Ik ben bang dat mijn zoontje van 10 maanden epilepsie heeft. Zeker weten doe ik het niet.. Misschien dat het bij andere kinderen ook vaak voorkomt. Als hij nachts slaapt of overdag dan wordt hij zo ontroostbaar wakker, dan gilt hij en huilt heel hard. Zijn hele lichaampje trilt en ik zie gewoon de angst in zijn ogen. Dat doet me zo een zeer, ik krijg daar zoveel verdriet van. Ik pak hem dan bij me en zeg ik stil maar mama is bij je er is niks aan de hand en dan kijkt hij naar me en dan laat hij zijn lipje hangen en begint weer zo te huilen. Met 10min. Is het dan weer over. Mijn vriend heeft vroeger als kind nacht epilepsie gehad als hij dan sliep zag hij dingen zoals bv (even grof) een man met een zwart pak aan wie zijn moeder vast hield en de nek door snijd. En allemaal van dat soort dingen. Hij heeft er medicijnen voor gehad en is erover heen gegroeid, tot op de dag van vandaag is mijm vriend nog steeds bang in het donker als hij bv snachts naar de wc moet moet ik met hem meelopen anders durft hij niet ik moet ook in de wc bij hem blijven hij heeft het dus heel heftig gehad. Nu ben ik bang dat mijn zoontje het ook heeft, heb gelezen dat het voorkomt bij baby's. Maar het kan ook dat hij in een periode zit dat hij gewoon wakker schrikt en bang is. Mijn gevoel zegt alleen dat er meer is. Op het consultatiebureau zeggen ze dat het wel vaker voorkomt bij baby's en dat ik me dan ook geen zorgen moet maken. Dat doe ik wel.. Heeft iemand hier ervaring mee? Of maak ik me gewoon echt zorgen om niks en maken alle baby's zo'n periode mee?
Ik denk niet dat dat epilepsie is persoonlijk. rond die leeftijd gaan ze ook echt dromen. Dus misschien wordt ie dan wakker uit een enge droom. Of hij blijft hangen op het punt van slapen en ontwaken, dat kan ook heel vervelend voor ze zijn.
Lenn heeft dit rond die periode ook gehad.. duurde geloof ik een week of 3.. Gisternacht had hij het ook.. Werd helemaal overstuur wakker, toen ik hem een kus wilde geven pakt hij mijn armen beet en trok zich op om opgetild te worden.. Ik zou me niet te veel zorgen maken, ik denk dat het gewoon dromen is.. al is het natuurlijk wel iets om in de gaten te houden, gezien het verleden van je vriend.
Ik herken het wel. Onze zoon word ook weleens ineens in paniek wakker, en is dan bijna niet te troosten. Ze verwerken alles snachts. Misschien een nare droom ofzo. Maar als je echt twijfeld kun je er misschien eens na laten kijken. Heel veel succes ermee meid.
Wat vervelend dat je kindje zo verdrietig is.. Ik denk dat hij 'gewoon' aan het dromen is. Dat wat je beschrijft lijkt mij geen epilepsie. Dat is iets heel anders.
Misschien kun je eens googlen op pavor Nocturnus. Ons zoontje heeft hier last van en lijkt als ik het zo lees best op wat jouw zoontje heeft! Weet alleen niet of dit ook overdag kan spelen.
met epilepsie zijn ze niet meer bereikbaar, draaien vaak met de ogen enz. Dit lijkt meer op dromen of iets dergelijks. Vraag het nog eens na op het c.b.
wat je beschrijft klinkt idd niet als epilepsie, maar als je vriend het gehad heeft dan is je zoontje er misschien wel gevoelig voor. epilepsie kan erfelijk zijn.ik zou langs de huisarts gaan en vragen of je zoontje op epilepsie door de neuroloog onderzocht kan worden.
Bij de huisarts ben ik geweest die vertelde mij dat hij daar nog te jong voor is en pas kan op een latere leeftijd omdat hij een soort dingetjes op zijn hoofd krijgt in zijn slaap en dan kunnen hun zo zien hoe de hersens werken ofzoiets? Sorry maar ik vergeet zoveel!! Kwaaltje overgehouden.. Haha maarja op het cb zeggen ze hetzelfde en ook dat dit een periode kan zijn.. Dus met andere woorden dat ik het maar even aan moet kijken.. Ik heb ook pavor nocturnos opgezocht en dat lijkt er wel erg veel op zoals hun beschrijven dat het weken weg kan blijven en dan weer terug komt heeft mijn zoontje ook. De ene keer heeft hij meer last dan de andere keer. En niet bij iedere epilepsie hoeven de ogen te draaien bij pavor nocturnos hebben ze met zo'n aanval namelijk de ogen open alsof ze wakker zijn maar is niet zo en dat klopt wel dat heeft me zoontje ook maar er staat ook dat het pad voorkomt tussen 3 en 7 jaar.. Pfff dus ik ga weer navragen.. En hopen dat ik dan iets meer weet.
ik herken t ook niet als epilepsie (heb zelf epi) tijdens een aanval valt er geen contact te maken met die persoon (tegenwoordig zijn t geen losse electrodes meer op t hoofd/hoofdje, maar een badmuts waar ze al opzitten) Denk dat het meer van verwerken is, nu beetje de leeftijd dat ontwikkeling steeds harder gaat
mijn oudste zoon heeft pavor Nocturnus. En dan eigenlijk alleen als ie koorts heeft of iets vreselijks spannends mee heeft gemaakt. Ik vind het altijd vreselijk om te zien. Hij kijkt me aan met van die ogen............ alsof ie bezeten is! Echt vreselijk! Hij ziet me maar niet echt, de pure angst is van zijn gezicht te lezen. Vaak mompelt ie iets, dingen die schijnbaar erg verschrikkelijk zijn. Zijn krijsen snijdt werkelijk door je hart en ziel. Klinkt erg maar op dat moment ben ik echt bang voor hem. Vooral die ogen............brrrrr Ik raak er altijd van in paniek. De enige die hem eruit kan krijgen is zijn vader. Die heeft er de kracht voor. Want op een gegeven moment gaat ie naast vreselijk krijsen ook met dingen gooien en hij wil vluchten. ZIjn vader houdt hem dan vast totdat ie na ca 10 minuten bij bewustzijn komt. Dat merk je dan meteen. Hij ademt dan rustiger en zijn ogen "ontwaken' en hij vraagt dan doodgewoon om een glaasje water. Dat hebben gehad gaat ie liggen en valt in slaap. Wij echter hebben nog wel ff nodig om bij te komen
Bedankt voor de reacties!! Ik ben gelukkig gerustgesteld, en het zal ook gewoon een periode zijn aangezien meerdere kinderen er last van hebben!