ik ga al langer dan een jaar met Mn huidige vriend , omdat we allebei wat ouder zijn wilde we graag ervoor gaan. Doordat ik steeds bloedde na de seks hebben de dokters wat testen gedaan en nu blijkt dat we allebei chlamydia hebben.. ik ben echt totaal in shock en we zitten er allebei best wel mee.. want waarschijnlijk is het van 1 van ons van onze vorige relatie(s) en lopen “we” er dus al geruime tijd mee zonder dat we beiden klachten hebben. Nu vroeg ik me af.. hoeveel effect dat hebt als je dus een soa hebt en je wilt zwanger raken (ben nu een maand of 3 echt van de pil af) houd dat tegen? Etc ennnn hoe erg de schade misschien wel is bij mij.. omdat ik overal lees over onvruchtbaarheid. we zitten nu beide aan de antibiotica, maar ik maak me zorgen en heb de halve avond zitten janken. Mocht het effect hebben op je eileiders etc moet je daar dan wat van voelen? Want ik heb echt nooit buikpijn .. ook niet tijdens mijn menstruatie (meer last van rug en borsten) Misschien iemand met ervaring? Want jk denk mezelf helemaal gek.. van de ha mocht ik geen vruchtbaarheidscheck doen omdat ik verder gezond ben en al een kindje heb. Maar het baart me best zorgen
Heftig nieuws heb je gekregen zeg! Je HA kan je niet tegenhouden lijkt mij. Als jij een vruchtbaarheidscheck wilt laten doen, dan doe je dat toch gewoon. Ik heb geen idee of je zoiets thuis kan doen of dat dat via de HA moet, maar als het via de HA moet kun je gewoon een andere HA praktijk hierom vragen. Ik zou ook eens informeren bij de GGD als ik jou/jullie was vwb. je vragen, als je HA deze niet wilt beantwoorden. Sterkte met alles!
Kan me voorstellen dat je hiervan schrikt. Ik zou je vriend vragen zijn huisarts te bellen voor alvast een zaadtest, aangezien jij al eens zwanger bent geweest uit een vorige relatie. Daarnaast toch nog even proberen omdat jullie nu hopelijk snel van chlamydia af zijn. Hoe oud zijn jullie? Vanaf 35 jaar heb je na een half jaar dacht ik al recht op onderzoeken.
Wat vervelend zeg. Hier een wat negatiever verhaal, niet wat je wil horen misschien. Beide eileiders compleet verkleefd door chlamydia. Bij mij heeft het waarschijnlijk wel heel lang gesluimerd want ik heb het zelf nooit geweten. Ik kwam er achter door dat er (tijdens vruchtbaarheid onderzoek) antistoffen in mijn bloed zaten. Verder is (geloof ik) de enige optie: kijken of de eileiders doorgankelijk zijn dmv een hsg (baarmoederfoto) en bij mij kwam er nadat er blokkades gezien waren hierna nog een kijkoperatie. Dit is natuurlijk wel het doemscenario. Hopelijk is de chlamydia nu met de AB kuur op tijd bestreden en is er niks aan de hand. Ik zou qua zwanger worden eerst eens minimaal 6mnd proberen en daarna nog een bij de huisarts informeren of hij je wil doorsturen voor verder onderzoek Succes
Geeft niet, elke ervaring is welkom het is nu eenmaal zo en zie liever de feiten onder ogen nu dan dat we onbewust nog langer ermee door hadden gelopen aangezien we beide echt 0 klachten hadden. Maar heb je dat niet gevoeld? Dat je eileiders verklevingen hadden? Ik lees ook vaak ontstekingen etc maar dan zou je toch pijn moeten krijgen? We moeten nu beide een week wachten en daarna mogen we weer seks hebben. Dan volgende maand gaan we beide nog een extra check doen of de chlamydia bij beide weg is. Mijn vriend kan dan wel een sperma check doen, maar ik ben 28 en mij gaan ze niet zomaar op vruchtbaarheid checken.. daarvoor moeten we eerst een jaar proberen. Ik hoop echtttt zo erg met heel mijn hart dat het meevalt. Zeker omdat in mijn vorige relatie ik na een maand zwanger was, en vond het nu al lang duren. Kan het ook dat als de chlamydia weg is en je hebt geluk dat je dan wel snel zwanger raakt? Sorry voor alle vragen maar ben blij dat ik het hier even kwijt kan
Als jullie nog zo jong zijn dan denk ik dat ze idd zeggen dat je nog een tijd moet proberen. T kan nu helaas eenmaal een tijd duren, en elke maand voelt als een maand teveel.
Dat weet ik, maar het maakt je wel onzekerder als je al weet dat je beide een tijd met chlamydia hebt gelopen.. dan dat je dat al van je lijstje kan afstrepen als t niet lukt
Ow wat een verdrietig verhaal zeg. Ik heb geen soa gehad maar wel alles was verkleefd van binnen. Ik heb eerst een camera in mijn bm gehad en toen een grote schoonmaak operatie. Mijn bm is volledig netjes gemaakt en mijn eilijders ook, doorgespoten dacht ik nog erna. Bij mij is het helemaal goed gekomen. Ik hoop dat je dat in het slechtste geval toch wat hoop kan geven.
Ik ben er ook achter gekomen dat ik het heb opgelopen voor mn vaste relatie. We wilden uitsluiten dat alles oke was en dus ook daarop laten testen. Ik schrok me dus ook werkelijk kapot toen bleek dat ik het had, want ik was inmiddels al een jaar samen met mijn partner dus het moest van daarvoor zijn geweest. Gelukkig heeft mijn vriend toen niets opgelopen bleek uit de test. Ik had geen enkel idee hoe lang ik hier mee liep en had nergens last van, ook bang voor verklevingen. Toen we erna weer een test kregen konden ze niet eens antistoffen terugvinden dus het was godzijdank een hele lichte infectie geweest en heeft 0,0 schade aangericht. Ik was bij de eerste na en jaar zwanger en nu zwanger van de 2e na 2 rondes. Het hoeft gelukkig niet perse schade aan te richten.
Ik heb het ook gehad. Heb er een 3kwart jaar mee rond gelopen voordat ik erachter kwam. Na de antibiotica ook laten checken weer en toen was het weg maar waren er wel antistoffen in mn bloed te vinden . Al konden ze niet zien of ik verklaringen had en dat wilde zo ook als laatste optie doen ivm risico's onnodig wellicht. Ik heb ook pcos maar weet niet of dat daarvan kwam. Nu ben ik inmiddels 5 jaar verder en de laatste 3 jaar is mijn cyclus normaal.. vorig jaar konden ze geen antistoffen meer vinden in mn bloed dus het was uiteindelijk niet meer zichtbaar terwijl ze zeggen dat je dat altijd blijft zien in het bloed. Ik heb het gevoel (maar niet heel duidelijk onderzocht) dat ik tijdelijk onvruchtbaar ben geweest daardoor. Dat kan ook heb ik gelezen. Inmiddels ben ik voor de 4e keer dit jaar zwanger .. Inmiddels 5 weken dus wel nog heel pril. Maar mijn verhaal dus met een goed einde van chlamydia
Ik denk dat als je een chlamydia diagnose hebt (gehad), dat je volledig in je recht staat om enig vruchtbaarheidsonderzoek aan te vragen ook voordat je het al een jaar geprobeerd hebt. Er is immers een reële kans dat het verklevingen heeft veroorzaakt. En wie weet word je wel gerustgesteld
Sorry, maar je gaat dit toch gewoon checken. Dat jaar is als er geen complicerende omstandigheden zijn. Gewoon iemand mee naar de huisarts en doorverwijzing eisen. En het is mogelijk: wij hadden binnen tien maanden groen licht voor een IVF-behandeling. Vantevoren sperma-onderzoek en hystrocopie gehad.
Ik denk dat je idd geen jaar hoeft te wachten hoor! Hier hadden ze bij een routinecontrole door een echo vermoedens van verklevingen. En heb daardoor na 8 maand proberen zonder problemen een hsg gehad. Gyn stelde het zelf voor.
Ja dat leek mij dus ook. Maar ze zei omdat je nog vrij jong bent , en al mama gaan we ervan uit dat het wel in orde is.. overigens voel ik wel me eisprong al maanden en ben ik netjes optijd ongesteld (met een aantal dagen verschil) dus mijn cyclus is wel redelijk goed en dat weten hun ook. Maar ik heb wel dik 1,5 jaar hiermee rondgelopen als het niet langer is.. vind t ook zo vreemd dat we beide geen klachten hebben gehad. Vrijdag mogen wij weer seks hebben (mocht niet ivm de antibiotica) dan kijk ik het 6 maanden aan, sowieso doen we volgende maand nog een extra check.. of het bij beide echt weg is. Maar stel dat je verklevingen hebt, merk je dat ergens aan of kan dat ook zonder klachten? En kan dat uitbreiden als de soa weg is?
De verklevingen hadden bij mij een andere oorzaak dan een soa, maar volgens mij kan het zich zeker niet meer uitbreiden als de soa behandeld is. Op zich merkte ik totaal niet dat ik verklevingen heb. Je hebt gewoon een eisprong, alleen komen bij beschadigde eileiders 't zaad en het eitje gewoon niet samen. Dus geen klachten, maar op die manier ook geen kans op zwangerschap. Lijkt me zeker geen slecht idee om een check te doen of het nu zeker weg is. Vraag wel eens na aan de arts hoe lang het duurt eer dat uit je lichaam is. Duurt volgens mij soms wel wat langer tot je er niets meer van terugvindt, ook al gaat het om een oude, behandelde infectie. Ik vind de logica van je gyn wel wat fout. Je leeftijd maakt echt geen verschil, als je eileiders verstopt zijn, word je gewoon niet zwanger. En als de soa na je eerste kindje is gekomen, zegt het feit dat je al een kindje hebt ook helemaal niks. Pas op, de kans dat er niks aan de hand is, is ook groot hoor. Maar die logica is gewoon niet juist.
Ik ben nog niet bij een gyn geweest he voor de duidelijkheid. Dit is allemaal van met de HA besproken. Ik moet over 2 weken weer testen om te kijken of het weg is en daarna wacht ik gewoon een half jaar.. we hebben ook geen haast maar ik ben ergens wel enorm bang. Dus zo een vruchtbaarheids test (die je thuis kunt doen) heeft dan ook geen nut? Kijk stel dat het verkleefd is dan rijpen je eicellen dus wel en dus geeft je lichaam gewoon af dat je vruchtbaar bent? Wat zou ik moeten vragen aan de HA om te kijken of er eventuele verklevingen zijn ?
Wat me wel opviel. Ik moet aankomende week ongesteld worden, en sinds een jaar heb ik weer puisten voor mijn menstruatie.. dat is echt een hele lange tijd niet zo geweest. Kan dit te maken hebben dat me menstruatie anders/minder effect had door de chlamydia ?
Of er verklevingen zijn, kan alleen onderzocht worden via de gyn. Bij mij deden ze een HyFoSy (eileideronderzoek, vergelijkbaar met HSG) en daarna heb ik een laparoscopie gehad. Naar verklevingen toe hebben thuistests dus idd nul nut. Je kan een perfect normale cyclus hebben, top hormoonwaarden, maar volledig verkleefde/geblokkeerde eileiders zonder dat je er ook maar iets van merkt. Dus lang verhaal kort: als je echt bang bent voor verklevingen, kan je HA je niet helpen en vraag je (mettertijd) beter een verwijzing naar de gyn. Ivm de invloed van chlamydia op je menstruatie: daar heb ik echt geen enkel idee van. Sorry!