Mijn beste vriendin heeft vandaag te horen gekregen dat haar vader longkanker heeft, ernstig uitgezaaid, veroorzaakt door asbest. Hij is vorige week "opengemaakt" en ze hebben een stukje van de tumor verwijderd om te onderzoeken. Helaas kwam er vandaag dit resultaat uit. Ze hebben hem 1 tot 5 jaar gegeven, maar voor hetzelfde geld kan hij volgende maand ook overlijden. Met chemo kunnen zijn leven verlengen, maar het is niet te genezen. Maar hoelang ze met chemo's zijn leven kunnen verlengen, en of het dan alle ellende van die chemo's wel waard is, weet niemand te zeggen, zelfs de dokters konden die vraag niet beantwoorden. Ik kan er nu niet voor haar zijn, omdat ik al weken kamp met griep en ik aan het wachten ben op de uitslag van mijn bloedtest op de ziekte van pfeiffer. Ik heb heel erg zitten twijfelen net of ik niet naar haar toe moest gaan, maar ik vergeef mezelf nooit als ik haar en indirect hem aansteek. Ik vind dit zo moeilijk, ben al de hele dag ondersteboven ervan. Ik ken hem ook, het is zo'n lieve man, zo'n lieve vader en zo jong nog. Hij verdient dit niet... PPfff mijn ogen lopen vol als ik dit neerzet. Ik vind het ook heel moeilijk om haar zo van afstand te steunen. Hoe doe je zoiets, wat zeg je tegen haar? Als ik bij haar kon zijn, zou ik haar omhelzen en zeggen dat ze alles eruit mag huilen op mijn schouder, maar zo op afstand is het zo moeilijk. Hoe steun je uberhaupt iemand die te horen heeft gekregen dat haar vader er misschien over een maandje niet meer is... Wat erg dit, wat vreselijk erg...
Jeetje meid, wat ongelofelijk erg.... Het enige dat je kunt doen is haar laten weten dat je aan haar en haar familie denkt en een kaarsje voor ze brandt, of een gebed zult doen of wat dan ook in je aard ligt om te doen. Ze zal het vast snappen dat je hun niet wilt aansteken met hetgeen jij hebt, helemaal als nog niet duidelijk is of het wel pfeiffer is. Geef ook gewoon aan haar aan dat je het heel erg moeilijk vind en niet zo goed weet hoe te reageren maar er graag voor haar zou willen zijn. Heel veel sterkte!
Ik denk dat je haar al veel steunt door haar te laten weten dat je aan haar denkt. Laat haar weten dat je er voor haar wil zijn,maar dat het nu niet gaat ivm je gezondheid. Vreselijk nieuws trouwens zeg..
heeel veelsterkte,is niet niks ! laat haar weten dat je aan haar denkt! jeetje wat moeilijk! heeel veel sterkte !
Hoi Ozgul, Pff, wat een nieuws en wat naar dat je niet naar haar toe kan gaan. Toen mijn moeder vorig jaar het slechte nieuws kreeg, kreeg ik van mijn vriendin (uit Zutphen dus een end uit te buurt) een heel lief kaartje. Het is maar een klein gebaar, maar hiermee maakte ze wel duidelijk dat ze er altijd voor me zou zijn. Helaas is me moeder in december overleden, maar het kaartje van die vriendin heb ik nog altijd bewaard. Sterkte! Groetjes, Kim
Ow wat vreselijk. Mijn vader is dit jaar aan longkanker overleden en ik had ook niet alle vrienden om me heen. Maar een mailtje, smsje of belletje deden me erg goed. Het gaat er gewoon om dat je haar laat merken dat je meeleeft en aan haar denkt. Meer kan je niet doen vrees ik.... Sterkte.
Pfff wat erg zeg! Mijn moeder is 12 jaar geleden overleden aan kanker en ik weet nog dat ik van een lerares van school een kaartje kreeg om te laten weten dat ze aan me dacht. Dat vond ik echt zo lief. Het zijn inderdaad de kleine gebaren die het doen... Trouwens wel heel erg goed dat je er over nadenkt dat het niet goed is om nu bij haar in de buurt te zijn. Heel veel mensen zouden daar helemaal niet aan denken. Heel veel sterkte!
Dankje! Ja ik weet niet, ik vind dat heel belangrijk altijd. Niet alleen bij hun hoor, ik ben ook voorzichtig naar kinderen toe enzo, ik raak kinderen niet eens aan zolang ik ziek ben. Ik geef mensen geen hand en ga niet zoenen enzo. Ik vind dat je naar andere mensen toe geen gedrag moet vertonen wat je zelf ook niet leuk zou vinden. Ik zou het zelf ook niet leuk vinden als iemand die net als ik zo ziek is, mij een hand (waar die net uitgebreid in heeft zitten hoesten) zou geven of Elena zou zoenen of knuffelen. Dus daarom doe ik het zelf ook niet.
Meiden dankjulliewel voor jullie reacties, ik ga haar sowieso vaak bellen en ze in ieder geval een kaartje sturen. IK vind dit zo moeilijk...
Ozgul, Ik vond het heel prettig dat vriendinnen lieten weten dat ze er voor me waren en vroegen hoe het met me was. Mijn vader is 3 jaar geleden overleden aan kanker.
Wij hebben afgelopen zondag te horen gekregen dat mijn schoonvader niet meer te genezen is van alvleesklierkanker... Ik zit nu dus midden in zo'n zelfde periode als jouw vriendin... Alleen zal het bij ons geen 1 tot 5 jaar duren, maar hooguit een paar weken... Genoeg over mij, terug naar jou.. Ik kan je (helaas) uit eigen ervaring vertellen dat het zoooo fijn is om van alle kanten kaartjes en belletjes te krijgen... Wel een klein adviesje over het bellen, vraag aan je vriendin of ze het prettig vind als je haar belt. Misschien vind ze het prettiger om jou te bellen als ze even wil praten... (Mijn schoonmoeder word helemaal gek van de telefoon op het moment, iedereen wil graag zijn steun betuigen, heel lief natuurlijk en het word zeker gewaardeerd, maar die tijd gaan ten koste van de tijd die ze nog met haar man kan doorbrengen... Heel cru gezegd misschien, maar zo is het nu eenmaal) Heel veel sterkte, ook met je eigen gezondheid!