Dit topic zou zo van mij kunnen zijn .... De mijne slaapt net 10 minuten. Naast mij. Op de bank. Pffffffff, dit duurt ook alweer ik-weet-niet-hoe-lang. Terwijl hij hiervoor altijd lekker in zijn eigen bed sliep. Het ergste is ook nog wel dat ik hem nu best in zijn eigen bed kan leggen, maar dat hij over anderhalf uur dan weer begint te huilen en niet stopt voordat hij weer bij mij ligt. 's Nachts doet hij het ook - en ik word nu al zo'n 2 weken elke ochtend wakker met een baby die mij ofwel keihard aan mijn haar trekt of in mijn onderrug ligt te schoppen. Oh, en een enkele keer vind HIJ dat ik zijn speen in mijn mond MOET. Dan word ik wakker omdat hij letterlijk zijn Avent-speen in mijn mond drukt :x
HEEL herkenbaar en hier is madam dik 9 maanden nu. Al vanaf haar geboorte slaapproblemen maar ze was troostbaar. Nu ineens niet meer. Het is krijsen, ontroostbaar, ze wil alleen maar uit bed, spelen, kruipen, staan, stappen, klimmen...alles als het maar niet slapen is. Of alleen zijn. Gekmakend, ze slaapt max een half uur aan een, en dan is het weer een uur of langer groot verdriet. Ook overdag... Ze is vrolijk, maar huilt uit het niks en 'om niks'. Ik dacht dat we alles al gehad hadden qua slaapdrama's maar dit is een heel nieuwe categorie Slopend! Wat wij doen is onszelf voorhouden dat ze dit niet expres doet om ons te pesten, maar dat het niet lukt bij haar. Ze krijgt heel veel tandjes tegelijk, zit duidelijk in een sprong, heeft af en aan koorts en is wat verkouden. Ze is ook nog es 9 maanden en dus is de kans op verlatingsangst reëel. Oftewel...alles lijkt samen te komen en dat maakt dit heel heftig. Maar goed, dat we dat weten maakt niet dat ik me minder verrot moe voel of minder wanhopig ben als het om 3.45 weer begint. Ook ik ben bang dat we haar 'verpesten', dat dit nooooooit meer over gaat als we nu iets verkeerd doen, etc. Maar dan houd ik mezelf maar voor dat ze huilt omdat ze ons nodig heeft en dat áls we haar al iets aanleren we dat ook wel weer afgeleerd krijgen. Neem ik aan Heel veel sterkte gewenst, voor alle mama's die hiermee te maken hebben nu! Ooit gaat dit over. Als ze gaan puberen krijgen we ze hun bed niet meer uit
Hier ook herkenning! Mijn grote lieverd slaapt al maanden niet zelf in, hebben hem steeds moeten wiegen, of liever nog met de fles in slaap helpen. Wij hebben ook maar geaccepteerd dat het hem niet zelf lukt, hij moet echt eerst rustig zijn, stil liggen (en dat is voor hem al heel moeilijk ) voordat hij erover na wil denken om te gaan slapen. Nu ook de verlatingsangst erbij. Maar... Tegen alle regels en boekjes in geven we hem nu een fles mee in z'n bedje (meestal water, soms dikke pap) zodat hij lekker kan sabbelen tot hij in slaap valt. Hij krijgt vast een zwart gebit, maar dat zien we later wel. Voor nu gaat hij rustig in z'n bedje liggen, valt daar in slaap in plaats van in mijn armen (voor het eerst!) en gooit de fles in een hoek wanneer hij geen zin meer heeft. Heerlijk! TS : heel veel succes, ik hoop voor je dat je binnenkort ook iets vindt dat werkt voor jullie.
Hier momenteel ook drama. De CB regels lap ik aan mijn laars. Ik ga hem niet laten huilen. Het probleem lijkt dat namelijk alleen maar erger te worden. En hoewel mijn partner en ik hierin niet helemaal op 1 lijn liggen. (hij vind dat ons zoontje hierdoor verwent raakt en ik aan mijn zoontje zijn wil toegeef) Ons zoontje slaapt alleen maar in als ik bij hem op zijn kamertje blijf. Dit doe ik dan ook. Helaas is hij wel om het uur wakker :x ik lees overal het is een Fase... Helaas wel een heel vermoeiende.
Ook hier veel herkenning helaas.. Ons meisje is volgende week 11 maanden.. Eerste half jaar geen enkel probleem met slapen gehad en nu sinds een aantal maandjes is het (op en af) echt drama.. Ze gaat bij ons gelukkig wel gewoon slapen, alleen wordt vaak wakker in tranen.. Bij ons in bed leggen helpt niks, dus ik troost haar automatisch op haar kamer en leg haar terug.. Na een hoop maatregelen: hoestdrankje, slokje water, schone broek, dentinox etc. Inmiddels wordt ze nog maar 1 keer per nacht wakker.. Hopelijk slaat het snel weer om naar haar slaapritme van het eerste half jaar.. Ik hoop voor jou ook snel verbetering, want weet hoe slopend en frustrerend het is
Oh wat fijn om te lezen dat er herkenning is in deze extreem lang durende fase. Nog maar ff flink volhouden dan... Ik hoop voor ons allemaal dat het snel voorbij is!!