Mag ik genieten van mijn zwangerschap?

hoi mamavanuk
ik herken de situatie maar dan andersom wij hebben een kinderwens die (nog) niet in vervulling is gegaan. zijn nog niet heel lang bezig hoor! de vriendin van mn broertje is per ongelijk zwanger geraakt en een andere vriendin is ook zwanger die dacht dat ze niet zwanger kon worden. ben wel heel bij voor hun maar af en toe denk ik jha nu weet ik het wel hoor maar vind het wel gewoon heel leuk voor ze!
ik hoop dat je toch kan genieten van je zwangerschap! probeer dat in ieder geval wel hoor! voor je het weet is je kleintje er!
weet niet of je wat aan mijn verhaal heb gehad maar wilde je toch even sterkte wensen!

 

kinderen krijgen hoort bij het leven. Jij kunt er niets aan doen dat zij zoveel moeite hebben! Geniet met volle teugen, zij hebben er niets aan als jij niet geniet.

 

Snap dat je het heel moeilijk vindt. We hebben ook wel eens op een verjaardag gezeten met ons zoontje, tussen allemaal stellen met kindjes of zwangeren. En als er dan één stel tussen zit waarvan je weet dat het niet lukt is dat soms heel ongemakkelijk. Weet me dan nooit zo goed een houding te geven want je wil het onderwerp 'kinderen' niet uitsluiten, maar je wil ze ook geen verdriet doen. Heb je misschien ook vriendinnen/kennissen die wel kindjes hebben? Probeer er dan met hun lekker over te kletsen. Geniet wel van je zwangerschap want dat zouden je vriendinnen in jouw plaats ook doen!

 

Snap dat je het moeilijk vindt maar probeer toch om zoveel mogelijk te genieten van deze zwangerschap! Het is zoo bijzonder en als je kleintje er eenmaal is zul je je buik nog vaak genoeg missen.. Echt meis, geniet ervan!

 

Ik heb in beide situaties gezeten. Wij zaten in de MMM toen iemand in mijn omgeving per ongeluk zwanger raakte. Ook totaal niet op een kind zat te wachten en het heeft laten weghalen. Heel moeilijk voor mij geweest omdat wij zo graag wilde en zij het weg had gedaan.
Ook was er een heuze babyboom om ons heen binnen vrienden en familie en collega's. Ik heb hoe moeilijk ik het voor mezelf vond altijd interesse in ze getoond en ook aangegeven dat hun vreugde niet onder stoelen of banken mag worden geschoven omdat het bij ons nog niet is gelukt.

Nu zijn we zelf in blijde verwachting en goede vrienden van ons zijn al een tijdje aan het proberen. Ik voel met niet schuldig maar weet wel hoe zij zich voelen omdat ik het zelf heb meegemaakt. Probeer daarom ook informatie te doseren bij hun en eigenlijk vertel ik pas nadat ze ernaar vragen.

Ik snap heel goed dat je al je nieuwe ervaringen en dingetjes wilt delen ik zou het bespreekbaar maken als ik jou was. Gewoon aangeven dat jij dit moeilijk vind en hoopt een ander niet met jou verhalen te kwetsen. Zo krijg je meer wederzijds begrip denk ik.

blijft wel lastig hoor!
Geniet in ieder geval zeker van deze bijzonder periode want die komt voor jou ook niet terug.

Liefs Genesis

 

Ik had dat ook in mijn zwangerschap.

1 vriendin reageerde ook echt een beetje mopperend toen ik het vertelde. Zij was toen al twee jaar bezig en ik was in 1 keer weer zwanger. Dat benoemde ze ook echt. In de zwangerschap was ze verder wel heel medelevend en ze had veel interesse in alles. Heel knap vond ik dat!

Mijn andere vriendin reageerde heel lief, maar hield haar afstand wel tijdens de zwangerschap. Natuurlijk hield ik daar rekening mee. Dat is denk ik ook wat je moet doen. Als ze er behoefte aan heeft, dan komt ze zelf wel met vragen of opmerkingen over je zwangerschap en zo niet, dan moet dat ook goed zijn in zo'n situatie.

Sterkte, het is best wel eens lastig. Jij wilt alles juist van de daken schreeuwen!

 

Bij mijn schoonzus gaat het ook niet allemaal even makkelijk. Ik praat er gewoon weinig over met haar, behalve als ze zelf dingen vraagt. Dan ga ik er gewoon op in maar niet te overdreven.

Er zijn namelijk nog genoeg andere onderwerpen waar we het over kunnen hebben en ik denk maar zo: voor haar is de situatie moeilijker dan voor mij en ik snap het goed dat ze er niet constant over wil praten.

 

Hoi,

Ik herken je verhaal heel goed. Ik ben inmiddels 35 weken zwanger en wij hebben goede vrienden waarbij het ook allemaal niet lukt.
Inderdaad wat je zegt, toen de buik echt zichtbaar werd, merkte ik ook dat het voor onze vrienden moeilijker werd. Ze deden en doen echt hun best om geinteresseerd te zijn, maar ik voel gewoon dat het ze ontzettend veel moeite kost. Heel anders dan bij andere vrienden die wel kinderen hebben zeg maar.

Ik vind het ook moeilijk om hiermee om te gaan hoor. Ene kant wil ik hun niet voor het hoofd stoten, maar ik geniet wel voor 100% van mijn zwangerschap, want hoe vaak maak je nou zo'n periode mee in je leven?

Wat mijn tip is; maak het het bespreekbaar. Ik heb op een gegeven moment het onderwerp gewoon op tafel gelegd en rechtuit gevraagd of ze het erg moeilijk vonden. We hebben toen een heel goed gesprek gehad met onze vrienden (waar ook de nodige tranen zijn gevloeid) en elkaar gezegd hoe we dachten. Ik heb ook aangegeven dat ik het onderwerp "zwanger zijn" niet ga doodzwijgen bij hun, omdat ik ze niet wil buitensluiten.

Dus, misschien kun je proberen met degene in je omgeving te praten en aangeven hoe jij je voelt hierover? Dan wordt het in ieder geval geen taboe-onderwerp, of groei je uit elkaar.
succes,

 

Heyhey,

Hier ongeveer hetzelfde verhaal, mijn zus en man zijn gestopt met de mmm, omdat het gewoon emotioneel TE zwaar was, ze hebben zich erbij "neergelegd" voor zover dat kan en proberen verder te gaan met hun leven. Een erg moeilijke periode voor ze en daar heb ik alle respect voor, toen ik zwanger werd van onze 2e zaten hun te wachten en te hopen op een positieve test van hun laatste behandeling...helaas mislukt!
Ik wilde het van de daken schreeuwen dat ik zo snel weer zwanger was geworden en had ook wel behoefte om erover te praten, ook met haar! Ze hebben namelijk wel al een dochtertje dus ze weet hoe het is, toch vod ik het erg moeilijk om er met haar over te praten, vooral toen, omdat het nog zoo vers was dat het afgelopen was bij hun. Ik probeerde er zo min mogelijk over te praten in haar bijzijn, ma bij dingen zoals hoe de echo was geweest en wat het geslacht is, wilde wij het graag aan iedereen vertellen en kun en mag je ze gewoon niet buiten sluiten. Erg moeilijk voor hun natuurlijk, ma ze heeft uiteindelijk wel durven zeggen dat ze er graag bij betrokken wil worden ( wel met mate natuurlijk, want dat steekt toch iedere keer weer als je het erover hebt, ma buitengesloten worden wilde ze al helemaal niet ) Nu gaat het wat makkelijker, natuurlijk zie je aan ze dat ze het er wel moeilijk mee heeft als ze geconfronteerd wordt met mijn grote buik, ma ik weet dat ze het leuk vind voor ons!
Wat mijn tip dus ook is, maak het bespreekbaar met ze en vraag naar hun wensen ( waar ze het wel over willen hebben en wat ze liever niet willen horen) Zo zal jullie vertrouwensband beter worden en weet je war je aan toe bent in hun bijzijn.

Maar vooral wil ik je meegeven, dat je absoluut moet genieten van elke minuut van je zwangerschap, want zoals hier al eerder werd gezegt, hun zouden in jou plaats ook volop genieten van hun zwangerschap!! Dus geniet geniet geniet VOLOP!! Maar houd rekening met ze in hun bijzijn

xxx Adorable

 

Ik herken je verhaal ook. Heb zelf veel moeite gehad toen vriendinnen en familie zwanger werden in dezelfde periodes dat ik mijn miskramen heb gehad, en toen ik net een curettage had gehad vertelde mijn zwager dat zij hun tweede kindje kregen. Ik zat echt helemaal kapot, maar heb dat benoemd naar alle vrienden en familie toe, en kon het ook prima scheiden. Dus terwijl zij zwanger waren en daar blije verhalen over vertelden kon ik gewoon vertellen over hoe mijn miskraam verliep of over hoe mijn laparascopie was gegaan. Ik denk dat je open en eerlijk naar elkaar moet zijn, en dat er ruimte moet zijn voor zowel de vreugde als het verdriet. Maar benoem het wel naar de anderen toe.

 

ik heb om deze reden gebroken met een vriendin van me
heeft me heel veel pijn gedaan hoor .
we zijn niet in de mmm bezig geweest maar bij ons schoot het niet op elke keer moest zij even vertellen dat ZIJ HELEMAAL GEEN KINDEREN KON KRIJGEN , dus ik moest niet zo zeiken en zanikken
toen ik eenmaal zwanger was heeft ze me voor alles en nog wat uitgescholden ze vond me een egoist en een verrader
heeft mij heel veel pijn gedaan , ze kon t nog wel via eicel donatie proberen en daar hebben we het toen ook over gehad en uitgezocht hoe en wat maar dat was gelijk helemaal klaar en ik met haar .

n andere vriendin van me heeft mijn beste vriendin uitgemaakt voor alles en nog wat
omdat zij het niet kon verdragen dat mn beste vriendin per ongeluk zwanger raakte, er heel lang over gezwegen heeft omdat ze de tweeling helemaal niet zag zitten .
zij waren hun kindje verloren hun situatie kon ik me wel voorstellen maar is toch ook pijnlijk .

 

Sterket nog....Je MOET genieten!!
Het is zo mooi!

Ikzelf heb het meegemaakt vanuit de andere kant en heb in die periode wel met 1 vriendin minder contact gehad. Ze praatte alleen maar over de zwangerschap en klaagde alleen maar en dat kon ik echt niet hebben, wij zaten toen middenin de operatie en IVF periode....
Als ik dan vroeg of we het misschien ergens anders over konden hebben keek ze me raar aan.... Tja.
Mijn nicht hield er rekening mee en vertelde er vaak alleen over als ik er zelf naar vroeg.
Ikzelf was altijd heel blij voor iemand en probeerde zoveel mogelijk interesse te tonen, als ik dan thuis kwam kreeg ik de klap.

Nu ikzelf zwanger ben merk ik wel dat het moeilijk is om het er niet over te hebben.

Maar echt meid, je mag genieten alleen zou ik er tegenover haar een beetje rekening mee houden wat praten erover betrefd enzo.
Heb het er anders een keer met haar over, hoe zij erover denkt en wat zij het fijnste vind. Dan weet jij zeker hoe of wat en kunnen jullie rekening met elkaar houden.

 

Gewoon lekker genieten meid! Dit is JOUW zwangerschap en jij moet hier lekker met volle teugen van genieten. Ik heb zelf in de mmm gezeten en het laatste jaar zijn er erg veel kindjes geboren in mijn omgeving, ook bij goede vriendinnen en mijn zusje. Ik heb dit juist altijd als heel fijn gezien, toch kleintjes om mee heen om (alvast) van te genieten. En al bekend zijn emt zwangerschapsverhalen. Vond het zelf juist vervelend als mensen hun verhalen zouden inhouden voor mij, ik heb het altijd los van ons kunnen zien, dat geluk van een ander. Dus gewoon lekker genieten en naar mijn mening kunnen echte vrienden hier mee omgaan en blij zin voor jou!