Ik ben 8,5 maand geleden bevallen van een prachtige zoon. Mijn man en ik hebben afgesproken om echt voor een tweede te gaan 'klussen' wanneer onze zoon een jaar is. Maar we nemen het zoals het komt, gebruiken geen anticonceptie, maar 'klussen' nu nog niet gericht op de vruchtbare momenten. Mocht ik zwanger zijn dan is ons tweede kindje meer dan welkom. Zes weken na de bevalling was ik al weer ongesteld en goed ook. Om de drie weken en het was zo heftig dat ik echt de grootste maandverbanden nodig had. Tot ongeveer 4 maand geleden, toen had ik een cyclus van 28 dagen (dus normaal), daarna een van 42 dagen (14 dagen overtijd) en nu zit ik alweer op 44 dagen. Heb het gevoel dat ik misschien wel eens zwanger zou kunnen zijn, voel me niet echt fit, ben moe, lichtelijk misselijk, geen zin in eten, gevoelig voor luchtjes, etc. Maar misschien houdt mijn lichaam me voor de gek. We hebben 11 dagen geleden gevreeën, 2 dagen later had ik heel licht wat bruinverlies en daarna bijna een week lang veel last van doorzichtige afscheiding. Vanmiddag getest met die goedkope kruidvattest (was overigens heel waterige urine), negatief. Kon wel zien waar het streepje moest komen te staan (scheen heel wazig iets door, maar dan moest je echt heeeel goed kijken). Vind het echt vreselijk, die onzekerheid. Mag van mezelf donderdag pas weer testen en hoop dat ik dat volhoud.