HELP! Het is sinds een week raak! Mijn zoontje is 22 maanden en bedacht zich opeens: tijd om te gaan puberen! ALLES IS NEE! en bij elk dingetje waar hij geen zin in heeft of wat niet lukt is het: dramatisch zichzelf op de grond werpen en huilen met heeeel veel snot. Verschonen/schoenen aandoen is een soort mission impossible scène Hoe overleven jullie deze tijd???? Ik bedenk me elke dag: het is een fase die oooooit voorbij gaat!!! Nu nog in geloven!!
Negeren! Onze jongste zit er ook voor de volle 100% in de laatste paar weken. Het is verschrikkelijk inderdaad haha. Ik negeer het gedrag volledig en reageer niet op haar als ze zo doet. Maakt ze het te bont vliegt ze naar de gang en mag ze daar krijsen. Ik weet inmiddels dat het overgaat, maar het voelt als oneindig.
Dat is het woord: oneindig! Hahaha Zo te zien heb je het al een aantal x meegemaakt. Ik nog maar 1 x en ben het vergeten of het was minder erg. Vergeetachtigheid is bij deze fase een goed iets haha.
Mijn zoontje is afgelopen week 2 geworden en is de laatste 2-3 maanden ook echt grenzen aan het opzoeken en continue nee zeggen. Hij word nu ook echt brutaal nu. Ik probeer niet overal een strijd van te maken (prima als jij de halve ochtend in je luier wil rondlopen of niks wil drinken/eten), maar de dingen die moeten gebeuren (kleding aan omdat we het huis uit gaan, autogordels om...) die gebeuren gewoon, dan maar in de houdgreep of met huilen. Het hoeft niet altijd leuk te zijn voor ze. Maar het vreet echt vreselijk veel energie en geduld inderdaad... Ik vond 2 bij mijn dochter ook een vrij ingewikkelde leeftijd.
Het is een fase, het is een fase. Het is tot je kleuter zich bedenkt en alvast gaat kijken hoe een puber zich gedraagt. Pppffff sorry we waren een tijd uit die fase tot we het weer begon. Recalcitrant tot en met.
Hier lijkt het ook al begonnen Alles is nee!!! Stout tot en met, drift aanvallen van heb ik jou daar. Inclusief stervende zwaan en dierlijk gegrom
Hoe vaak hij zich hier op de grond gooit heel bijzonder , Ik ga bijna elke dag naar de speeltuin maar nog steeds is het verschrikkelijk als iemand anders een keer van de glijbaan wil of op de wip Ik laat hem gewoon even liggen
Oh echt he!!! Mijn driejarige is recent ook weer in een kleine draak veranderd, echt enoooorm opstandig. Het afgelopen half jaar was eigenlijk heel leuk met haar, maar de laatste weken is ze echt weer pittig. Ligt niet aan mij dus
Helaas die van ons is bijna 5! Moet wel zeggen dat het een combi kan zijn van grenzen zoeken en nog te weinig uitdaging op school. Het zal wel lekker versterken hahaha Wat zeggen ze toch moeilijke baby's makkelijke pubers. (Ik hoop echt ontzettend dat het waar is, ik hou me daar heerlijk aan vast, duim, duim, je moet blijven hopen)
Vooral in dit stuk vind ik herkenning. Hier een zoon van bijna 3 die echt het bloed onder mn nagels vandaan kan halen. Vooral zn Jeckyll&Hyde gedrag met lunchtijd vind ik ver-schrik-ke-lijk. Zn tweede broodje mag ie altijd zelf kiezen wat ie erop wil. Kiest ie bijv. kaas (sowieso al na laaaaaaaaang nadenken, wat mij irriteert, want ik heb ook nog een ander kind met dr eigen behoeftes..). Oké prima, ik maak een broodje kaas voor je. Hoort of ziet ie dat, is het ineens met veel geschreeuw, gestamp, de vuisten op tafel en ook nog eens een mega boos hoofd: neeeeeeeeeeeee, niette kaas, ik wil vlees! Uhhh oké, ik ben de moeilijkste niet, dan doen we vlees. Ik ruim de kaas op. Natúúrlijk weer dik drama, want o wee als je de kaas opruimt, dan inééns wil ie tóch kaas! Grmbll....... Maar dan zeg ik ook gewoon: nee S., het blijft geen feest. Je mag nú kiezen, óf kaas, óf vlees, en als je nu niet kiest, dan kiest mama, en dan kies ik voor kaas/vlees. Meestal kiest ie dan toch eieren voor zn geld en maakt n keuze. Maar man man man, wat had ik dat toch graag in één keer gewild, zónder al dat drama vooraf zeg!! Ik praat heel wijselijk maar niet over het gebemoei met zn zusje...... daar kan ik nog een heel epistel over schrijven.. Waar ik ook echt níet naar uit kijk: of we hebben er straks twéé in de peuterpuberteit, of onze zoon is er net krap aan uit, en dan begint onze dochter met peuterpuberen...
Ik heb er 2 in de peuterpuberteit. Vooral de oudste trekt het bloed onder mijn nagels vandaan. Grote mond, niks is goed en alles is drama. En dat moeder gedrag richting der broertje *diepe zucht* N valt wel mee, die lacht me vooral uit En zet het op een rennen als die mee moet enz. Ik probeer het te negeren maar soms vlieg ik even uit mijn stekker. En word het echt te gek gaan ze naar de trap en moeten ze daar aan leeftijdgebonden minuten blijven zitten. C dus 3 minuten en N 2 minuten.
Ik vond het een aantal maanden geleden erger dan nu, maar dat komt misschien ook omdat hij beter weet uit te leggen wat hij wil. Maar hij is enorm van het gooien...en alles wat hij gooit gaat na een waarschuwing gelijk in een doos waar hij niet bij kan. Ik wil namelijk niet constant een grote brandweer tegen mijn hoofd aan krijgen. En hij wil nog weleens een groot drama ervan maken als hij ergens met iets aan het spelen is wat hij niet mee mag nemen, maar dat is een kwestie van negeren en uit laten razen. Gaat vanzelf weer over. Wat ik zelf wel heb gemerkt is dat praten en evt mee laten helpen met dingen hier heel goed helpt. Als hij aan mijn been staat te trekken om aandacht te vragen tijdens het koken dan pak ik zijn krukje erbij en mag bij mee helpen met koken (uiteraard niet bij het gasfornuis). Zo ook met afwassen, schoonmaken en klussen. Scheelt enorm veel in de drama hier
Ik meld me aan. Pff hier een echte roodharige dame. Ze lijkt zelfs wel vuurrood op t moment. Krijsen, driftbuien, niks is goed. Zit zelf in een flinke dip na mn 5e miskraam en betrap me erop dat ik weinig geduld heb. Ik geef dus iets vaker toe nu om een driftbui te voorkomen
Hier wordt gelukkig weinig gegooid met spullen, maar vind het wel een supergoede tip dat je het dan meteen in een doos stopt waar hij niet meer bij kan! Is alleen zo rot als ze dan neét gaan gooien met spullen van een jonger broertje/zusje Wij hebben een opvouwbaar krukje die hij zelf kan pakken. Werkt hier ook prima.
Haha herkenbaar! Mijn kinderen hebben ongeveer dezelfde leeftijd, de oudste is van dec. '15 en de jongste van maart '17. De oudste is ook ENORM aan het moederen over haar broertje. En ze is inderdaad heel brutaal, alles is nee en meteen enorm huilen als het even niet naar haar zin gaat. De jongste zegt gewoon NEEEEE en loopt weg Maar hij is ook brutaal, steekt z'n tong uit en naar mij en z'n zus (en dan gaat zij weer huilen etc)
Zelf ook een peuter puber! Soms zou ik willen dat ze al op school zat, en dan denk ik weer wat ben ik een slechte moeder met die gedachtes. Iedereen om mijn heen zegt ow ze zijn maar een keer klein geniet ervan, nou ik geniet er echt niet van! Mijn oudste had hier totaal geen last van, onze middelste zoon maar een tijdje. Maar was goed te corrigeren. Maar onze jongste (meisje) zorgt ervoor dat ik veel situaties uit de weg ga. Ze is totaal niet te corrigeren, ze zet het op een krijsen, gooit met borden, speelgoed, slaat haar broers. Soms weet ik het echt niet meer,.. komt het ooit nog goed ?
Ik denk nu ook iedere dag: nog bijna 2 jaar en dan pas is hij 4! Ik voel me dan ook slecht, maar het is soms zo pittig. Hij was tot nu toe zo lief, dus ik mag eigenlijk niet klagen. En ik ga soms ook situaties uit de weg. Zo van: of ik ga even met hem naar buiten maar moet dan de strijd aan gaan met schoenen/jas of we blijven maar makkelijk binnen. En ja... dan voel ik me ook weer slecht.
Paar tips die wellicht kunnen helpen. Zoveel mogelijk zelf de keuze geven (uit maar twee dingen, anders is het lastig) Bijv wil je brood of een cracker. Wil je dat papa of mama je luier verschoont? En alles tot in den treuren uitleggen waarom iets moet. Soms lijkt het geen nut te hebben maar ze pikken toch veel op.
Nou echt niet hoor haha. Mijn middelste dochter was echt een vreselijke peuter/ kleuter, krijsbuien op de grond, in winkels, in de auto en op straat hihi Ze is nu 13 jaar en wat een kreng van een puber kan het zijn, hier werd ik ook vaak getroost door het bovenstaande van omstanders Maar goed wanneer ze geen buien heeft is het een topmeid Mijn zoon van 15 jaar is ook een puber maar die is gewoon sjaggerijnig en zij is terror haha