Hallo, ben niet zovaak actief op dit forum, lees wel altijd mee, niet daarvan. Ik ben nu 2,5jr te samen met m'n partner, en heb altijd al honden gehad, heb een eigen kenneltje als hobby, en zo nu en dan loop ik mee qua hondenshows. Heb zelf al 10 jaar lang honden, met veel vreugde! Ben op dit moment 34 weken zwanger, was niet geplant maar ben dr nog steeds de dag van vandaag nog steeds dolgelukkig. In het begin was m'n partner dr best wel blij mee alleen zijn moeder was er totaal niet van gecharmeerd en heeft ook lopen dreigen qua abortussen, waarbij andere familie daar ook mee begon te dreigen, en mijn vriend uiteindelijk hun kant koos. Is een heel vervelende/ rot periode geweest in de eerste paar weken van m'n zwangerschap. Uiteindelijk heeft ie ondanks alles toch voor mij en z'n kind gekozen. Alleen telkens als we ruzie hebben krijg ik verwijtingen naar m'n hoofd dat hij nog geen vader wou worden, ik zonodig de baby wou houden en hij het maar te accepteren had. Wat mij veel pijn doet. Nu hebben we alles uitgesproken en van elkaar geaccepteerd om deze relatie toch goed te laten werken. Alleen botsen wij zeer tegen het feit dat ik mijn honden niet weg wil doen. Ik had 4 honden, heb in het begin 2 herplaatst bij familie zodat het wat rustiger in huis zou worden. Alleen nu wilt hij dat ik van de 2 overgebleven honden nog 1 ga weg doen. En dat wil en kan ik gewoon niet. Hij en zn moeder komen met verhalen dat pitbulls niet te vertrouwen zijn bij baby's en dat de hygiene qua honden neit goed is bij een baby. Ook dat als de baby dr is dat er geen tijd meer zal over blijven om iets met de honden te doen. Vandaag draaide hij volledig door het lint omdat ik met m'n vader aan de telefoon sprak en zei dat ik ze beide niet weg zal doen. Omdat m'n partner mij tot keuze had gelaten. Dat of hij weg gaat of 1 van de honden. Waar ik dus niet op had gereageerd omdat ik het onzin vond. Zijn moeder had er nog een schepje boven opgedaan, om te zeggen tegen hem, als ze niet 1 weg doet, dan houdt ze blijkbaar meer van haar honden dan van jou. Vandaag heeft hij dus al zijn spullen gepakt en is weg gegaan. Ik weet nu dus niet als ik goed heb gedaan, aan dit alles. En snap ook niet zijn punt qua de honden. In begin van onze relatie had hij de honden gewoon geaccepteerd dat ze bij mij hoorde, nu opeens lijkt alles zo veranderd. Hoop dat iemand mij begrijpt, en sorry voor de lange txt. Wou gewoon even mijn ei kwijt zegma
meis, wat een klote situaite! en wat een klote schoonfamilie! Jammer dat je vriend zich zo laat meesleuren door familie. En zelfs letterlijk zegt het kind niet te willen, dat het jou kueze is en hij er niet klaar voor is. Hij zegt nog net niet, had je het maar weg latne halen. Ik denk dat je hem maar eens tot bezinning moet latne komen.. Jij red je wel... over hem twijfel ik.. beetje afhankelijk persoon lijkt het.. zoveel waarden hechten aan andermans mening...? Wat betreft de honden.. tja.. wij hebben er ook een, geen pitbull maar wel een hond. Ik weet niet hoe het straks gaat zijn. Ik ben echter wel vanmening dat je, welke hond je ook hebt, deze goed moet voorbereiden op de komst van je kindje! Betrek ze erbij! En laat je kind nooit aallen met de honden, nooit. Hoezeer je ze ook vertrouwd.. Ik heb veel positieve verhalen gehoord dus geloof wel dat het kan!! Succes meis met je partner!!
Het komt op mij over alsof je vriend de honden gebruikt als excuus om alsnog zijn biezen te pakken. Of je nu pitbulls hebt of kleine schoothondjes, het maakt allemaal niet uit. Als je honden sociaal zijn, dan is er niets aan de hand. In Amerika worden zoveel pitbulls gehouden als gezins-, therapie- en reddingshonden, als ze allemaal zwaar agressief waren, dan kon dat ook niet. Jij weet hoe je honden zijn, zijn ze sociaal en vol zelfvertrouwen, dan kan het geen kwaad, zo lang je de standaard omgangsregels hanteert. Hopelijk komen jullie er samen uit, maar ik denk dat dit altijd een issue zal blijven. Wij hebben 4 katten en 2 honden, maar ik zou ook geen wegdoen wanneer mijn man dat zou willen. Dat heeft ook met wederzijds respect te maken.
Tjee, wat een rot situatie en wat een klote schoonfamilie! Ik zou zeker geen hond wegdoen omdat je vriend anders weggaat. Als hij jou en de kleine laat zitten om een hond dan is hij jou niet waard. Misschien moet je straks een keer vaker stofzuigen en natuurlijk kun je honden en baby's nooit alleen laten maar dat is toch geen reden om je hond weg te doen?
idd, durfde ik al niet te zeggen, lijkt alsof ie zijn biezen alsnog pakt en honden als excuus gebruikt... Hebben jullie wel nog contact gehad?
Ik denk dat je vriend jou probeerd te pakken via je honden omdat hij weet wat ze voor je betekenen. Dus ik bedoel: hij zoekt redenen om de relatie stuk te laten lopen, en dit is blijkbaar een goed punt om dat mee te bereiken. Voor jou een rotkeus natuurlijk! Maar als ik t zo lees over je schoonfamilie, je vriend die snel meeloopt met zijn fam, alles accepteert om vervolgens telkens t zelfdse naar je hoofd te slingeren.... nou erg fijne relatie lijkt t me niet dus hij zzou zich eerder moeten focussen op de relatie en zijn ongeboren kindje dan de honden waar ie tot nu toe geen prob mee had... Voor jou erg rotsituatie en dan nog moeten kiezen tussen vriend en je viervoeters... zwanger ook nog, nou onmogelijke keus he?! Ik vind t klote voor je waar je tussenzit en trots zeg dat je voor je kindje hebt gekozen, je schoonfam denkt t allemaal wel ff te bepalen ppffff. Nou meid welke ras hond dan ook... ze kunnen allemaal vals zijn en niet alleen pitbulls. en ja hygiene.... is ff wat vaker stofzuigen en soppen maarja dat went ook Zie hier hoe gaat t samen kan gaan succes met je keus en geniet van je zwangerschap voor zover ze t toelaten met hun onzin dingen waar ze mee komen op je in jou situatie momenteel. dikke knuffel!
vermoeiend die mensen die alles op het ras gooien!! Hebben ze de dog whisperer weleens gezien? Die bewijst keer op keer dat het bij de mens ligt en niet bij de hond of het ras.
Wat een onzin. Als hij weggaat omwille van een hond, dan zegt dat genoeg over hoe graag hij jou en dat kindje wil in zijn leven... Sterkte meid.
denk dat het al gezegd is hier... en je moet bij je standpunt blijven, ik vind dat echt een slap exuus. gaat nergens over. het ligt ook vaak aan de mensen die met een hond omgaan, en hoe de honden worden. en natuurlijk moet je je kleintje niet alleen laten met de hond, maar om nou zou te gaan zeggen, er moet er nog een weg, dat vind ik niet kunnnen.succes meid.
Het klinkt mij ook als een excuus in de oren om alsnog zijn biezen te pakken en weg te gaan. Kom op zeg, je gaat een hond toch niet als excuus gebruiken?? Wij hadden 2 rottweilers rondlopen (helaas afgelopen november onze reu moeten laten inslapen wegens niet werken van de nieren). Hiervan werd ook aangenomen dat we ze beiden zouden herplaatsen voordat onze dochter geboren zou worden. Nou sorry, geen haar op onze hoofden die daar aan gedacht heeft. Het zou gevaarlijk zijn, ze zouden onze baby grijpen, etc. etc. Onze teef heeft wel even de tijd nodig gehad om haar te accepteren (ze vind het nog steeds niks, maar accepteerd onze dochter wel: Prima), en onze reu vond het meteen prima. Geen 1 hond van geen 1 ras is met een baby/kind te vertrouwen. Waarom niet?? Het is en blijft een dier. Zelfs de lieve sul van mijn schoonouders laten we geen seconde met onze dochter alleen. Qua hygiëne: Toen we beiden honden nog hadden, haalden ik 3x per dag de stofzuiger erdoorheen (zeker in de kruip periode) en 1x per dag de dweil. Nu met 1 hond, stofzuig ik 1x per dag (als ze verhaard, 2x), en om de dag de dweil. Tja, verder vind ik het ook niet altijd fijn als er een haartje op haar kleding zit, maar ja, daar kan ik ook niks aan doen. Yep, ze krijgt inderdaad minder aandacht, maar ik hoor haar niet klagen Rot situatie: Ik hoop dat jullie er samen uit komen. Heel veel sterkte!!
meid, hij heeft je al zoveel stress bezorgd, hij is je niet eens waard als hij zo doet! eerst een abortus eisen, daarna bij je terugkomen en je het steeds voor de voeten gooien, nu zijn het weer je honden, wat is het volgende volg je eigen gevoel en verstand en laat hem lekker naar zijn moeder luisteren als hij dat wil, zo'n vent heb je niets aan! sterkte!
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap, vind het heel erg dat je er niet optimaal van kan genieten terwijl het zo mooi is. Over de honden vind ik niet dat dit met ras te maken heeft (maar dit is mijn mening)om de paar jaar veranderd het ras wat "gevaarlijk" is terwijl het in mijn ogen in de meeste gevallen met opvoeding te maken heeft. Ik vind het al heel wat dat je voor 2 van de 4 honden een ander huis gezocht heb. Dit moet jou vriend toch zien als een tegemoetkoming en in plaats daarvan blijft hij maar door gaan. Ben benieuwd als je nog een hond weg zou doen hoe lang het duurt voordat hij over de laatste begint . Hygiëne tja je zal inderdaad vaker moet stoffen maar zoals ik jou verhaal hoor heb je dat er voor over. Ik vind niet dat je de verkeerde beslissing heb genomen maar helaas heb je hier niets aan. Ik hoop dat je vriend bijdraait en terug komt. Als hij dit niet doet en zijn excuus is de honden weet je denk ik zelf wel genoeg...... Heel veel sterkte!!
hier een hondje.. geen enkele hond laat je alleen bij een baby of is te vertrouwen maar ik zie er geen graten in om er geen te hebben
hey meid !! natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap en ook ik ben van mening net als de meiden hier dat je vriend dusdanig door zou gaan zodat je geen honden meer zal hebben wat een laffe actie van hem om over zijn familie nog maar niet te spreken echt schandalig van ze en dan te bedenken dat jezelf al water bij de wijn heb gedaan door 2 van je lieve honden weg te doen ook ik ben van mening dat alle honden gevaarlijk kunnen zijn en niet alleen pittbulls ook wij hier hebben 2 grote honden (herder en een rotweiler ) maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om ze weg te doen vanwege de baby die gaat komen het zou natuurlijk mooier zijn als jullie eruit komen en hij de honden accepteerd maar zo niet meid! je red het zelf ook wel hoor maak je daar maar geen zorgen over je moet doen wat jij denkt dat goed is !! en heerlijk gaan genieten van dat kleintje in je buik !
Ik sluit me hier helemaal bij aan.. Wij hebben drie hondjes. Twee mopsjes en een beagle. De mopsjes zijn zulke kleine dappere lieverdjes, clowntjes, zulke goedzakken, dat gaat super goed met ons zoontje. De beagle is wat meer op zichzelf, gaat niet uit zichzelf naar ons zoontje toe, maar als ons zoontje naar hem gaat en aan die lange oren flappert oid, slaapt ie gewoon door. Ik laat ze nooit alleen samen. Je weet niet wat ons zoontje doet als ik niet kijk.. Maar het gaat perfect samen. Lekker wandelen met zn allen. We hebben ook nog paarden. Mijn man moppert ook wel eens, maar dan meer op al het werk, en niet op de beesten zelf. We zijn er samen gek van, onze beestenbende.
hey, Wat een verhaal . Ik ken het hier ook wel hoor, mijn schoonouders zijn enorm tegen mijn 2 honden (berner senners) al van in het begin... dit zijn geen honden voor binnen, ge zou ze beter opsluiten in een kot buiten, en nu dat ik zwanger ben is het helemaal omzeep... maar ik ben hun van antwoord geweest: zij hebben zelf een kleine jack russel, en mijn schoonmoeder zei zelf, ik vertrouw onze helemaal niet bij kinderen, en deze is zo klein, dus waarom zou jij uw dan wel vertrouwen. maar hunne heeft al gebeten naar een kind. en ik heb dan geantwoord, dus als jullie op de baby gaan passen dan ga je je hond buiten opsluiten?? en zei dadelijk: nee, da kunnen wij ni hoor.. en dan antwoorde ik ja dan pas je er toch maar niet op. ik vertrouw mijn honden wel, en zou ze buiten moeten opsluiten, en jullie vertrouwen jullie niet en deze zou niet buiten moeten dan, sorry maar dat klopt niet... En ik hoop echt voor je dat je vriend inziet dat hij een enorme fout heeft gemaakt. maar het is niet makkelijk voor hem om tss 2 vuren te staan, ik merk het hier aan mijn vriend ook, hij steunt mij, maar ik merk dat hij het er moeilijk mee heeft dat zijn ouders ons niet steunen... groetjes
Hey meid! Allereerst gefeliciteerd Ten tweede: wat een gare gek! Niet alleen je vriend, maar ook die schoonfamilie. Ben je mooi klaar mee. In mijn ogen is het gewoon een mama's kindje dat geen eigen mening heeft. Hoe ik het zo lees zoekt die gewoon alsnog een mooi excuus om zijn spul te pakken en te vertrekken. Zoals iemand al zei: heb je niets aan zo;n vent. Wat zou het volgende zijn? Dat de luiers te erg stinken en hij daar nooit om gevraagd heeft? Dat hij liever nog geen vader wou worden is tot daar aan toe, maar een echte vent had zich erbij neergelegd en was uiteindelijk voor zijn kind gegaan. Met of zonder honden. Het kindje is er nog niet eens, dus hoe weten hij of zijn familie nou hoe de honden erop gaan reageren? Kan me hier zo kwaad om maken. Ik heb zelf ook een hond gehad en ja het geeft wat meer "rommel", maar daar kies je zelf voor. Pitbulls zijn, ondanks vele meningen van mensen die er niets van af weten, juist geschikt voor een familie. Alle mensen die ik ken met een pitbull en een kleine hebben geen enkel probleem. De pitbull is vaak de beste vriend van de kleine. Geniet van je zwangerschap, laat hem maar ff lekker in zn eigen sop gaar koken. Ik durf te wedden dat die alsnog met hangende pootjes bij je aanklopt met excuus (sorry, lang verhaal, maar kan me hier dus echt kwaad om maken, zulke kerels, schoonfamilie en meningen om een hondenras)
Na een incident met een andere hond heb ik mijn american stafford moeten wegdoen van mijn partner (lang voordat ik zwanger was). Ik heb dit met veel pijn in mijn hart gedaan, hij wilde niet dat het naar familie ging, want hij wilde niks meer van de hond weten. En andere opties wilde hij ook niet zoals muilkorven. Tot de dag van vandaag denk ik er bijna elke dag aan. Misschien raar, maar ik hou gewoon echt van mijn honden, eigenlijk van alle dieren! Kies voor jezelf want je weet nooit of deze relatie wel zal werken (aangezien er andere dingen spelen) en dan zal je jezelf kwalijk nemen dat jij voor een ander je honden hebt weggedaan. Doe het alleen als jij er vrede mee kan hebben. Succes!
Klinkt inderdaad alsof hij een excuus zoekt om alsnog weg te gaan.. Of voor mij meer eigenlijk dat hij het gevoel heeft de controle kwijt te zijn door de zwangerschap en het zo probeert terug te krijgen. Geen fijne situatie voor jou in elk geval. Ik zou me niet laten saboteren meid, als hij je waard is maakt hij het niet zo lastig voor je.
Hee meid, wat een verschrikkelijk nare situatie zeg! Ik sluit me aan bij veel wat al is gezegd: je hebt het niet echt getroffen met je schoonfamilie. En van je vriend: jammer dat hij zo achter zijn moeder aan loopt iedere keer, maar de vorige keer heeft hij ook voor jou gekozen. Blijkbaar wil hij wel, maar wordt hij ontzettend heen en weer geslingerd. Ik kan me nog voorstellen dat het jullie zou helpen om de vraag over je honden een keer voor te leggen aan verloskundige of kraamzorg. Nu sta jij namelijk lijnrecht tegenover zijn moeder en hij kan er niet mee omgaan dat hij daar tussenin zit. Misschien helpt het hem om een mening van een onafhankelijke partij te horen, en nog wel een partij die geen andere insteek heeft dan het welzijn van je kindje. Wie weet kan hij dan weer een eigen keuze maken. Volgens mij zijn er genoeg gezinnen met honden, ook pitbulls, en kleine kinderen en hoeft dat geen enkel probleem te zijn, maar hij moet dat ook gaan zien i.p.v. alleen naar zijn moeder luisteren. Misschien ben je zelf al op een punt beland dat je denkt: 'als het zo moeilijk gaat, laat dan maar, want ik kan er toch niet van op aan dat je blijft', maar anders hoop ik voor je dat dit helpt. Ik wens je in elk geval veel sterkte en wijsheid toe.