Het is ook een heel bijzonder soort pijn. Niet te vergelijken met een botbreuk ofzo. Het is een hele zinvolle pijn, en daar ben je jevan bewust tijdens de bevalling. Ik heb een hel van een bevalling gehad (schouderdystocie, operatief weer aan elkaar gehecht, bloedtransfusie) maar zelfs ík vond het meevallen, en ga moeiteloos voor een tweede kindje. Geloof me, jij kan dit. Er zit een kant van jou in je die het overneemt, maar dat is moeilijk te geloven omdat je die kant nog nooit van jezelf gezien hebt. Succes!
Ik ben niet bang voor de bevalling maar wat er na komt. Zal ik weken vloeien? Borstvoeding, eventuele hechtingen etc. Brrrr vind t ook heel spannend maar weet zeker dat we het kunnen 😉
Enige wat je kan doen is er veel over lezen. Ook positieve dingen ervan zien. Bedenk je dat vooral de negatieven en horror verhalen op internet te lezen zijn. De mooie en goede bevallingsverhalen lees je niet zo vaak (op dit forum is er wel eea over te vinden) Bespreek je angst ook met de verloskundige. Geef aan waar je bang voor bent en wees eerlijk en duidelijk daarover. Zij kan je vast helpen of je extra begeleiden. Succes!
Ik ben al eens bevallen (dochter is nu 1.5) en ben nu (pril) zwanger van de tweede. Ik zie niet op tegen de bevalling, maar wel tegen de weken erna. De hechtingen, borstvoeding en de onzekerheid. Dat had ik bij kind 1 echt onderschat. Wat mij heeft geholpen om rustig de bevalling in te gaan bij mijn eerste dochter was haptonomie. Misschien heb je er wat aan. Ik ben er een keer of 3 geweest samen met mijn man, en leerde daar in welke houdingen ik het beste kan ontspannen en mijn man leerde wat hij kon doen om mij te helpen daarbij. Uiteindelijk liep het anders dan ik dacht, maar dat maakte toen niet meer uit; als je eenmaal aan het bevallen bent zit je in een soort flow, en ga je door, terug kan niet. Je kan het, maar het is wel belangrijk dat je rustig blijft. Probeer die haptonomie eens; ik vond het echt een aanrader en had er meer aan dan pufklasje e.d.
Meis snap dat je bang bent. Was ik ook alleen werd mijn zoontje met 35.2 geboren dus tijd om me druk te maken was er niet. Heb alles zonder pijnmedicatie gedaan en ja het is pijnlijk maar het is zo bijzonder zo mooi! Nu net zwanger van de tweede ik kijk er naar uit want dat gaat de dag worden dat je je kindje gaat ontmoeten mooier bestaat niet. Gaat jou ook lukken!