Ik kreeg heel slecht nieuws vandaag. Bij mijn moeder was tijdens het borstonderzoek weefsel gezien wat niet in de borst hoorde (links). Nu heeft ze vandaag verder onderzoek gehad en blijkt het kwaadaardig te zijn. Borstkanker dus ... Met uitzaaiing naar de lymfeklieren. Donderdag krijgt ze de definitieve uitslag en meteen het behandelplan erbij. Maar ze krijgt zeker al een operatie. Heftig dus. Tov haar hou ik me steeds sterk en nuchter, maar dit hakt er in. Er schiet steeds van alles door mijn hoofd. Zeker ook ivm de studie die ik in september ga starten voor 2,5 jaar en zij past veel op samen met mijn vader. Ik schiet qua denken van positief naar negatief. Van doodsscrnario's in korte tijd naar een lang leven na een operatie. En ik dacht ook meteen dat ik dan nog mooie gezinsfoto's wil laten maken en films, maar ja, dat lijkt weer een soort bevestiging van het lot. Beetje een rollercoaster dus. Weet niet precies wat ik met dit topic wil. Maar wil het even kwijt. En alle advies en vooral positieve verhalen zijn welkom.
Sterkte, helaas weet ik hoe t voelt. Mijn vader had bijna geen klachten maar toch kanker, EN uitgezaaid. Ook niet meer te genezen. Echt een enorme klap is dat en je weet niet waar je t zoeken moet. Maar uiteindelijk vind je een weg om ermee om te gaan xx
Of het niet te genezen is weten we nog niet. Eerst moeten we het behandelplan horen. Het weefsel was 8 mm dus dat is goed, dwz niet groot en al vroeg ontdekt. De uitplaatsingen is slecht nieuws, lijkt mij.
ah even een knuffel voor jou ! dat is enorm heftig om te horen. heel veel sterkte voor jou en je familie !
Opzich "valt dit mee", voor zover je daarover kunt spreken. Maar 8mm is erg klein en borstkanker is relatief gezien een type kanker waar de overlevingskansen hoog zijn!
Ik leef met je mee. Mijn moeder ondergaat op dit moment chemo ivm borstkanker, dus ik snap je schrik. Uit jouw verhaal begrijp ik dat het door een bevolkingsonderzoek is gevonden? Dat is een goed teken. Daardoor zijn ze er heel vroeg bij en zijn de kansen op een goed herstel veel groter. Wat betreft de cijfers (mijn moeder heeft de agressieve vorm), bij de vorm die mijn moeder heeft: Na 10 jaar leeft 84% zonder chemo en 91% met chemo. Hierbij zijn de variabelen met andere doodsoorzaken er al uitgefilterd. 91% is een hele hoge kans, vooral als je bedenkt dat niet iedereen er zo op tijd achter komt. Het blijven statistieken en het maakt het rotgevoel niet minder, maar het geeft wel goede hoop. Heel veel sterkte en beterschap met je moeder.
Heel veel sterkte. Heb vertrouwen en hoop! De moeder van een vriend heeft eenzelfde diagnose gehad. Was gelijk duidelijk voor haar: borsten en lymfeklieren verwijderd. Is nu 5 jaar later zo fit als een hoentje.
Heel veel kracht toegewenst. Het blijft toch je moeder. Normaal gesproken op je kinderen na de persoon die het dichtst bij je staat.
Mijn schoonmoeder paar jaar terug ook. Ook ontdekt met bevolking onderzoek. Na een hele weg met operatie, chemo en bestraling gaat het nu goed met haar. Ze heeft nu alleen nog medicatie om herhaling te voorkomen Maar dit was zeker een heftige tijd, onze jongste was net een paar maanden. Je haalt je van alles in je hoofd.
Uitzaaiingen zijn in principe idd niet al te best nieuws. Heeft ze al een scan grhad of er naast lymfeklieren ook andere uitzaaiingen zijn? Hier heeft zowel mn pleegzus 35 jaar als mijn pleegmoeder (eruit gehaald in de bus) borstkanker (gehad). Zogenaamd de niet-erfelijke variant, dus bizar toeval. Het was een hel voor alle betrokkenen, maar mijn pleegzus heeft de kuren en operaties alweer drie jaar achter zich en mijn pleegmoeder heeft haar eerste (goede) controle ook alweer grhad. Goede hoop houden dus!! Heel veel sterkte gewenst!
He gelukkig ook positieve verhalen. Een collega van me heeft het ook gehad. Die heeft intensieve behandeling gehad, maar is er goed doorheen gekomen. Zeker hoop houden ja. Als ik mijn eigen post terug lees, lijkt het net of het over een ander gaat. Heel gek. Ik hoorde maandag dat het weefsel er zat en wist dat mijn moeder vandaag voor de tests ging (geen idee of daar ook een scan bij zat, ik ben een aantal details weer kwijt). Wij waren een dagje uit naar het Openlucht Museum. En daar kreeg ik het telefoontje van mijn moeder.
Sterkte. Ik weet waar je doorheen gaat. Het is niet leuk. Probeer het dag voor dag te bekijken en te genieten van de kleine dingen. Dat maakt het dragelijk voor jezelf. En praat erover
Bij mijn moeder werd kanker ontdekt in zo'n vrachtwagen bij het winkelcentrum. Ze waren er vroeg bij maar was een heel agressief soort. In 1 week tijd werd het plan van borstbesparende operatie en chemo omgezet naar borstamputatie. Er zijn 4 klieren uit de borst en 2 uit de oksel gehaald. Dr hele borst is weg maar alles is goed gecontroleerd en goed weggesneden waardoor chemo niet nodig was. Geen chemo is natuurlijk super maar borstamputatie geeft jaren later ook nog flinke schade. Heel veel sterkte!
Mijn moeder kreeg dit in 2008 ook te horen. Een tumor zo groot als een ei,telkens zei de huisarts dat er een ontsteking achter de borstspier zat,later bleek het een tumor. Ze kreeg eerst chemo,de tumor was daarna niet kleiner,toen zwaardere chemo en toen hij wat kleiner was geworden is ze geopereerd. Haar borst is verwijderd en haar klieren waar de uitzaaïngen zaten zijn ook verwijderd. Daarna kreeg ze nog veel bestralingen die erg heftig waren. Het was een hele zware tijd,maar alles is goed gekomen...ze is gelukkig gezond verklaard nu. Heel veel sterkte,weet dat er een zware tijd aan zit te komen,maar hou hoop,,,..ik denk aan jullie.