Oei, gelukkig geen ervaring. Maar het lijkt me heel beangstigend als je kindje het heeft, ook al schijnt het redelijk onschuldig te zijn. De symptomen zijn erg naar om te zien. Mijn moeder vertelde vaak dat wij als kind dan lekker een boekje mochten lezen in de badkamer terwijl ze de hete douche aan had staan om de ruimte met stoom te vullen... Dat scheen verlichting te geven. Heel veel beterschap!
2 weken geleden heeft onze zoon van 2 het ook gehad, gelukkig maar 1malig. Maar dat was ook schrikken. Hij kreeg weinig lucht en maakte vreselijke geluiden. We hebben de huisartsenpost gebeld en zinn daarna gaan stomen bij de warme douche. Gelukkig hielp dat, maar hem toch lekker bij ons in bed gehouden die nacht! Hopelijk is het snel over bij je kleintje!
De oudste heeft het regelmatig gehad. De eerste keer heb ik hem uit bed gehaald, en met hem in de badkamer gaan zitten met de douche aan. Maar de stoom schijnt lichamelijk niks te doen, het kan wel rust geven. De keer erna gewoon op ons bed met hem gaan zitten. Maar uiteindelijk bleek dat hij er helemaal niet heet of koud van werd, en het liefst gewoon lekker in bed bleef. Dus na die keer laat ik hem gewoon liggen en doe niks, behalve als hij begon te huilen, maar dat gebeurde bijna nooit. Dus ik zou even aankijken of hij zelf in paniek is, dan ergens op een rustig plekje gaan zitten en anders gewoon in bed laten
Dat stomen heeft geen toegevoegde waarde. Belangrijk is dat ze rechtop zitten en rustig blijven zitten. Twee maanden terug had onze dochter het weer een keer. Midden in de nacht sesamstraat zitten kijken met haar en haar daarna half zittend tussen ons in laten slapen. Het klinkt erg naar maar meestal gaat het vanzelf over.
Dat is niet waar wat je daar zegt. Stomen geeft zeker wel verlichting! Ook kun je even naar buiten gaan voor frisse lucht. Ikzelf heb meerdere malen per jaar kroep spreek dus uit eigen ervaring.
Dochter heeft het onlangs voor het eerst gehad. Toch even naar de dokter geweest, en omdat het zo ernstig was heeft ze toen aerosol gekregen. Gelukkig maar.
Het is niet bewezen dat stomen helpt. Onze oudste zoon heeft het al sinds zijn geboorte en we hebben die tip idd ook gekregen, maar toen we later bij de kinderarts van de jongste waren, zei hij dat stomen is achterhaalt. Het hielp bij hem ook niet, hij raakte alleen maar in paniek en werd benauwder omdat het zo benauwd en warm in de douche was. Maar hij heeft het best erg, we zijn al meerdere keren naar de eerste hulp geweest voor Dexamethason en hij is zelfs al een keer met de ambu opgehaald omdat hij helemaal geen lucht kreeg en slap was. Dus zo heel onschuldig is het niet. Buiten lopen bevalt hier beter, ik heb wat af gelopen buiten midden in de nacht. Gebruik geen menthol dingen of uien of iets dergelijks om hem weer beter te kunnen ademen, dat werkt alleen maar averechts. En verder een beetje 'nonchalant' doen, alsof het het normaalste van de wereld is. Als je zelf rustig blijft, is het voor je kindje ook 'minder' eng. Het is natuurlijk eng voor je kindje, maar ze moeten rustig blijven. Bij ons begint het als hij opstaat, dan hoor ik bij inademen of huilen dat hij al een beetje als een zeehondje klinkt. Die nacht is het dan raak en blijft het de hele nacht aanhouden. De volgende dag is het minder, maar hij klinkt zeker nog een paar dagen als een zeehondje.
Mijn jongste heeft het vorig weekend voor de tweede keer gehad. Hij werd rustiger bij mij op schoot. Dus een poosje zo gezeten. Bij het rustiger worden werd de ademhaling ook langzaam beter. Na een poosje zijn we samen gaan liggen en is hij weer in slaap gevallen.. Wetenschappelijk gezien is er geen bewijs dat warme stoom helpt. Maar het is wel een zittende houding en de warmte ontspant ook. Dus als het werkt, vooral doen. Mijn jochie ging over de rooie als hij van bed moest, dan werkt het alleen maar averechts.. Imensa, kroep en pseudokroep is toch wat anders lijkt me? Pseudokroep komt na de kleutertijd ook nauwelijks nog voor..
Ik kort het gewoon af naar kroep. En idd kroep is een kinderziekte... ben dan ook geval apart Heb nu trouwens een inhaler gekregen.
Onze zoon heeft het ook een keer gehad toen hij vier was. Hij moest toen mee met de ambulance en moest een nachtje blijven. Het was door de kroep zo dichtgaan zitten dat hij door de benauwdheid een hele lage saturatie kreeg. Door de lage saturatie ging zijn hart op hol slaan met een enorm hoge frequentie om zuurstof te krijgen. Hij werd door de ambulance broeders gelijk aan een ampul gezet via vernevel kapje met extra zuurstof en onderweg nog een ampul. Het medicijn was gelijk de maximale dosis en werkte nog 24uur door. Maar omdat hij niet meer kon krijgen moest hij de nacht en volgende ochtend blijven en aan de bewaking blijven. Dit konden we nooit oplossen met stomen of koude lucht zei de kinderarts. Ook zeiden ze dat als we zelf naar het ziekenhuis gereden waren het veel slechter had kunnen aflopen, omdat ze nu onderweg in de ambulance al medicijnen konden toedienen. Hij had wel echt een hele zware kroepaanval. We maakten hem wakker om te laten plassen en zagen dat zijn ogen en lippen helemaal opgezwollen waren. Ook had hij hoge koorts. Toen we hem naar bed brachten was er nog niks aan de hand. Voor de zekerheid belde ik de huisartsenpost. Terwijl ik de vrouw vertelden over zijn opgezwollen gezicht en mijn zorgen daarover werd hij ineens heel erg benauwd en kortademig. De vrouw aan de telefoon vertrouwde het niet en riep gelijk een arts die wilde zijn ademhaling horen via de telefoon en stuurde gelijk een ambulance en trauma heli. Ze dachten eerst dat hij een allergische aanval had van iets. Later bleek het een pseudokroep aanval te zijn geweest, zo erg als hij van buiten was opgezwollen was hij ook van binnen bij zijn luchtwegen opgezwollen. Pffff gelukkig daarna niet meer gehad, hij is nu ruim een jaar verder.
Bij ons is het hetzelfde als bij Esmaralda, het begint ook bij het opstaan, dan klinkt zijn hoest als een zeehond en dan is het ' s nachts raak. Frisse lucht helpt bij ook het beste en rustig bij mij op schoot in de schommelstoel. Ik heb vorige week nog midden in de nacht met hem op schoot gezeten in de schommelstoel met het slaapkamerraam wagenwijd open. Dekbed over ons heen en zachtjes wiegen.
Mijn oudste zoon heeft het regelmatig. Als ouders komt het erop neer dat je rustig moet blijven en in de gaten moet houden dat je kind wel voldoende lucht krijgt tussen de aanvallen door. Dan is er in principe niets aan de hand. Van de kinderarts mogen wij niet meer met de douche aan de gang, moet ik er wel bij zeggen dat mijn zoon al diverse malen opgenomen is geweest met pseudokroep en ook ervoor op de intensive care heeft gelegen aan de beademing. Als er toen niet ingegrepen was, had hij het niet gehaald. Dus net zoals met alle kinderziektes, meestal verloopt deze totaal onschuldig, maar dat hoeft niet.
Mijn middelste dochter had regelmatig. Zeer beangstigend als je niet weet wat het is. Stomen helpt niet. Wat wel helpt is kindje rustig en kalm benaderen. En dus vooral zelf niet in paniek raken! De eerste keer schrok ik me ook echt rot. Daarna raakten we er aan gewend. Ze kreeg het bijna altijd als ze verkouden werd. We lieten haar gewoon in bed liggen en gingen wel regelmatig kijken. Na haar 4e is het nooit meer gebeurd.
Hier meerdere keren per jaar raak in de wintermaanden. De laatste keer had ze het ook overdag heel erg en toen van de huisarts eenmalig prednison gekregen. Hierdoor is ze niet meer benauwd geworden. Maar de keren daarvoor is ze er zelf uit gekomen. Als baby 1 keer in het ziekenhuis terecht gekomen en is ze daar verneveld. Hou rekening met in totaal 3 avonden en nachten dan is het vaak al over. Ik pak haar bij ons en probeer haar te kalmeren. Beterschap!
Mijn zoon heeft het 1 keer gehad, hij was toen 5/6 jaar oud. Hij had die dag al 'griep', hoge koorts, hoesten, lamlendig, en toen in de avond/begin van nacht is hij flink gaan gieren/piepen... Hij lag gewoon te slapen, maar hij was zo enorm aan het 'werken' voor iedere ademhaling en ademde ook snel. Ik had al snel zoiets, dat houdt hij nooit vol, wat moet dat vermoeiend zijn! Zijn midden in de nacht naar HAP gegaan omdat ik wilde weten of hij geen longontsteking had. Bleek gelukkig niet zo te zijn, maar wel bronchospasmen tgv (virale) infectie (waardoor moeilijk kunnen uitademen, piepen) EN dus ook pseudokroep (waardoor moeilijk kunnen inademen, gieren). Ze hebben hem toen verneveld met medicijnen om luchtwegen te verwijden en met corticosteroiden om ontsteking/zwelling terug te dringen. Daarna ging het beter. Met een inhalator naar huis gestuurd. Als het weer zo erg werd, moest ik terugkomen. Mijn ervaring is dus in ieder geval dat je je gevoel moet volgen en goed moet blijven kijken naar je kind. Wij zijn 'niet voor niets' naar HAP geweest. Veel beterschap!
Wat fijn zoveel reacties! Ik hou hem gewoon goed in de gaten en bij twijfel ga ik naar de ha. We hebben met hem ook in de badkamer gezeten en douche aan. Hij werd er rustig van dus dan denk ik; dat is mijn doel! Ook het hoesten stopte toen. Bedankt!
Ons zoontje heeft het sinds hij anderhalf was ook geregeld. Inmiddels lijkt het wel wat minder heftig. De eerste keer schrok ik best erg, al herkende ik het meteen. Dus idd in de badkamer gaan zitten stomen. Uit ervaring weet ik inmiddels dat het stomen niet echt helpt, maar de zittende houding en de rust. Hij kreeg via de huisarts wel pufjes. Doen we inmiddels niet meer. Na de eerste keer is de i-pad onze beste vriend bij pseudokroep, haha. Filmpje erop en tussen ons in in bed totdat hij rustiger wordt. Daarna hou ik hem altijd wel bij me de rest van de nacht, vind ik zelf fijn dan.
Mijn dochter heeft het met 11 maanden gehad. Idd de douchekraan open zetten . Ik deed haar eucalyptus druppels op haar slaapzak enz en haar hoofd wat hoger laten liggen.
hier ook een zoontje bij wie het regelmatig raak is. Al alle middeltje geprobeerd, maar niks helpt. Hij is er volgens mij ook zelf al aan gewend want hij slaapt zelf meestal gewoon door tijdens het hoesten. Ik leg wel wat extra handdoeken onder de matras bij het hoofd zodat hij vanzelf wat hoger ligt met zijn hoofd.