Hallo dames, ik ben nu 31 weken zwanger en ik zie eigenlijk al vanaf het begin gigantisch op tegen de bevalling. Nu het steeds dichterbij komt begin ik meer en meer in paniek te raken. Ik ben normaal gesproken niet iemand die snel bang is (dokters, tandartsen, naalden oid) maar ik heb nu een onverklaarbaar paniek gevoel en ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan! Ik heb meegedaan met zwangerschapsgym (puflesjes etc) ik ben naar info avonden gegaan, heb een rondleiding op de kraamafdeling gekregen maar niks helpt. Het lijkt dan alleen maar erger te worden omdat je dan beseft van: oke, het word echt serieus en komt steeds dichterbij! Ik denk dat ik vooral moeite heb met: het met niks kunnen vergelijken, niet weten wat je kan verwachten qua pijn, de controle loslaten en je kwetsbaar opstellen. Ik heb nog rond gekeken voor andere lesjes maar die beginnen of te laat, of het is te ver weg. Zijn er dames die dit herkennen of misschien tips hebben hoe hiermee beter om te kunnen gaan?
Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Hoe erg is dat nou eigenlijk echt? En is je angst realistisch? Tuurlijk, het doet pijn en je weet niet wat je kan verwachten. Geef je er aan over, laat je verrassen! You can do this girl!
Heb zelf juist erge angst voor de tandarts en alles wat medisch is Maar ben niet bang voor de bevalling.. Was bij de eerste wel erg bang maar uiteindelijk heb je weinig keus en moet je wel meegaan met wat je lichaam allemaal doet. Je lichaam neemt je helemaal over. Ik vond de pijn overweldigend en raakte in paniek dus gingen we maar het ziekenhuis voor een ruggenprik, dat was heeerlijk! Dus die kan ik je zeker aanraden. Ik was ontspannen en kon weer lachen. Lekker rustig wachtende tot volledige ontsluiting en persen maar.
Ik beval liever dan dat ik naar de tandarts ga Bevallingen zijn mij echt alle 4 100% mee gevallen. Qua vergelijking is het hier wat het dichts bij in de buurt komt zo'n buikkramp van een acute aso gezegd schijt aanval alleen dan uuuuren achter elkaar die buikpijn De enige tip die ik kan geven is zoveel mogelijk over je heen laten komen, je hebt er geen controle over en je kunt er dan maar het beste in mee gaan.
Ik had dat helemaal niet. Tot mijn vliezen braken, toen raakte ik aardig in paniek. Niet weten wat je te wachten staat En die enorme pijn die sterker werd .. Heb staan schreeuwen. Maar de verloskundigen en je vriend/man helpen je er echt doorheen. Ik raad je aan zsm naar een zkhuis te gaan, daar voelde ik mij een stuk rustiger omdat je daar beseft en te horen krijgt van hey dit is normaal, dit zijn weeen, de baby komt eraan en straks ben je mama Ik kreeg ook morfine zodat ik suf werd en minder paniekerig. De rest gaat allemaal vanzelf en je kan het!! Echt net als al die andere vrouwen. Het is een oerkracht, je lichaam neemt t zelf over
Hi, Een cursus Hypnobirthing kan ik je zeker aanraden. Al denk ik dat je beter bij jezelf te rade kan gaan naar wat precies het probleem is. Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt om alles wat er straks op je afkomt. Ik was ook erg nerveus en onzeker, gelukkig is bevallen iets wat vrouwen al sinds mensenheugenis doen. En is het iets instinctiefs, je kan je er praktisch gezien dus helemaal op voorbereiden maar je lichaam weet wat te doen. En je zal zien dat je op het moment dat het begint je een soort oerkracht/-rust zal ervaren. Door rustig via je buik adem te halen kan je jezelf concentreren op het proces en je kalmte bewaren. M'n eerste bevalling was een bijzondere en zware ervaring maar achteraf zo mooi. Het is hét moment dat je je kindje gaat ontmoeten..zo denk ik nu ook. Het is eigenlijk alleen maar ontzettend gaaf want dat zijn echt las de laatste loodjes voor jullie leven samen begint. Liefs,
Bespreek het vooral met je verloskundige en je partner. Misschien kan de verloskundige nog wat onzekerheden wegnemen. En probeer het te nemen zoals het komt, niet proberen de hele bevalling te overzien en denken aan 'hoe moet dit straks', per wee kijken hoe het gaat. Echt, je lichaam kan een heleboel en voor de rest is er het ziekenhuis.
Ik heb heel erg veel aan dit boek gehad: https://www.bol.com/nl/p/veilig-bevallen/9200000009953531/ Echt, bestellen en lezen. Heeft mij geholpen om een stukje onzekerheid en angst weg te nemen.
Hoi Elissa, het is ook een onbekend zwart gat. En niemand kan je vertellen hoe het is. Maar naast dat het pijnlijk is, is het ook heel bijzonder. Mijn tips: Vertrouw op je lichaam. Die weet precies wat het moet doen. Ontspan, ontspan, ontspan. Je hebt toch geen keuze en ontspannen bevordert de bevalling. Idd via hypnobirthing kan. En als laatste: misschien is een doula iets voor jou. Als je het eng vindt om alleen met je man te zijn totdat de vk komt, dan kan een doula je vanaf het eerste moment ondersteuning bieden bij ontspanning en ademhaling e.d. Ik mag binnen een paar weken het voor de derde keer doen. Is het mijn hobby, nee... Heb ik het ervoor over, JAZEKER!!!! Zet m op, jij kan het ook, net als alle andere vrouwen. Je bent ervoor gemaakt.
Op deze website kijken: Project Mooie bevallingen - Mooie bevallingen Er staan bij filmpjes ook geweldig mooie geboortefilmpjes. Bang zijn voor een bevalling is echt zó zonde. Het brengt alleen maar ellende. Bevallen is super heftig, net als bijvoorbeeld het lopen van een marathon (of andere sport prestatie). Je moet tot het uiterste gaan, je komt jezelf tegen, maar dat is ook zo bijzonder. En hoe krachtiger je daar mee om kunt gaan, hoe meer vertrouwen je hebt in je lijf, hoe makkelijker bevallen gaat. Een mooie bevalling geef zo'n enorme power voor de rest van je leven! Ik beval over een paar weken van de derde en ik hoop dat de bevalling niet te snel gaat, omdat ik het zo'n mooie ervaring vind. Ik zou ieder jaar wel willen bevallen! Op youtube zijn ook héél veel mooie bevelfilmpjes te zien, ik vind de film hypnobirthing ook echt een aanrader (pm me maar als je hem wilt zien). Prachtige bevallingen en veel informatie over hoe je lichaam werkt. En zo ingewikkeld is bevallen ook echt niet hoor, in principe hoeft de baby maar 10 cm op te schuiven naar buiten. En oké, dat is even hard werken. Ik denk ook dat we tegenwoordig veel te erg verwend zijn. Vroeger moesten mensen veel ontberen en was het leven heel rauw, er was honger, dood, mensen moesten zwoegen op het land, het leven was puur en zwaar. Nu zijn we allemaal een beetje lui en het enige oermoment is nog (naast de dood) bevallen. Geniet daar van! Want juist die rauwheid brengt iets heel moois naar boven dat je nog niet kent. Ontdek hoe je lichaam werkt (en hoe het vrouwen lichaam al die duizenden jaren al werkt). Stap uit je angst in je kracht!
Heb me bewust nooit bezig gehouden met de bevalling. Wist hoe het in zijn werk ging en meer hoefde ik ook niet te horen, bij iedereen verloopt het toch anders. Heb een geweldige bevalling gehad, pijn viel reuze mee en heb mijn lichaam zijn gang laten gaan. De natuur weet wel hoe het moet. Je wordt ook heel goed begeleid door de verloskundige/gynaecoloog. Er zijn je al zoveel vrouwen voorgegaan. Komt echt wel goed. Vertrouw op je lichaam en op je verloskundige en geniet ervan! Een bevalling is echt zo ongelooflijk bijzonder!
Ga alsjeblieft opzoek naar een hypnobirthing cursus bij jou in de buurt, dit gaat je zeker helpen ! Het boek Vrije geboorte is ook zeker een aanrader. Ik ben HB docent dus je mag mij altijd een berichtje doen.
Het is net zo'n natuurlijk proces als ongesteld zijn. En de pijn is vergelijkbaar met (zware) menstruatiekrampen. Het gaat natuurlijk ook om je baarmoeder. Het is helemaal niets engs. De pijn is irritant, maar voelt natuurlijk en gezond. Wat iedereen hierboven zegt: geef je eraan over, je lichaam is er echt voor gemaakt. Het is zo bijzonder om je kindje eruit te persen!
Jammer dat je zo bang bent nu. Ik denk namelijk dat als het straks zo ver is het je overkomt, je lichaam het overneemt en dat er geen angst meer is. Ik denk ook dat het rust geeft als je lekker in het ziekenhuis gaat bevallen. Dat gaf mij een heel veilig gevoel. Ook kun je daar op elk moment voor pijnstilling kiezen dat misschien ook al een veilig gevoel kan bieden. Succes met bevallen straks en echt straks roep je, heb ik me hier zo druk om gemaakt? Ik zeg niet dat het geen pijn doet maar denk aan alle bevallen moeders die vrolijk voor een 2e kiezen. Als het echt heeel erg zou zijn waren er vast veeel minder mensen op de wereld.
Vervelend dat je zo bang bent! Probeer er een beetje blanco in te gaan. Ik had van alles in mijn hoofd hoe het zou lopen maar in mijn geval gebeurde alles wat er niet moest gebeuren: Op dat moment stort je je er vol in en heb je geeneens tijd om na te denken. Mijn bevalling was geen pretje maar nadat je die kleine in je armen hebt ben ja alles vergeten. Heel cliche maar echt waar.... Het komt echt goed!! Probeer te relaxen.... En geen rampverhalen te lezen. Succes alvast
Zou het ook kunnen zijn dat je op zo'n moment de controle kan verliezen (je weet van tevoren niet hoe het zal gaan) en dat dit je juist angst brengt? Misschien zou een gesprek met iemand die daarin gespecialiseerd is je verder helpen. Ik weet niet of daar het probleem ligt maar wellicht breng ik je op ideeën. Wat mij trouwens opviel tijdens de bevalling waren 2 dingen: - endorfines! Lichaamseigen verdoving die optreedt tijdens ontspanning (ontspan ontspan ontspan...het werkt!). Ik voelde me stoned van mijn eigen hormonen Het helpt wel haha - de tijd vliegt...echt, achteraf schijn ik 12 uur lang in een weeënstorm te hebben gezeten en 1,5 uur geperst. Maar het voelt veel korter. En ook dat helpt! Ik hoop dat het je verder helpt!
Ik was ook verschrikkelijk bang. Niet zozeer voor de bevalling zelf, maar omdat je inderdaad niet weet wat voor pijn je kan verwachten. Mijn bevalling is redelijk snel gegaan en heb wel voor een ruggenprik gekozen. (Klinkt enger dan dat het is) ik kan je vertellen dat het me 100% is meegevallen. Natuurlijk doet het zeer, maar als je dat kleine friemeltje vast heb 😍!! Bespreek wel met je vk of gyn deze angst. En hoe zei je eventueel kunnen helpen door bv tijdens de bv veel info te geven of juist niet. En zorg dat de perso(o)n(en) die bij de bevalling zijn hier ook van weten. Laat ze jou steunen, daar zijn ze immers voor. Succes met de laatste loodjes! Het komt echt goed 😘
Hier een hele zware bevalling gehad. Ik had eerder een bevalling meegemaakt "uit het boekje" dus mijn bevalling viel me vies tegen. Maar toen de baby eenmaal geboren was, zei ik direct dat ik het nog een keer zou doen . Ik was ook bang , heb me toen ingesteld op" het is een dag , en hij gaat voorbij"