Mijn hond (ongecastreerde labrador reu van 7 jaar) heeft nu meer last van loopse teven dan anders lijkt het. Hij is pieperig als altijd als er een loopse teef is, maar nu lijkt hij zich soms zo op te winden dat hij vlak na het eten overgeeft. Dat is nu 2x gebeurd in 4 dagen tijd. Hij is verder niet ziekjes, gewoon alert en vrolijk, heeft wel eetlust (ja, labrador he) en geen verhoging of diaree. Ik weet welke teef loops is en probeer haar te vermijden zoveel ik kan. Zijn er meer hondeneigenaren waarvan de reu soms braakt onder deze omstandigheden?
Hier geen last van, en ik heb 3 reuen (en 2 teven) 2 heren zijn intact en alleen als er een dame loops is scheid ik ze. Ja dan zijn ze vervelend, jankerig, opdringerig en ga zo maar door maar geen overgeven. Je kunt het (helaas) alleen maar uitzitten of hem laten castreren.
Mijn andere reu (Duitse herder) heeft ook wel last van zijn hormonen maar anders. Ook hij is pieperiger en wil er vaak uit. Maar hij braakt niet. Hij heeft nog nooit uitzichzelf gebraakt (alleen door dat DA hem liet braken na opeten van mijn vest...) Maar kan wel merken dat beide heren er last van hebben. Hoor ook overburen met 2 Jack russel reutjes klagen over reuen met last van hormonen. Hm.. ik kijk het even aan. Hij maakt verder geen zieke indruk. Heb temperatuur genomen en hij is verder gewoon vrolijk en alert ( als hij niet aan z'n "jeweetwel" ligt te likken ). Misschien dat ik hem zijn eten maar voorlopig in kleinere porties geef. Misschien helpt dat wat tegen braken (kots van vers vlees opruimen is erg vies, zeker uit een vloerkleed. )
Castreren? Kan me voorstellen dat reuen erg gefrustreerd kunne worden als ze hun "ei" niet kwijt kunnen... Best sneu eigenlijk. Daarom ben ik groot voorstander van castreren 😁 En kleinere porties voeren kan helpen. Verder kun je toch niks, hij heeft die drang nu eenmaal.
Een castratie is geen garantie op verbetering van gedragsproblemen ten gevolge van een loopse teef. Mijn reu is gecastreerd, maar reageert nog gewoon op een loopse teef. Nou ja gewoon.... zucht.. dan zou ik hem het liefst in de sloot uitlaten ofzo. Ook in huis is hij dan onrustiger. Het enige voordeel is dat hij zich niet meer voort kan planten, verder heb ik dezelfde hond als vóór de castratie. Ik moet wel zeggen dat, nu hij ouder wordt (10 in februari) het wel erger is geworden t.o.v een jaar of drie geleden. Verder heeft hij nog nooit overgegeven van de opwinding. Ik zou toch even overleggen met de dierenarts. Of doet je hond het altijd al bij loopse teven?
Hij heeft het in november ook al eens gehad. Dat was vlak na een ontmoeting met een loopse teef. Ik heb het idee dat hij zich zo zit op te fokken dat hij ervan moet overgeven. Hij braakt zowiezo snel hoor, heeft hij altijd gedaan. Maar nooit gal of ander spul. Als hij spuugt is het vlak na het eten. Meestal binnen een uurtje al. Volgens de DA spuugt gemiddeld 20% van de honden 2x of vaker per maand. Laat mij nou die ene van 20% hebben. Ach soms tijden niet en dan ineens paar keer achter elkaar. Dit was 2e keer deze maand. 1e keer deze maand was zondagochtend. Daarvoor was laatste keer 1 december. Dus opzich valt het mee. Hij is verder vrolijk en goed hoor. Wil er alleen erg vaak uit en overal druppelen. Sommige gras pollen inhaleert hij bijna..
Het enige wat ik zo kan bedenken is misschien zijn eten verdelen. Weet niet hoe vaak per dag hij iets krijgt? Maar stel nu twee keer, dan voorlopig even naar 3 tot zelfs 4 keer per dag. Dat werkt hier wel goed. Mijn hond is allergisch voor alles wat je maar kan bedenken en krijgt dieetvoer van de dierenarts en eet 3 keer per dag.
Qua kotsen.. Onze hond doet hem omdat hij zo snel z'n brok naar binne werkt. Tip van de DA: buiten over de grond gooide.. Helpt hier goed, hij heeft sindsdien nooit meer overgegeven van het te snel eten.
Toch de dierenarts ff gebeld. Die zei : in kleinere porties voeren. Hij krijgt inderdaad vrij grote porties. 2x 400 gram over 2 porties. Ik deel dat nu in 4 porties op. Dus een uur geleden heeft hij 200 gram gehad en dat zit er nog steeds in. Misschien dat dat het is.