Dames, Ik wil toch graag even mijn ei kwijt over wat er vanmiddag gebeurd is. Ik kan er gewoon niet bij en ik ben er echt verdrietig door. Vanmiddag zouden Lucas, mijn vriend en ik gaan lunchen bij mijn schoonouders en daarna naar de intocht van Sinterklaas gaan. Voor de lunch vroeg mijn zwager uit interesse of Lucas pepernoten zou lusten, waarop ik antwoordde dat mijn bazin hem laatst een schuimpje gegeven had en hij die wel lekker vond. Mijn schoonmoeder haakte onmiddellijk in met "Pff, ik heb dat nooit gedaan hoor. Mijn jongens wat extra's geven toen ze klein waren!" Mijn reactie hierop was dat Lucas een heel gezond eetschema heeft en dat ik er geen problemen mee heb als hij heel af en toe iets krijgt. Mijn schoonmoeder heeft er nogal een handje van haar neus in onze zaken te steken en te doen alsof zij goed is en ik slecht, dus ik voelde al wat lichte irritatie jegens haar. Mijn vriend vroeg later wat Lucas op zijn brood moest, waarop ik grapte dat Nutella vast een goed idee zou zijn. De stiefvader van mijn vriend lachte en zei dat ik als moeder prima weet wat goed is voor mijn zoon en wat niet. De discussie was voor mij gesloten, maar wederom moest er weer iets gezegd worden door mijn schoonmoeder. Deze keer tegen mijn vriend: "Ik geef je groot gelijk hoor jongen. Lucas heeft al die extra dingen niet nodig, want dat is onzin." Op dat moment schoot ik uit m'n slof. Wat oneerlijk dat ze zo reageerde. Al helemaal omdat zij degene was die Lucas op zijn eerste verjaardag achter mijn rug om extra taart toegestopt heeft, terwijl ze wist dat ik het daar helemaal niet mee eens was. Dat heb ik haar ook gezegd, wat uiteraard helemaal niet goed viel. Tijdens de lunch heb ik mijn mond gehouden en niets gegeten. Alleen Lucad zijn boterham gegeven en ik ben naar achter gelopen om zijn drinken te halen. Ik hoorde haar tekeer gaan tegen mijn vriend. Ze zou niet meer meegaan naar de Sinterklaasviering en ik had het gedaan. Toen mijn vriend haar aansprak op haar gedrag was hij tevens boosdoener en is ze boos de woonkamer ingelopen. Ze gunde zelfs Lucas geen blik meer waardig! Ik heb mijn vriend gevraagd of we konden gaan en hij is naar haar toegelopen om te vertellen dat we vertrokken, waarop hij een koude "oké, doei" toegesnauwd kreeg. Ze heeft haar kleinzoon geen gedag gezegd en we zijn zelf naar de intocht gegaan. Ik ben hier nog steeds ondersteboven van. Ongelofelijk hoe ze zich zo op kan stellen en vervolgens mijn zoon ervoor te willen straffen door maar gewoonweg niet mee te willen naar de intocht, hem geen blik meer waardig heeft gegund en zo koud reageerde op mijn vriend. Ik voel me de hele dag al rot, verdrietig en schuldig. Alsof ik mijn zoon en vriend tekort doe. Sorry voor het lange verhaal. Ik moest even van me afschrijven.
Zucht... Jullie kind jullie beslissingen. Als zij er niet mee om kan gaan en kinderachtig gaat doen jammer voor haar,fijn dat jullie elkaar zo steunen kan ze nog wat van leren.heeft je zoontje genoten van de intocht?
Ja, ik kan er gewoon niet bij dat ze zo moet doen. Ik heb al langer het gevoel dat alles wat ik doe te min is, dus dit was weer de perfecte gelegenheid om haar zoon te laten zien hoe 'goed' zij is en hoe 'slecht' ik ben. Zo kinderachtig en vermoeiend.. Ik weet gewoon niet wat ik met haar moet. Lucas heeft gelukkig wel genoten van de intocht. Z'n lieve oogjes uitgekeken en genoten van alles buiten. Prachtig om te zien en ik ben onwijs blij dat we gewoon gegaan zijn. Haar verlies dat ze dat zichzelf ontnomen heeft..
Lastig als je niet op een lijn kunt zijn met elkaar,hier proberen we gewoon zoveel mogelijk los te laten en ons te richten op ons gezin.willen ze daar deel van uitmaken prima en anders hun verlies(hier eerder problemen aan mijn kant).ik zou zeggen past het los en kijk terug op vandaag als de dag dat je zoontje van sinterklaas en de pietten heeft genoten.als dit al langer een probleem is zal er helaas weinig aan te doen zijn.zeker als jullie drieën als eerder hierover hebben gesproken.is alleen jammer voor je zoontje dat ze zo koel tegen hem doet,alsof hij er iets aan kan dan dat mama en oma niet zo goed met elkaar overweg kunnen.niet dat jij er iets aan kan doen. En idd haar verlies.
Bedankt voor je reactie. De situatie blijft gewoon lastig omdat ze toch de moeder van mijn vriend is en hij er steeds tussenin staat. Gelukkig zei hij vandaag wat dingen die aardig overeen komen met wat jij schrijft. Wij zijn een gezin en dat is wat telt. Inderdaad spijtig dat ze zo ten opzichte van Lucas heeft gereageerd. Tegen de tijd dat ze afgekoeld is zal ik haar daar ook op aanspreken. Ook dat is namelijk al eerder gebeurd. Zo zouden ze een tijdje geleden oppassen, maar omdat mijn vriend een paar dagen niet had gebeld om te vragen hoe het met haar ging was ze boos en konden we het op het laatste moment zelf uitzoeken. Zucht, zo kan ik nog heel lang doorgaan, maar dat zal ik het forum maar besparen.
Pff wat is dat toch met smoeders (souders)? Heel vervelend bah.. Maar jullie hebben er goed aan gedaan om weg te gaan, zou ik ook hebben gedaan. Het is jullie kind en jullie beslissen uiteindelijk wat er gebeurd. Kinderachtig dat ze zo doet en niet meer mee ging.. Mijn smoeder kan ook zo zijn hoor, maar dan net wel met; mag ze een koekje mag ze dit, ik nee ze is 9 mnd. Als je haar wat wilt geven geef je haar maar fruit of rijstewafeltje. Maar dat aandringen vreselijk! Ik moet me ook vaak inhouden!
Echt super vervelend zo een situatie. Het is jullie kind en jullie beslissingen. Ik heb ook zo een schoonmoeder. 4 weken geleden kwam ze op bezoek en maakte ze een hoop bombarie. Uiteraard was ik de boosdoener volgens haar. Schoondochters zijn volgens mij altijd de boosdoener Ze ging hier bij ons zo te keer waardoor de kleine wakker werd. Ze was zo onredelijk dat manlief haar de deur heeft gewezen met de mededeling dat ze er nooit meer in kwam en geen contact meer hoefde op te nemen. Ik had ook altijd het idee dat ik niks goed kan doen in haar ogen. Ze had vaak overal commentaar op. Maar dat hoorde ik dan via via en dan pas maanden erna. Heel vervelend. Heb haar daar wel is op aangesproken, maar ze heeft er niks mee gedaan.
Blijf bij jezelf en blijf duidelijk en eerlijk op een respectvolle manier. Dan weet SM waar ze aan toe is. Vind ze misschien niet altijd leuk maar is wel duidelijk. En probeer het verder los te laten. Ik kan heel goed met mijn SM, zo goed dat ze zelfs bij mijn bevalling was. Maar toch doet ze dingen anders dan dat ik ze zou doen als ze oppast en dat vind ik soms wel is lastig en als ik het er echt niet mee eens ben zeg ik er wat van, maar vaak laat ik het ook gewoon bij kleine dingen. Dat mijn dochter daar soms een uur later in bed ligt dan haar normale bedtijd, dan denk ik dan slaapt ze de dag er na maar wat extra. Over het eten ben ik echter vrij streng, geen bijvoeding tot 6 maand, sv vind het leuk om daar elke keer wat over te zeggen "dan geven we je straks lekker een frikadel" of zoiets en dan denk ik laat maar gaan, doet hij toch niet want dan weet hij dat hij ruzie krijgt
Ik herken het ook! Mijn ouders Zeggen tegen ons dat het ons kindje is en wij beslissen hoe we haar opvoeden en zij dat te respecteren hebben en er verder niet mee bemoeien (en tips geven hoe het zou kunnen als ze iets zien). Mij smoeder dit weekend, we kwamen Bin haar en ze was druk heen en weer. Me man gad haar gegroet en ik was al gaan zitten want de kleine had honger, ze kwam kamer binnen en eerste wat ze zeo: oh jij ook mee. Man lief zei: ja natuurlijk, en daarna zei ga je even hoi zeggen (want smoeder ging alles even weer op de plaats zetten bank enz). Ze kwam naar me toe zei: even haar groeten en had de kleine meid al op haar arm. Dus ik zeg: nou ze word zo van me afgepakt dat vindt ik niet leuk. Werd verder niet op geantwoord. Zelf heb ik soms wel de kriebels als smoeder onze meid vasthoud en met dingen wat ik zeg wat ik wil, kijkt ze me raar aan en zegt ze zou je dat wel doen enz. Gisteren bij vriendin op verjaardag en daar vindt ik het niet erg als zij haar poos vasthoud of haar moeder. Je moet echt doen wat jullie zelf willen voor je kindje!
In de ogen van schoonmoeders zijn er maar weinig die het goed kunnen doen hoor. Je hebt immers hun zoon ingepikt . Wij waren gisteren bij schoonmoeder en nu denkt zelfs mijn partner dat er iets niet goed is met haar. Ze is psychisch gewoon niet in orde en zegt kwetsende dingen. Waarschijnlijk heeft ze dat niet eens door. Is ook veel met zichzelf bezig. Heel moeilijk mens. Ik ben altijd weer blij als we naar huis gaan.
Heel herkenbaar!! En super vervelend voor je!!!!!!!! Hier geen schoonmoeder, maar een schoonvader. Nu drinkt onze kleine alleen nog de fles natuurlijk, maar ik hou mijn hart vast. Hij doet namelijk al zo tegen onze hond, dus laat staan dat onze kleine man zometeen mee gaat eten. Wordt al moe van de gedachte... Je doet het goed en zolang je vriend achter je staat moet je echt proberen om het van je af te zetten, maar natuurlijk snap ik echt wel dat dat makkelijker gezegd is als gedaan. Succes ermee!!!!!!!!