Ik zit er even helemaal doorheen.. We zijn nu al zo'n tijd bezig en ik heb intussen zo sterk het gevoel dat ik het nooit mee zal maken hoe is het om in verwachting te zijn.. En ik weet dat dit wel heel erg negatief is, maar die angst zit er nu gewoon een beetje... en ik kan het niet meer voorstellen dat ik ooit een positieve test in mijn handen zal hebben! Dus ik dacht; laat ik eens gaan kijken naar wat succesverhalen! Wie is er na een lange tijd proberen (vanaf een jaar) alsnog spontaan zwanger geraakt? En hebben jullie ook een idee waarom het toen wel lukte?
hmm ik heb geen succesverhaal voor je Maar wel wil ik je meegeven dat angst gevoel geen waarzeggerij is. Dus angst is geen feit! En natuurlijk ben je bang.. Dat is niet overdreven, dat zijn we allemaal
Ruim twee jaar 'geprobeerd' en spontaan zwanger, het kan echt hoor Ik snap je wel hoor, vond het destijds ook vreselijk. Maar tegenwoordig denken we wel eens te snel dat ze wel komen als wij dat willen,terwijl God ze nog altijd geeft..
ik was na de 16e ronde (ruim 1,5 jaar) zwanger. Ik snap je gevoelens ook wel, je wilt t zo graag. Ik had hetzelfde, maar toen ik het los begon te laten, toen werd ik zwanger. En t klinkt makkelijk dat loslaten, maar dat is t natuurlijk niet
Ja, twee vriendinnen van me! Allebei een jaar (ruim) geprobeerd. De ene vriendin was al met haar man onderzocht, niks gevonden. Raakte vervolgens spontaan zwanger en paar jaar later spontaan van tweede kindje in eerste ronde!! En andere vriendin precies hetzelfde, ook van tweede kindje dus gelijk raak, terwijl eerste maar niet wilde komen. Het kan dus zeker. Houd moed he?
Dankje voor jullie reacties! Over het algemeen sta ik er redelijk nuchter in.. maar nu vind ik het even moeilijk.. veel mensen om me heen die wel zwanger raken en natuurlijk weet je niet wat erachter zit, maar het feit dat het ze is gelukt, maar me toch wel een beetje jaloers.. en bang.. want het is echt mijn grootste wens! Het is momenteel ook veel te makkelijk om er veel over na te denken, ik heb vakantie, mijn man niet.. dus ik zit veel alleen thuis en heb veel te veel tijd om er mee bezig te zijn! Ik vind het wel fijn om te lezen dat er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten of hebben gezeten...
Ik ben na 30 maanden en de mmm (had geen menstruatie en eisprong door PCO) toch nog spontaan zwanger geworden,we waren even tijdelijk gestopt na een miskraam en kwamen erachter dat ik opnieuw zwanger was omdat ik moest testen voor ik weer met een behandeling mocht beginnen,geloof me het ongeloof was groots!
De onzekerheid maakt het moeilijk. Achteraf is het makkelijk lullen natuurlijk als je eenmaal zwanger bent of bent geweest. Tot die tijd weet je niet OF het gaat lukken. En dat is gewoon moeilijk. Zeker als ´iedereen´ om je heen ´zomaar´ zwanger wordt. Snap het wel. Ik baal al, en we gaan pas ronde 8 in. Nog niks dramatisch aan, zou je zeggen.
wij zijn na 29 rondes, uiteindelijk spontaan zwanger geraakt, we stonden wel op de drempel voor iui (rode 30 zouden we beginnen) en was niks gevonden waarom het niet lukte
Hier geen succesverhaal, maar je gevoelens zijn wel erg herkenbaar! Wij kwamen er na 1.5 jaar proberen achter dat mijn man onvruchtbaar is. Als je het echt niet vertrouwd moet je naar je huisarts gaan, dan kan de gyneacoloog mss lichamelijke oorzaken uitsluiten wat weer hernieuwde kracht en vertrouwen geeft.
Daar zijn we nu mee bezig, misschien maakt dit me juist op dit moment wel onzekerder.. we wachten momenteel op de uitslag van een bloedonderzoek en een zaadtest, dus dat is wel spannend.. Ik hoop dat jij ook snel een mooie positieve test in je handen hebt.. want ik heb het gevoel lang bezig te zijn, maar jij bent nog wel iets langer bezig..
Wachten op uitslagen is idd slopend! Ik had na een jaar ook het gevoel alsof het eeuwen duurde hoor. Das heel normaal, je wilt zo graag een kindje samen. Uiteindelijk hebben wij 2 jaar op wachtlijsten gestaan, 1.5 jaar zelf geprobeerd maar dat was kansloos. Eigenlijk zijn wij dus pas per okt 2010 bezig, met échte kansen. En weet je? Ik vind het nu al lang duren Ik hoop dat jullie uitslagen goed zijn! En dan snel zwanger worden!
Maar het duurt ook lang! Bij ons duurt elke ronde langer dan een maand, dat is ook gewoon een heel eind (vind ik).. Maar wel lekker dat je nu in ieder geval weet dat je kansen gewoon veel beter zijn dan die periode ervoor!
Niet na een jaar, maar wel na 11 rondes (bijna een jaar dus). Heb het zwanger willen worden als zwaar ervaren omdat je er enerzijds juist niet teveel mee bezig moet zijn, maar je dit automatisch wel doet. De opluchting was dan ook enorm toen ik uiteindelijk zwanger bleek en nog steeds ben. Ik deed iedere maand ovutestjes en heb ook drie maanden getempt. Dat hielp me om te ontdekken dat ik laat in cyclus eisprong had en korte LF. Heel veel stertke en alle succes gewenst!
Wij zijn na 20 maanden zonder hulp zwanger geworden. We hebben wel onderzoeken gehad maar er is niets gevonden. Een vriendin is nu spontaan zwanger na ruim 3 jaar. Bij ons was er wel wat stress en werd ik zwanger toen het allemaal wat rustiger werd, maar of het daar mee te maken had. Ik weet dat het soms heel moeilijk kan zijn, ik hield me altijd vast aan het idee dat er heel veel mensen moeite hebben met zwanger worden, maar dat er maar heel weinig mensen zijn die daadwerkelijk kinderloos blijven.
Wij gaan nu de 16e ronde in. Vanmorgen heb ik negatief getest en mijn temperatuur is ook weer gedaald, dus ook deze keer is het niet gelukt. Vorige maand zijn we bij de huisarts geweest, maar die zegt dat we het moeten blijven proberen. Mijn temperatuurkaartjes zien er goed uit en omdat ik een keer een (vroege) miskraam heb gehad werkt alles zoals zou moeten. Ik weet nog niet of ik het laat zitten bij de uitleg van mijn huisarts. Zit erg te twijfelen om terug te gaan naar de huisarts of misschien eens langs te gaan bij een andere huisarts. Ook zeggen mensen dat je er niet te veel mee bezig moet zijn, dat het dan vanzelf komt. Als ik dan vraag hoe ik er niet te veel mee bezig moet zijn dan staan ze me aan te kijken, zo van 'ja, eh, weet ik ook niet." Haha. We zijn er wel mee bezig, maar ook weer niet super veel. Op dit moment heb ik ook wel een beetje het gevoel dat ik het niet meer weet wat we moeten doen en dat ik me af vraag of het ons ooit gaat lukken.
Geen jaar maar toch bijna: mijn vriend en ik waren 9 maanden aan het proberen om zwanger te raken, afgelopen maand een heel lichte positieve test maar helaas werd deze alleen maar lichter en ging het een paar dagen later fout. hierna naar de huisarts geweest omdat we het een beetje zat waren aangezien ik een super regelmatige cyclus heb en altijd op tijd mn eisprong, doorverwezen naar de gynaecoloog. ik had op 30 juni mn eisprong en op 4 juli moesten we voor het eerst bij de gynaecoloog komen. dus we hadden zoiets van we doen deze maand niet zoveel moeite ervoor en wachten eerst de afspraak bij de gynaecoloog af. eenmaal daar ons verhaal gedaan en heeft ze een traject van onderzoeken opgezet omdat zij het ook vreemd vond dat het niet wilde lukken gezien mijn cyclus en eisprong. ze heeft een uitstrijkje gedaan en inwendige echo gehad, mijn vriend heeft afgelopen woensdag zijn zaad ingeleverd en ik moest vandaag bloedprikken voor allerlei dingen. gister was mn nod en ik moest om 08.00 uur op mijn werk zijn. ik stond op en kreeg opeens een drang om te testen terwijl ik wist dat ik vandaag ook op zwangerschap geprikt zou worden in het zh. toch een test gedaan gister en op het moment dat ik er wat urine op druppelde kwam er meteen een dikke streep te staan. kon het niet geloven, nu eenmaal 3 pos testen en 1 pos cb test (2-3 weken) verder werd ik net nog gebeld door het zh dat het bloedonderzoek ook bevestigde dat ik zwanger was. ik was er zo van overtuigd dat het deze maand niets zou zijn, ik had op wat zere borsten na ook helemaal geen symptomen we zijn echt zoooo blij, maar ook nog voorzichtig ivm afgelopen maand. alleen heb ik nu wel echt het gevoel dat het goed zit. de 25ste moeten we terug naar de gynaecoloog dit was eigenlijk een afspraak waarin we de uitslagen van alle onderzoeken zouden krijgen en kijken wat er verder gedaan ging worden maar dit is nu omgezet naar een zwangerschaps afspraak Het kan altijd en onverwacht toch komen!! blijf geloven het is makkelijk gezegd dat weet ik, ik had er zelf namelijk ook veel moeite mee maar je moet het toch proberen. zal voor je duimen dat je snel een mooie test in handen hebt net als ik
Haiii, Ik ben na precies 3 jaar spontaan zwanger geworden! In ziekenhuis zeiden ze dat de kans op een spontane zwangerschap heel klein zou zijn (zaadkwaliteit was slecht, maar niet zooo slecht dat het niet zou kunnen). Mijn moeder, die nog al spiritueel is ingesteld (hihi) is naar een paragnost geweest en die zei (m'n moeder had niks gezegd over mij) dat ze oma zou worden in dezelfde periode dat mijn oom zou sterven (ik geloofde hier dus echt niet in he!!). 6 maanden later sterft mijn oom (longkanker) en ik kon het niet laten... dus een dag voor de begrafenis doe ik een test en ZWANGER! Toeval of niet? Ik weet het niet... Diezelfde vrouw (ben onlangs bij haar geweest uit nieuwschierigheid) heeft voorspeld dat ik binnen 3 maanden weer zwanger zou zijn en in 2012 zal bevallen van een meisje... Ben benieuwd, deze maand is het in ieder geval niet gelukt dus ik wacht mooi die 2 maanden nog even af (hoop stiekem heel erg dat ze weer gelijk heeft!) Meid heel veel succes in ieder geval, een jaar klinkt heel lang maar heel veel stellen zijn langer als een jaar bezig om zwanger te worden! Probeer het van je af te zetten, ga lekker genieten bv op vakantie en wie weet zien we gauw een positief bericht!! Groetjesss
Bij ons was het na 13 of 14 maanden raak. Helaas liep de zwangerschap na korte tijd op een miskraam. Dat was een enorme klap. En daarna duurde het voor mijn gevoel weer erg lang, maar gelukkig niet zo lang als voor de eerstebzwangerschap. Na iets meer dan een half jaar was ik opnieuw zwanger en dat is gelukkig helemaal goed gegaan.
Wij waren na 1,5 jaar proberen inmiddels in het ziekenhuis beland. Ik had een echo gehad, uitstrijkje en moest een afspraak gaan maken voor een HCG. Dat bleef ik maar uitstellen terwijl ik juist wel graag onderzocht wilde worden. Maar het voelde gewoon niet goed. Ik had besloten om na mijn verjaardag te bellen en 1 dag voor mijn verjaardag had ik een positieve test. Nu ben ik zwanger van de tweede. We gingen ervoor met een instelling dat het mooi zou zijn we eind volgend jaar een kindje zou mogen krijgen. Maar ik was meteen in ronde 1 zwanger. Hopelijk is het voor jullie ook snel raak! Sterkte!