Hallo, mijn partner er ik proberen al ruim een jaar om zwanger te worden. Vorige week bij de fertiliteitsarts geweest, en we zijn in de onderzoeksmolen gestapt.. Vandaag uitslag van sperma onderzoek gekregen. Daar is gelukkig niks mis mee, maar waarmee dan wel.. Moeten 17 juni terug, om het vervolg te gaan bespreken, super spannend! Zijn er meiden die in hetzelfde schuitje zitten als ik? Liefs linds
ik kan alleen maar zeggen niet teveel aan denken probeer er niet mee bezig te zijn zoek een afleiding en sex moet geen moeten worden maar gewoon spannend bij onze eerste hadden wij meteen tegen elkaar gezegt dat zal wel een jaar gaan duren dus niet die maand hebben we besloten om er voor te gaan en begonnen met zwangerschaps vitamine en die maand was et al raak nooit verwacht we dachten egt dat et dik een jaar duurde en bij onze 2de was me oudste net 6 maanden toen kwam ik er achter da we weer zwanger waren al dik 5 weken dus geef de moed niet op en probeer een afleiding te zoeken en verzorgt er voor dat sex spannend blijft
Heel begrijpelijk meid! Wij zijn in 2008 gestopt met de pil en ook bij ons ging het niet vanzelf. Na 10 maanden raakte we eindelijk zwanger, helaas een miskraam. In juni 2010 toch maar eens een bezoekje naar het ziekenhuis, alle onderzoeken gehad en er was niets mis met ons! In augustus 2010 toch weer zwanger, ook weer een miskraam We konden weer naar huis, en mochten weer zelf oefenen en zouden in januari 2011 weer terug mogen naar het ziekenhuis! Ik wilde dit niet en we besloten om 't zwanger worden echt even naar achteren te schuiven. En plots in maart net voor onze bruiloft een positieve test! Wonderen zijn de wereld nog niet uit! Ik begrijp je helemaal, en probeer er zo veel mogelijk over te praten, dat luchte bij mij wel heel erg op!
kan me zo boos maken als mensen zeggen er niet mee bezig te zijn.... als er iets mis is kan je dubbele salto maken en dan helpt het nog niet. Weet je hoe kwetsend het is, dit zal je wel niet in de gaten hebben en totaal niet express doen, maar bij sommige mensen lukt het gewoonweg niet. Maar eigelijk zeg je het is je eigen schuld je bent er teveel mee bezig. Als dit zo was, stuurde de zorgverzekeraar iedereen wel met vakantie. Wij zijn 3x op vakantie geweest, huwelijksreis, druk geweest met de trouwerij en eerste jaar totaal niet mee bezig geweest.... sorry dat het beetje fel overkomt, dit is niet de bedoeling. Maar het is gewoonweg de meest frusterende opmerking die je maar kan krijgen.... Maar goed, je gevoel zoooooooo herkenbaar. We hebben dit ook gehad. Heel frusterend. Aan mijn man lag het niet maar het lag aan mij...... wij hebben gelukkig nu 2 prachtige kinderen. Maar naar 7x iui en 1x ivf en cryo. Bij ons werd iedereen zwanger, perongeluk, de eerste keer enz... en vol trots vertelde ze dit... dit deed me echt zeer we hebben veel kraambezoekjes gehad. Dit viel niet altijd mee. Het moeilijkste vond ik niet wanneer we zwanger zouden raken maar OF we zwanger zouden raken...... Ik heb het er best heel moeilijk mee gehad. Mij hielp het om er erg open over te zijn. Mijn man vond dit eerst niks, maar ik liep hierop vast. En ben er nog erg blij om. Mensen houden er wat meer rekening mee en je kan je hart luchten. Daarnaast vroegen mijn vriendinnen of ik hun kindjes in bad wilde doen of fles wilde geven..... ik werd vaak meer met de verzorging betrokken en ik vond dit erg fijn. dikke knufff
Op sommige punten vrij herkenbaar idd. Wij zijn dan nog niet zo heel lang bezig (een dikke 7 maanden) maar dat gaat niet zo makkelijk als je om te beginnen niet eens ongesteld wordt Wat Brenda aangeeft hierboven, herken ik helaas ook. Iedereen om me heen schijnt zwanger te raken. Veel met het grootste gemak (in ronde 1) of per ongeluk ("maar het was niet express hoor!"). En dan de véle vragen uit de omgeving: "Wanneer beginnen jullie nu eens aan kinderen? Je wordt er niet jonger op hoor!" (ik ben bijna 30). Ik ben een paar keer zó uitgevallen tegen mensen, dat ik die vraag geen enkele keer meer gekregen heb Ik herken dus de frustraties maar al te goed. Ik kan wel janken af en toe. Maar ja, ik raap mezelf op en ga weer door... Ik hoop dat iedereen die het graag wil, snel een posi-test in handen mag hebben!
Oh wat herken ik al jullie frustraties. En ik moet eerlijk zeggen dat het lezen van jullie berichtjes me wel een beetje goed doet. Eindelijk iemand die je begrijpt. Om ons heen raakt ook iedereen zwanger. Iedereen die je hoort raakt snel zwanger en dat wordt dan ook nog vol trots verteld. Ook opmerkingen als "wanneer beginnen jullie aan kinderen" of "het zou wel leuk zijn voor de vader om opa te worden" zijn niet leuk om te horen. Ook ik heb geprobeerd om er niet zoveel mee bezig te zijn. Maar dat is moeilijk. Zeker omdat ik elke dag temperatuur. Bij alles wat ik voel in mijn lichaam denk ik "ja... zal het dan toch... " En elke menstruatie is weer een teleurstelling. Ook wij doen leuke dingen en gaan op vakantie. Maar op een manier ben ik er in mijn achterhoofd altijd meebezig. Ik denk mijn menstruatie vandaag of morgen weer op gang komt. We gaan het dan nog 1 cyclus proberen en als het dan (weer) niet gelukt is gaan we naar de huisarts.
Ik wil de dames die graag zwanger willen worden even een hart onder de riem steken! Bij mijn dochter heeft het 1,5 jaar geduurd voordat ik zwanger raakte. Ik had op dat moment al paniekaanvallen bij de gedachte dat ik kinderloos het leven door zou moeten gaan. Waarom het na 1,5 jaar wel raak was? Geen idee. Toen mijn dochter 1 werd, wilden we graag een broertje of zusje voor haar. Binnen 2 maanden was ik al zwanger? Hoe dat kan? Ook geen idee!! Ik wil alleen maar zeggen; ik ken het klotegevoel dat iets niet wil lukken waar je geen invloed op lijkt te hebben. Hou vol, houd moed! Bedenk dat slechts 1 of 2 procent van alle stellen die kinderen willen, ze ook echt niet kunnen krijgen. De kans dat je bij de overige 98 procent hoort is nog altijd veel groter!! Probeer positief te blijven denken. Ook voor jullie is het binnenkort vast raak!
Hai, Ik ben een voorbeeld van iemand die wel snel zwanger raakt maar helaas kan het dan ook nog drastisch mis gaan. 2 x achter elkaar zwanger en 2 x zat het vruchtje in mijn rechter eileider (die nu is verwijderd). Geloof je ook niet toch? Dus uiteindelijk duurt het bij ons ook allemaal wat langer. Door 2 operaties en een flinke emotionele klap maar even niet bezig met zwanger worden (time-out). Dus nee, zit niet in hetzelfde schuitje maar vaar toch even voorbij om jullie allemaal veel succes te wensen en hopelijk varen we allemaal dit jaar nog een betere koers! x Kweenie
@Kweenie: wat een ontzettend heftig verhaal! Ik snap dat je een time-out hebt genomen om alles even te laten bezinken! Heel veel sterkte met het verwerken hiervan. Ik hoop dat je op het moment dat jullie er weer aan toe zijn, snel een goede zwangerschap mag ervaren.