heeft iemand hier verstand van? ik zou graag wat willen weten met betrekking tot een mentorschap en een eventueel curatorschap. misschien zijn hier toevallig mensen die hier meer van weten?
Ja dat zou ik ook wel willen weten. Wil je weten wat het inhoud? Wat het verschil is? Waar je een mentor/ curator vindt? Roep maar!
nou het is nogal ingewikkeld en persoonlijk. maar kan het wel kort en bondig uitleggen. Mijn broertje (24) leeft zijn hele leven al in instellingen omdat hij psygische issues heeft. ook is hij licht verstandelijk beperkt en woont beschermd met 24 uurs begeleiding. nu woonde hij voorheen (6 jaar) op een plek waar hij veel te vrij werd gelaten, alcohol gebruik, snachts weg kunnen, wiet roken, verkeerde vrienden, sekslijnen bellen, en vooral agressief gedrag naar begeleiding daar. hij is met crisis overgeplaatst naar een andere instelling waar hij nu nog steeds verblijft. momenteel alweer 9 maand. dit is een tussenadres. hij moet een behandeling ondergaan waar hij leert omgaan met agressie, pmt krijgt, sociale vaardigheden, praktische vaardigheden enz.... hierbij moet ook een woonplek beschikbaar zijn. wel met 24 uurs begeleiding, beschermd wonen en op een terrein van een instelling. mijn broertje is echt een schat van een jongen en is in al die jaren vanaf zijn 4e jaar van hot naar her gesleept en voelt zich er niet toe doen. niemand wil hem zegt hij vaak. hierdoor raakt hij depressief en voelt zich gewoon verdrietig. mijn moeder is dus zijn mentor. ik en mijn oudere zus maken ons zorgen met betrekking tot mijn moeder en haar bekwaamheid over de verantwoordelijkheid over onze broer. zij is zelf patient, heeft borderline en een distieme stoornis. is altijd negatief en depressief, heeft verscheidene keren geprobeerd zichzelf wat aan te doen. en zij laat alles nu gewoon zo terwijl mijn broer behandeld mopet worden. ze kijkt nergens naar. er valt niet te praten met haar want dan gaat het allemaal weer over haarzelf en als je wat verkeerds zegt word ze boos en spreek je haar zo maanden niet. verder is ze best lief maar haar beperkingen maken haar soms echt niet tot rede vatbaar. ze is gewoonweg niet in staan zulke belangrijke beslissingen te nemen over onze broer maar wil niets uit handen geven. nu vragen mn zus en ik ons dus af of het mogelijk is dat wij haar het mentorschap kunnen afnemen en dat wij dat op ons nemen zodat de instelling waar hij nu zit verder kan. ze hebben allerlei opties maar mijn moeder zegt steeds oh nee dit is niks voor hem, of nee die kamer is te klein, of nee dat soort mensen wil ik hem niet tussen hebben. erg frustrerend is dit en ik weet dat wij als zussen naar het kanton gerecht kunnen gaan maar hoe gaat zoiets dan in zn werk? en zijn mijn moeders beperkingen een argument of reden om haar mentorschap te laten beeinigen, in het belang van onze broer?
Ik ben zelf werkzaam met deze doelgroep maar heb eerlijk gezegd nog nooit gehoord van een mentorschap van een moeder? Meestal is het zo dat er IN de instelling iemand wordt aangewezen tot mentor. Wat houdt dit mentorschap precies in dan vraag ik mij af? Kan me voorstellen dat je moeder gewoon wettelijk verantwoordelijk is voor hem, maar dat is normaal met 18 jaar toch ook voorbij? Ik neem aan dat je broer, aangezien hij psychiatrisch is, ook onder behandeling is/was van een arts (psychiater) die hem medicatie of dergelijke voorschrijft? Kun je niet met deze persoon, of met begeleiding van de instelling praten over wat er mogelijk is? x
Even gegoogeld en kan er indd vanalles over vinden! Helaas staat er niet bij hoe het mentorschap weer ongedaan gemaakt kan worden of hoe het aan een ander doorgegeven kan worden. Heeft je broer hier niet ook zelf inspraak bij?
Ik weet niet of het gebruikelijk is dat een moeder het mentorschap doet. Ook draagt zij zorg voor zijn financiën . Het mentorschap houd in dat zij de uiteindelijke beslissingen neemt met betrekking tot het wonen, werken en de begeleiding van mijn broer. Zoals nu ook, hij moet naar een andere instelling waar hij kan wonen en behandeld kan worden. Maar mijn moeder is het nergens mee eens en dus gebeurd er niets. Hij staat onder behandeling bij een psychiater en heeft dagelijks medicatie. Als ik daarheen bel krijg je te maken met de wet privacy. Mogen mij niets inhoudelijks vertellen zonder toestemming van mijn moeder. Dus loop je weer vast. Een gesprek met zijn orthopedagoog is hetzelfde verhaal. Zijn begeleiders zijn wel wat opener maar via hen kan je niks klaarspelen.
Mijn broer heeft zelf inspraak maar durft dit niet. Mijn moeder is erg bezorgd en bemoeit zich overal mee. Mijn broer is daarvoor erg gevoelig en is bang dat ze hem dan nooit meer wil zien. Ook is hij afhankelijk van haar als hij iets wil kopen. Ze zegt hem dat hij dat dan wel kan vergeten als een ander zijn mentor word.
Het soort mentor wat jij bedoelt is wat anders dan TS benoemt. Jij bedoelt meer persoonlijk begeleiderschap, wat een begeleider is van cliënten. @ TS, wellicht heb je wat aan deze site http://www.mentorschap.nl/ Je moeder moet zich aan het kantongerecht ook kunnen verantwoorden. Als jullie het over willen nemen zal je aan het katongerecht moeten laten zien dat jou moeder niet handelt in het belang van je broer.
De financieën beheren doet normaal bewindvoering als een familielid dit niet doet. Een mentor (geen familielid) doet normaal gesproken geen financieën beheren.
Ik las inderdaad net ergens dat de mentor alles rondom de hulpverlening, behalve de financien op zich kan/mag nemen. Verder kan ik je niet helpen helaas, hoop dat iemand anders dat wel kan! Succes!
Volgens mij bedoel je, beschermingsbewind, google daar maar eens op. Is grotendeels financieel, dat jij beslissingen neemt en zijn financien beheerd,..of bedoel je dat niet?
Ze is ook z'n bewindvoerder. Via de rechtbank vastgesteld omdat ze zijn geld niet via een vreemde wilde laten beheren. Elk jaar moet ze verantwoording afleggen aan de rechter wat zijn uitgaven zijn en waaraan. Dankje voor de website, ik zal eens kijken of het wat is! Erg fijn deze reacties!
Nee dat bedoel ik niet. Ik weet dat ze mentorschap heeft over onze broer. En daarnaast bewindvoerder is via de rechtbank vastgesteld.
Is je broer rechtsbevoegd? Dan zou hij volgens mij zelf iemand anders aan kunnen wijzen die zijn belangen behartigd.
Ja dat is hij. Maar het probleem is mijn moeder die hem niet loslaat en hij m'n moeder niet. Hij zou haar nooit afvallen. Ok als hij daarvoor zijn dingen moet opgeven. Mijn moeder is hem alles. Ze is er ook altijd voor hem. Dus ik begrijp dat wel. Maar bepaalde dingen kan ze gewoon niet aan. Ook omdat ze er zo dicht bij staat, ze handeld uit emoties. En juist nu moet dat niet!