Hi ladies, Zo langzamerhand begin ik wel moe te worden van het in slaap wiegen van mijn kleine schat. Hij doet het voor de rest hartstikke goed maar sinds dat hij 2 weken is valt hij niet in slaap totdat ik hem in slaap wieg. Hij huilde destijds veel en wilde alleen maar bij me zijn. Inmiddels is dat allemaal minder geworden en kan hij zichzelf goed vermaken. Maar het slapen gaan is nog altijd op de arm en zingend door het huis tot ie knock out is en dan leg ik hem in zijn bedje. Hij slaapt dan ook 'maar' 1 cyclus van 45 minuten en soms 2 cyclussen of zelfs 4 (maar dat is sporadisch). Ik wil nu graag beginnen met hem te leren zelf in eigen bedje in slaap te vallen maar hoe pak ik dat aan? Ik zie erg op tegen gehuil en gekrijs (hij kan er nogal wat van als het hem te lang duurt voor ik 'm oppak ) Ik vrees dat ik er niet onderuit kom...hij zal het eerst moeten leren en dat zal wat tijd (en tranen) kosten...maar hoe pak ik dit het beste aan? Iemand ervaring met een soortgelijke baby? Alvast bedankt...
Hoi, Ik kan me voorstellen dat dat op een gegeven moment vermoeidend wordt! Je baby moet natuurlijk ook zelf leren om in slaap te vallen. Heb je al eens gedacht aan inbakeren? Bij onze zoon werkte dat erg goed. Geeft vaak een gevoel van geborgenheid en veiligheid. Succes!
Op zich is hij nog heel klein en hoeft nog niks te 'leren'. Als jij graag af wilt van hem in slaap lopend en zingend wiegen kun je verschillende dingen doen: - op jullie bed liggen en naast hem liggen totdat ie slaapt en hem dan overleggen; - hem leren dat ie bij je op schoot in slaap kan vallen, maar niet rondlopen of trucjes uithalen, gewoon rust; - hem wakker in zijn bedje leggen, en zelf met je hoofd tegen zijn wang liggen, en met je handen op zijn lichaam. Ik ben pertinent tegen laten huilen van babys, dus wij hebben onze kinderen op deze manier aangeleerd om in hun bed in slaap te vallen. Op deze manier voelden ze de warmte en geur van mama/papa, maar ze lagen wel in eigen bed. Als ze eenmaal sliepen kon ik zo weglopen. Na een paar nachten hoefde ik hooguit 2min zo boven ze 'hangen'. Daarna bleef ik staat met mijn hand op hun hoofd, en een paar dagen later konden ze zelf in slaap vallen. Bij alle moeilijke fases die daarna kwamen hadden mijn kinderen meestal voldoende aan dat wij naast hun bedje kwamen zitten en een hand gaven om vast te houden.
Mijn dochter is ruim 10 maanden en kan ook niet zelf in slaap vallen. Maar wij laten ons kindje ook pertinent niet huilen, dus gebeurt dat hier ook niet onnodig. Ze valt overdag in slaap tijdens haar middag fles op schoot, of daarna nog op schoot. Als het lastiger gaat, dan ga ik inderdaad met haar op het grote bed liggen en leg haar als ze slaapt, in haar eigen bedje. Toen ze nog zo jong was, dat ze nog niet zelf omrolde, liet ik haar tot 22.00 op ons bed liggen en legde haar pas na de avondfles in haar eigen bedje. Ik vind het zelf erg prettig, ik zit lekker met mn bijna slapende dochter op schoot te genieten van hoe mooi en lief ze is en ik hoor door de dunne muren mn buurmeisje van even oud gillen en krijsen omdat ze op bed word "gegooid" en alleen word gelaten. Dan zijn wij toch wel heel blij met deze aanpak.
Wordt je kindje misschien niet overprikkeld? Dat hij zo moe is dat het hem niet meer lukt om zelf in slaap te vallen.
Ik zou beginnen met het aanbieden van rust en regelmaat. Zoveel mogenlijk in een vaste volgorde dingen doen. Wakker> verschonen> flesje> even knuffelen en spelen> bij de eerste tekenen van vermoeidheid wakker op bed leggen. Om de paar minuten weer de kamer in, als hij huilt. Aai over de bol, sussende woordjes en eventueel de speen er weer in (als het kan niet uit bed pakken) Net zolang doen totdat hij echt slaapt. Sommige kinderen hebben het gewoon NODIG om even te huilen voor het slapen gaan...zodat ze de dag kunnen verwerken. Een baby kun je niet verwennen...maar ze kunnen wel ergens aan GEwennen, zoals bijvoorbeeld het in slaap wiegen. Naar mijn mening hoort een baby in bed in slaap te vallen en niet wiegend op je armen.
Oh ja...in het begin kan hij erg lang huilen. Hij is natuurlijk gewend dat je hem in slaap wiegt. En zo in bed in slaap vallen is hij natuurlijk niet gewend, logisch dat hij gaat brullen, dit is helemaal nieuw voor hem. Maar na een paar dagen zal hij begrijpen dat zijn bedje dient om in te slapen. Je kunt ook even een stoeltje naast zijn bed zetten, dan ziet hij je toch en ben je in de buurt.
Onze kleine man had ook altijd moeite met in slaap vallen. Drama's 's avonds als we hem in bed wilden leggen. Hij was zo ontzettend moe, maar wilde niet slapen. Afgelopen week hebben we een puckababy gekocht na veel goede verhalen van mensen in onze omgeving. Geloofde de verhalen eerst niet, maar daar ben ik inmiddels van teruggekomen. Is ineens een wereld van verschil. Hij begint zelfs te lachen als we hem in het slaapzakje leggen. Soms gaat hij nog wat liggen brabbelen, maar binnen 5 minuten is hij in slaap. Zelfs overdag, terwijl hij voorheen nooit sliep overdag. Ook 's avonds was hij altijd lang wakker, maar nu ligt hij rond ca. 19.00-19.30 uur in bed en moeten we hem wakker maken voor z'n fles van 22.30 uur. Zodra hij maar een teken van vermoeidheid geeft leggen we hem in bed en met succes. Is een vorm van inbakeren, maar dan niet zo strak. Hij heeft nog bewegingsruimte voor z'n armpjes. Ook zitten er ritsjes aan de zijkanten in, zodat hij ook gewoon met z'n armpjes vrij kan liggen en het een gewone slaapzak is. Ik weet nu al dat wij voor een volgend kindje ook zeker de versie 0-3 maanden gaan kopen. Succes en ik hoop dat je snel een goede oplossing voor jouw kindje vindt.
Hier ook veel succes gehad met de Puckababy. Maar eerst de Swaddle Me gebruikt, na 3 maanden de Puckababy. Wat hier heel goed hielp, maar toen was mijn zoontje al ouder, was een spuugdoekje op zijn gezichtje leggen. Hij was toen al wel zo oud, dat ie het zelf weg kon halen. Weet niet of ik hem alleen in bed zou laten met dat doekje op die leeftijd, maar misschien kun je er dan bij blijven. Op het kdv bij ons doen ze het ook, om kindjes rustig te laten worden.
Dank jullie wel voor de reacties... Ja ik weet het niet hoor. Ik heb het geprobeerd, dat inbakeren. Een hele tijd terug, en nu weer maar hij krijst het uit als hij niet vrij mag zijn. Hij is ook een buikslaper, dus hoe doe je dat dan? Ik vind laten huilen ook niet leuk maar soms is het niet anders als je nog een peuter rond hebt lopen en ook nog tig dingen te doen hebt...laten we eerlijk zijn er is meer dan alleen de baby. De eerste twee maanden had ik me eraan overgegeven maar nu vind ik het wel tijd om ook aan andere dingen toe te komen. Nu gaat dat wel aardig, alleen dat slapen gaan dus, maar hij slaapt kort (3 kwartier) en dus vaak op de dag (hij is gemiddeld 1 a 1,5 uur wakker na zijn slaapjes). Rust en regelmaat, ik probeer zoveel mogelijk rust te bieden maar regelmaat, ik kan hem moeilijk elke keer voeden na het wakker worden terwijl het nog geen tijd is (hij komt om de drie uur) want dan ben ik dus heel de dag bezig met slapen/voeden/spelen/slapen/voeden/spelen en waar is dan de tijd voor de rest van ons gezin? Kan best dat ik het verkeerd begrijp...maar ik kan maar deels regelmaat aanbieden, na het slapen is het meestal even knuffelen tenzij hij honger heeft dan krijgt hij wel de borst. En na de borst is het ookweer even knuffelen (tot boertje eruit is) en dan mag ie even zichzelf vermaken in de box of wipper tot hij moe wordt (gapen of jengelen) en dan naar bed maar das dus huilen en dus op de arm, tegenwoordig direct op de arm want heb geen zin in eerst even huilen als ie toch op de arm moet Ik moet het duidelijk anders doen...die puckababy misschien is dat wat, eens op MP zoeken naar zo'n ding. Op zich is het wiegen zo gepiept maar het komt niet altijd gelegen (lees: sta ik net te koken of mijn peuter moet met hulp naar de wc of of of) en savonds ben ik echt kapot dan heb ik er zo weinig energie voor. Mijn man is weinig thuis ivm reizen voor werk en ook als hij wel thuis is dan is hij ook veel aan het werk, dat is nu even zo...dus moet het toch alleen doen zegmaar... Nou, is dat er ook weer uit...ik ga eens aan de slag met de tips en nog meer tips zijn altijd welkom. Dank!
@MissBianca. Ik herken dat doekje over het gezicht. Dat deed ik bij mijn oudste zoontje ook toen hij jong was, maar ook hij sliep op de arm, en die had echt slaapstoornis; hij werd wakker zodra ik hem in bed legde en kon dan opnieuw beginnen was niet rustig te krijgen dan. En hij werd wakker van elke geluidje, ik liep letterlijk op mijn tenen...en hij sliep dus hooguit een kwartier...dat ging bijna een jaar zo door...en volgens mij heb ik daar wel beetje trauma aan overgehouden Maar goed, nu dus een iets ander gevalletje en stukken beter dan hoe het bij de eerste ging dus ik mag eigenlijk helemaal niet klagen...(en toch doen he...)
Als je er op zich geen problemen mee hebt om hem in slaap te wiegen maar het gaat gewoon om die soms ongelegen momenten, waarom probeer je dan geen draagdoek of ergonomische drager? Dan heb je je handen vrij en je kindje kan lekker rustig bij mama slapen. Waarschijnlijk slaapt hij dan ook nog eens veel langer dan 45min.
Ik snap wat je bedoeld. Maar na die 45 minuten slapen haal ik mijn dochter echt nog niet uit bed voor een voeding. Na anderhalf uur wakker te zijn geweest weet ik dat ze niet genoeg heeft aan 45min slaap. Dat is echt te weinig voor zo'n jonge baby. Ik geef haar haar speentje, aai over de bol en ze moet dan weer verder gaan slapen. Ook dit gaat in het begin niet altijd goed, maar ik laat haar in bed en ga dan om de paar minuten even naar haar toe. Ik weet dat het ontzettend slopend kan zijn met een peuter in huis. Mijn man is 5 dagen per week van huis door zijn werk, dus ik sta er ook veel alleen voor. Ik heb dus ook gewoon niet altijd tijd voor een huilende baby. De oudste moet ook eten, in bad, naar de wc en ik wil haar gewoon een verhaaltje kunnen voorlezen als ze naar bed moet. In het begin was dit moeilijk met een gillende baby. Maar toen ik rust en regelmaat ging gebruiken en haar echt op bed heb gehouden slaapt ze stukken beter, en valt ze ook uit zichzelf in slaap.
Ohh ik voel zo met je mee.. ik heb ook weken rondgelopen zoals jij nu rondloopt. Ik dacht altijd.. dat gezeik over rust, regelmaat, reinheid en inbakeren.. wat een gezeur. Maar het was echt mijn uitkomst. Het was ook maar voor paar weken en toen kon ik alweer uitbakeren omdat hij zelf zijn rust nu had gevonden. Misschien even bij je CB vragen. Bij ons CB hebben ze doeken die je kan lenen en als het helpt dan kan je ze zelf aanschaffen. Helpt het niet.. dan kan je ze terugbrengen zonder dat jij kosten hebt gemaakt. Baat het niet, schaadt het niet. Ofzo. Het is maar tip natuurlijk!
@consider, dank je wel voor je uitgebreide reacties steeds, erg lief! Ik hoop dat het hier ook gaat lukken want dat klinkt zo heerlijk wat jij schrijft @Elke, ik heb een draagdoek in huis, voorheen wilde hij continue bij me zijn en toen bracht dat ding uitkomst maar nu vind ik het best een gedoe elke keer eerst dat ding om voor het slapen gaan, zodra hij slaapt gaat hij eruit want ik ben niet zo mobiel met hem tegen de borst (ben zelf een ukkie en small gebouwd, hij zit me dan echt in de weg). Maar ik houd je tip bij de hand, dank je wel. @FruityPebbles, dank voor je medeleven! Ik heb hier geen CB (zoals die in NL), woon niet in NL maar bedankt voor het meedenken. Update: wat me nou toch overkomt....ik was de kleine in slaap aan het wiegen, het was weer bedtijd en toen had mijn andere zoontje in zijn broek geplast....die wilde een schone broek en ik wil geen vies tapijt dus moest hem snel een schone broek geven. De kleine op bed gelegd, dekentje erover en met mijn andere zoontje bezig geweest (baby huilen en brullen en opeens had hij zijn duim te pakken en was het stil...hij had nog een tijdje zijn oogjes wijd open, rondkijkend, maar het bleef stil, toen ik terug kwam lag hij zo lief te slapen... Dus dit is dan toch een begin...hij kan het wel...dat even huilen heeft hij even nodig denk ik. Ik ga de volgende slaapjes ook zo aanpakken en ik hoop dat ie het snel gaat snappen en zonder al teveel weerstand lekker zelf in bed in slaap valt.
Mijn zoon had er in het begin ook last van op een gegeven moment ben ik hem gewoon gaan neerleggen. Hij sliep toen vaak niet meteen en dan moest ik zeker 5 a 6 keer naar hem toe voor een aai over zijn bol en een tut in zijn mond. Ik hoefde steeds minder vaak naar hem toe en nu kan ik hem 9 van de 10 keer neer leggen en dan slaapt hij na wat geklets in. Vaak bleef ik dan boven de was doen of zo, dan hoorde hij mij en kon ik er sneller naar toe. Wel hield ik hem op zijn kamer. zo wordt het duidelijk voor hem dat als hij niet wil slapen, het niet betekent dat hij dan lekker naar beneden mag. Mijn zoon heeft overdag nooit goed geslapen en doet dat nog steeds niet. Ik nam dan wel genoegen met een dutje op de bank, of box of in de kinderwagen. Dan sliep hij tenminste. Ik ben ook geen fan van laten huilen, maar inmiddels kan ik horen of hij "echt" huilt of alleen een beetje aan het piepen is. Succes ermee