeilijk opvoedbaar, echt verschrikkelijk. Toen ik aan nr 2 durfde te beginnen waren we jaren verder. En nr 2 is een engel! Luistert goed, is beleeft voor zover dat met net 3 jaar kan en blijft op haar time out stoel zitten (werkelijk... ik heb een rondedansje gedaan). En natuurlijk heeft zij ook wel eens drakenuurtjes maar over het algemeen luistert ze perfect. Ze worden beiden hetzelfde opgevoed (moet er wel bij zeggen dat mijn oudste een hoop trauma's door haar bio heeft opgelopen waardoor ze moeilijk is). Ik heb dus beiden, een gehoorzaam kind en een onuitstaanbaar gruwelijk slecht luisterend kind (die ook wel momenten heeft dat ze heel lief is hoor).
Ok, ik snap dat je het vast niet zo bedoeld, maar het woordje onuitstaanbaar vind ik heel naar om te lezen.
Ik ben wel consequent met dingen als niet schelden, niet pijn doen. Maar verder eigenlijk niet zo, met nieuwe schoenen mag hij niet in een plas stampen, maar met laarzen wel bijvoorbeeld. Soms mogen dingen vandaag niet omdat er geen tijd is of iets anders en morgen mag het wel. De omstandigheden zijn toch ook niet altijd gelijk?
Nee, maar je kunt ook consequent zijn door dingen consequent uit te leggen. En met laarzen wel en met (nieuwe) schoenen niet is toch ook consequent? Ik bedoel, laarzen zijn laarzen en schoenen zijn geen laarzen.
Je kinderen zijn je trots dus als ze hier aan het etteren zijn heb ik niet zo de behoefte om dat te delen met de wereld (of ik moet een vraag erover hebben) maar als we een heerlijke dag hebben gehad heb ik dat wel dus dan horen mensen dit. Het lijkt alsof ze altijd geweldig luisteren maar het andere deel ik gewoon niet zo. Geen behoefte aan. Zelfde geld voor mijn man. Als we ruzie hebben gaat niemand dit aan en hebben we een heerlijke verliefde dag achter de rug wil ik dit het liefste van de daken schreeuwen... dus tsja...