Vast niet zoveel mensen die mijn bericht lezen op dit tijdstip, maar ik lig wakker en wil graag even jullie mening horen. Ik ben nu 26+3 van 2e kindje. 1e zwangerschap vanaf 20 weken best veel harde buiken gehad, soms tot 10 per uur, pijnloos, maar nooit heb ik mij zo'n zorgen gemaakt dat ik daarvoor naar t ziekenhuis gebeld heb (wel paar keer gemeld tijdens controles). Uiteindelijk gewoon bevallen met 39 weken. Nu heb ik al sinds 15 weken regelmatig last van harde buiken. 2 weken geleden heb ik hele drukke (12-uurs) weekenddiensten gehad en sindsdien is het best erg; veel harde buiken met name s nachts, heel slecht slapen, en door de vermoeidheid weer meer harde buiken, heb ook hartkloppingen als ik heel moe/gestressed ben. Dochter slaapt nog steeds slecht, dus die hebben we vorige week 3 dagen/nachten laten logeren bij mijn ouders om beetje bij te kunnen tanken, ik heb ook 2 dagen vrij gehad nog als compensatie van mijn diensten, en ik heb mij afgelopen maandag en dinsdag ziek gemeld op werk omdat ik die nachten niet geslapen heb en daardoor zo slap was dat t echt niet ging (+ het braken icm ochtendmisselijkheid kwam weer terug). Ondanks dat ik dus de afgelopen weken wat "rustiger" heb aangedaan kom ik er maar niet uit. Op het werk is het ook gedoe omdat ik heb aangegeven dat ik geen diensten meer wil doen omdat ze gewoon te zwaar vallen, maar ze vinden dat ik die toch gewoon (eventueel in aangepaste vorm) moet doen tot t einde. In onze CAO staat zwart op wit dat je na 3 maanden geen diensten meer moet doen, dat steek ik ze straks wel even onder de neus en dan is die discussie iig afgesloten dus dat moet wel goedkomen, maar t hele gebeuren en de manier waarop heeft mij wel heel veel stress opgeleverd omdat ik mij niet serieus genomen voel. Gisterennacht voor t eerst in 2 weken een beetje fatsoenlijk geslapen, voelde mij overdag ook een ander mens. Maar sinds gisteravond 17u heb ik zoveel harde buiken dat ik mij echt zorgen begin te maken. Ze doen helemaal geen pijn, maar komen echt elke 2-3 minuten. Af en toe ook steken onderin. Ben uiteindelijk na lang wakkerliggen rond 12u in slaap gevallen en om 3.30 gewekt door onze dochter, sindsdien gaan de harde buiken ook onverminderd door. Baby is al weken heel druk, vooral in de nacht. Het lijkt alsof hij zich verzet tegen die harde buiken of zo. Ook heb ik niet het idee dat mijn buik de afgelopen 4-5 weken nog gegroeid is. De bewegingen van de baby worden daarentegen wel steeds sterker. Wat moet ik nu? Woensdag heb ik controle bij de gynaecoloog (ben op eigen verzoek onder controle in het ziekenhuis omdat ik daar zelf als arts werk, dus geen medische reden). Moet ik gewoon afwachten tot woensdag en het dan melden, of moet ik in de ochtend bellen zodat ze iig een plasje kunnen controleren of ik geen blaasontsteking heb. Langs de ene kant denk ik "ach, vorige zwangerschap ook veel harde buiken gehad en toen is t ook gewoon goed gegaan", langs de andere kant ben ik bang omdat ik natuurlijk al een keer bevallen ben en mijn lichaam dat dus misschien wat sneller gaat oppikken, plus ik ben bij mijn dochter heel snel bevallen (op 1u tijd van 3 naar 10cm) dus ik denk dat als het doorzet dat er dan geen houden meer aan is. Zou graag even weten wat jullie zouden doen.
Absoluut nu bellen... Er zit regelmaat in je harde buiken en dat is niet de bedoeling Verder een HEEL STUK rustiger aan doen, thuis en dus ook minder gaan werken
Indd, zeker bellen. Harde buiken met regelmaat zijn niet goed. En je ziek melden op werk,vraag een verwijzing naar de bedrijfsarts. Klaar. Straks zit je met ontsluiting, verweekte baarmoedermond oid en mag je helemaal niks meer, dat moet je echt voor zijn. En ik spreek uit ervaring En indd even urine checken!! Kan ook gewoon door de huisarts. Succes en pas op jullie zelf!
Klinkt idd alsof je veel te veel doet. Zeker even bellen en overleggen of het genoeg is als je minder doet of dat je echt even moet uitrusten en je ziekmelden. Sterkte!
Ja op je strepen staan, geen enkele baan is het waard om een vroeggeboorte te riskeren of te ondergaan. Je werkt nota bene in de zorg. Ik vind de houding van je manager dan op zijn minst opmerkelijk! En ik zou zometeen even bellen met je gynaecoloog, om diens mening vast in te winnen. Waarom niet, je lijntje is kort.
Ik wilde ook zeggen: Bellen!, maar dat heb je gelukkig al gedaan. En wat de rest zegt: gas terugnemen. Zoveel harde buiken is écht een teken dat je jezelf voorbij loopt.
Veel sterkte, hopelijk is alles goed! En verder sluit ik me aan bij eerder genoemde adviezen, echt rustiger aan gaan doen! Je wilt echt niet dat de harde buiken toch wat doen qua verkorting baarmoederhals of ontsluiting of over gaan in weeën oid. Spreek helaas ook uit ervaring...
Gelukkig heb je gebeld! En echt rust nemen hoor! Ik heb bij 22 weken bloed verloren en hele heftige buikpijn gehad waardoor ik dus ook niet werk en me rust moest nemen. Ik zit dus thuis en heb de zorg voor me dochter en ik heb al verschrikkelijke last als ik iets teveel doe. Arbo zei tegen mij als de natuur het wilt dat het kindje nu komt oké, maar we gaan het niet riskeren dat het kindje nu al komt omdat je blijft werken ( dit was bij 26 weken ook ongeveer). Luister naar je lichaam echt, je baas kan hoog of laag springen maar je staat gewoon in je recht. Ben wel erg benieuwd hoe het nu met je is. Sterkte
Baarmoedermond was 3.5 en 3.7 dus zag er gelukkig niet verkort uit, ook tijdens een harde buik werd hij niet korter. Je zag inderdaad mooi 3-4 hobbeltjes per 10min op het ctg, maar baby lijkt er geen last van te hebben. Wel vinden ze mijn buik erg klein voor de termijn (ik heb ook niet het idee dat hij in de afgelopen maand gegroeid is) dus ik heb woe weer controle en waarschijnlijk groeiecho. Voor nu moet ik de komende dagen thuisblijven en rust nemen, woensdag kijken we weer verder. Heb iig nog gesprek gehad met mijn baas; omdat de gyn heeft gezegd dat ik nu een verbod heb op diensten hoef ik ze ook niet meer te doen (triest dat het zo moet, mijn aangeven zou voldoende moeten zijn). Baas kwam er wel zelf al mee dat als het in de komende dagen niet betert dat we dan misschien de bedrijfsarts mee moeten laten denken. Fijn iig dat dat gedoe met die diensten nu klaar is. Hopelijk neemt de stress nu ook wat af en wordt mijn buik weer rustiger. Dat t over zou gaan in weeen moet ik echt niet aan denken. Ik ben bij mijn dochter heel snel bevallen dus ik ben bang dat áls het doorzet dat er dan ook geen houden meer aan is. Bedankt dames voor jullie advies en medeleven!
Vervelend @Fluss1984. Kan mij voorstellen dat je je zorgen maakt. Het belangrijkste nu zijn jij en je kleine, jammer voor de baas maar helaas pindakaas. En ja de stap richting 100% ziektewet is groot, maar soms nofig. Laat ik het zo zeggen voor mij is het vandaag ook besloten en hoe vervelend ook, het brengt ook een stukje rust.
Fijn dat alles goed bleek! Je verhaal is heel herkenbaar voor mij. Ik heb beide zw vanaf een week of 13 harde buiken gehad, die rond de 18 weken over gingen naar regelmatige en pijnlijke harde buiken. Ziekenhuis in ziekenhuis uit, dood vermoeiend en heel spannend. Bij mij deed het verder niks, cervix bleef lang, en beide kindjes heb ik voldragen. Maar ik moest wel elke keer komen, om zeker te zijn dat het ook nu weer niks deed. Ik had zo goed als bedrust vanaf die 18 wk. Werken was totaal geen optie meer ( ben IC verpleegkundige). Hielp niet om het helemaal weg te krijgen, maar had beduidend meer last als ik meer deed. Ik zou echt rustig aan doen... je maakt lange dagen en loopt waarschijnlijk veel. Je lijf geeft duidelijk aan dat dit niet gaat. Ziekmelden is niet grappig maar wel verstandig. Ik weet een beetje hoe de gemiddelde arts is, altijd maar doorgaan . Maar probeer echt aan jezelf en met name ook de kleine te denken. Nu geboren worden zou een hoop nare consequenties hebben, dat moet je zien te voorkomen!
Mijn buik is gelukkig weer wat tot rust gekomen; heb nog wel een paar harde buiken per uur maar dat is niets vergeleken met gisternacht. Baby heeft zich sinds gistermiddag/avond ook heel rustig gehouden, die moest ook even bijkomen denk ik want die was heeeeeel onrustig met al die harde buiken. Vannacht gelukkig ook wat beter geslapen. Wel nog steeds hoofdpijn helaas, maar kan vandaag en morgen nog rust nemen aangezien ik niet mag gaan werken. En ik had ook hele lage bloeddruk 75/50 dus dat speelt waarschijnlijk ook mee. Ik heb bij mijn leidinggevende voorgesteld om een afspraak te maken bij de bedrijfsarts, die kan misschien ook nog meedenken. Mijn leidinggevende kan zelf niet zo goed dingen bedenken om mijn werk wat draaglijker te maken; als ik bv voorstel om in ieder geval alle "extra" activiteiten zoals presentaties maken, onderwijs geven etc (moet je allemaal in je eigen tijd voorbereiden) er vanaf te halen dan geeft hij daar niet echt antwoord op. Mannen Hij is iig akkoord dat ik naar de bedrijfsarts ga, hopelijk tref ik daar iemand die wat beter meedenkt
Jeetje, das wel heel laag indd!! Mijn bloeddruk is rond de 100/50 telkens en dat merk ik al flink. Ben bij beide zwangerschappen door de bedrijfsarts gezien en uiteindelijk volledig ziek thuis komen te zitten. Heel duidelijk zijn, ook advies vd verloskundige goed duidelijk maken. Ze nemen echt geen risico met zwangeren. En ikben verpleegkundige en weet dus dat t heel moeilijk is om rust te pakken en om je werkgever mee te krijgen. Maar daar kan je kindje niks aan doen
Nog even een update; Buik is nog steeds "rustig", dus ongeveer 4 harde buiken per uur en verder op uitlokkende momenten zoals opstaan, draaien, tillen, naar de wc gaan. Vanochtend weer op controle bij de gyn geweest, ik moet inderdaad minder gaan werken. Vanaf nu max halve dagen, als dat nog niet voldoende is gewoon stoppen. Geeft mij vooral rust in mijn hoofd dat ik niet de hele tijd moet vechten om t rustigeraan te mogen doen, het is nu gewoon duidelijk en mijn baas is ook blij dat het op advies is van de gynaecoloog dus die gaat er gelijk in mee (niet dat hij veel keuze heeft ). Hopelijk komt er ook nog wat meer rust in mijn buik nu, en kan ik snachts weer een beetje slapen ipv te piekeren en me zorgen te maken.