Hoi dames, Mijn zwangerschap wordt opgevolgd in het ziekenhuis, is standaard hier. Tot de 28 weken ging alles perfect, geen bijzonderheden. Tot... de suikertest. Ik ben bij mijn eerste zwangerschap twee keer flauw gevallen en heb mijn zorgen gedeeld met de gyn nu. Er was ook niets mis met mijn suiker de vorige keer. Helaas moest ik de test wel doen. Ik heb het geprobeerd maar werd ZO misselijk van dat drankje, dat ik het heb uitgespuugd. Dan doen ze een dagopname waarin je curve wordt gemeten. Alles ging hier perfect, tot de laatste opname. Door een bacterie in de leidingen mocht je je handen niet meer wassen, en de muts (sorry hoor) die de laatste prik deed, heeft mijn vinger niet schoon gemaakt, terwijl dat volgens mij gewoon standaard is. Omdat ik een half uurtje daarvoor een aardbei had gegeten en die aardbei waarschijnlijk aan mijn vingers zat, heeft hij een 'verstoorde' waarde aangegeven (108 ipv de toegestane 100). Daardoor werd ik direct doorverwezen naar de diabeteskliniek Ik heb aangeboden nog een keer te prikken en dan nu mijn vinger wel schoon te maken, maar helaas, 'verstoord is verstoord'. Al met al ben ik nu al twee weken bezig met een volgens mij imaginaire zwangerschapsdiabetes. Ben op de diabeteskliniek geweest, dieetadvies gekregen (ik ben teveel aangekomen terwijl ik bij mijn eerste zwangerschap 15 kg ben aangekomen en geen haan die daarnaar kraaide ), moest minder suiker eten, etc. Nu houd ik zelf mijn curve thuis bij. Ik heb net de resultaten door mogen bellen, die volgens mij echt PERFECT zijn. Keurig op het gemiddelde en soms zelfs daaronder. Maar nu zegt de dietist: "Volgens mij eet u een beetje te weinig mevrouw. Ga maar door met prikken en kom volgende week weer terug." Ik sloeg steil achterover! Alle waardes (ver) onder het maximum, ik voel me goed, ik eet normaal (lees: veel) en heb nergens last van. Vraagt ze ook nog of ik wel tussendoor eet. Ik LEEF van tussendoortjes, eet al mijn hele leven volgens mij 6 keer per dag ipv 3 keer. Wat WILLEN ze dan. Eerlijk gezegd heb ik helemaal geen zin om 1 augustus weer terug te gaan voor weer een consult over een niet-bestaande zwangerschapsdiabetes. De curve is toch perfect, baby doet het goed, ik doe het goed. Wat zouden jullie doen? Bellen en zeggen: sorry maar volgens mij is het niet nodig? Dan kom je ook weer over als een know-it-all en als ik hier mijn bevalling wil doen is dat niet zo positief. Of helemaal een ander ziekenhuis zoeken? Met 30 weken? Het is op zich wel te doen, je kan over het algemeen snel op consult komen hier. En het is natuurlijk goed dat ze alles in de gaten houden enzo, maar ik vind dit echt niet nodig? Straks gaat ze nog zeggen: "ja uw waardes zijn zo goed, u zal ze vast gemanipuleerd hebben"
Ha Nescio! Wat een toestand zeg! Ik woonde tot voor kort ook in Belgie en heb mijn eerste zwangerschap daar gehad. Mijn ervaring is dat de artsen daar niet zo heel erg gediend zijn van stevige repliek van de patient. En... dat ze nogal snel ingrijpen inderdaad... Mijn ervaringen komen voornamelijk uit Leuven en ik kan eigenlijk niks dan lof uiten over dit ziekenhuis, want ze hebben de zwangerschap die gecompliceerd was door een afwijking bij de baby echt perfect begeleid en ons goed voorbereid op wat komen zou... Maar toch waren er van die kleine dingetjes... Zo wilde ik graag een natuurlijke bevalling, omdat ik in de wetenschappelijke literatuur had gelezen dat een keizersnede niet bewezen beter was bij deze afwijking. Dus leek me dat dan ook niet echt nodig (de baby lag er ook keurig voor). Kreeg ik als antwoord: Ja mevrouw, maar de laatste keer dat we zo'n kindje hebben gehaald met een natuurlijke bevalling kan ik me niet herinneren. Punt. Einde discussie, het werd een keizersnede. En zo'n instelling lees ik bij jou ook terug... Dus ik vrees dat het gewoon iets "belgisch" is en niet alleen met het ziekenhuis te maken heeft. Dus wat dan te doen is lastig. Maar ik heb zelf altijd aangegeven wat ik lastig of vervelend of zelfs onnodig vond, ben de discussie niet uit de weg gegaan. Dat heeft er bij mij zeker niet toe geleid dat de bevalling onplezierig was, sterker nog, nu ik bijna 2 jaar na dato terug kwam bij dezelfde gyn voor mijn tweede zwangerschap wist ze meteen wie ik was en zei ze: ja, zo'n vriendelijk gezicht onthoud ik wel. Dus misschien moet je niet te bang zijn voor de discussie en gewoon zeggen wat je vindt en voelt. Want ik ben geneigd te denken dat je dat zelf echt wel goed kan aanvoelen!
Hoi Lentekind, Bedankt voor je reactie. Ik krijg ook zo'n gevoel dat ze niet gediend zijn van stevige repliek. En ze zijn hier veel sneller met ingrijpen dan in Nederland. Wat jammer trouwens dat je niet voor een natuurlijke bevalling mocht gaan. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik helemaal niet zo'n ervaring gehad. De gyn was heel relaxed, omdat alles gewoon goed was. Hij heeft nooit een woord over mijn gewicht gezegd (ik heb verre van overgewicht). Ook bij de bevalling is alles volgens mijn wens gegaan (ook omdat dit kon en medisch verantwoord was natuurlijk). Een heel fijne sfeer, deskundig maar niet onnodig. Dat gevoel krijg ik met dit ziekenhuis wel een beetje. Dat ze ons maar bezighouden met iets. Ik was maar liefst twee kilo teveel aangekomen deze keer en de gyn direct: oh, 2 kilo te veel! Ja, telt het dan niet dat ik de eerste maanden praktisch niet ben aangekomen? Kind moet toch groeien? En mijn borsten wegen ongeveer 4 kilo per stuk, echt meloenen heb ik gekregen