Hallo dames, Ik wil graag iets delen waar ik soms best mee zit... Mijn lieve dreumes is lekker op onderzoek uit, passende bij haar leeftijd nu merk ik alleen dat ik het soms zo lastig vind om af te spreken met vriendinnen en op voorhand al nerveus kan worden van hoe het zal lopen De meeste hebben een kleintje die onder de 1 jaar zijn en deze lopen nog niet en zijn heerlijk relax aan het rollen op een kleedje (net zoals mijn meisje het eerste jaar ). Aangezien mijn partner een eigen zaak heeft en veel aan het werk is probeer ik er lekker vaak op uit te gaan met mijn dochter en is het in principe leuk/handig om dit te combineren met een vriendin en haar kindje (vooral met dit weer). Nu lijkt het alleen de laatste maanden zo dat als ik afspreek ik constant achter mijn vrolijke kleintje aanloop, een normaal gesprek voeren met mijn vriendinnen zit er niet meer in. Ik weet dat het ergens wel bij deze leeftijd hoort, maar merk dat ik al nerveus word van het idee om af te spreken soms. Net zoals vandaag had ik een kraamborrel. Van de 2 uur die ik daar was heb ik alleen maar rondjes in/om het restaurant gelopen om mijn dochtertje in de gaten te houden. Ik heb een half glas (warme) rose kunnen drinken en was uitgeput daarna. Ook heb ik met niemand echt kunnen bijkletsen. Haar in de kinderwagen doen is niet echt een optie meer nu... Herkent iemand dit? Hebben jullie tips? Of is het gewoon een typisch geval van 'welcome to motherhood'
Het hoort erbij en het wordt straks weer wat makkelijker. Dan hoef je er namelijk niet constant achteraan te lopen. Ik let heel erg op waar ik afspreek. Hij kan nu bijvoorbeeld best wel zelfstandig een glijbaan op en af, dus ik zorg ervoor dat we bij een speeltuintje zijn waar hij ook een beetje zijn gang kan gaan. Onze eigen tuin is bijvoorbeeld nu ook ingericht dat ik hem best even zijn gang kan laten gaan. Dat zorgt ervoor dat je wat makkelijker een gesprek kan hebben. Bij feestjes enzo is het vaak handig om specifiek speelgoed mee te nemen waar ze een beetje haar eigen gang mee kan gaan. Dan hoef je ook minder te blijven lopen.
Ik denk ook dat het erbij hoort...! Misschien af en toe lekker zonder haar op stap gaan, om zo toch eens bij te kunnen kletsen.
Nou, zij vond het REUZE interessant hoor op de kraamborrel! Ze heeft alleen maar giechelend rondgerend! Plus al die aandacht, het kon niet op! Het was meer dat ik rondjes kon blijven lopen. Maar goed, kan haar moeilijk thuis laten natuurlijk. Sommige dingen moet je gewoon echt even naar toe. Tja, het zal er wel bij horen....vind het soms wel lastig hoor eerlijk gezegd. Vooral als je dan even geen partner bij je hebt met wie je kunt afwisselen. Denk dat dit al enorm zou schelen...
Ohh ja ik ken het hoor!! Ik heb gelukkig vriendinnen met kleine kinderen dus daar thuis kan hij lekker z'n gang gaan, maar bij mensen zonder kinderen verveeld hij zich dood en gaat natuurlijk op onderzoek uit. Tja wat ik net al las, het wordt vanzelf minder dus ik maak me er druk om eigenlijk. Zo blijf je fit he!! Hahah..
Wil ze niet eventjes in een kinderstoel zitten met wat drinken en te knabbelen? Dat je tenminste even je koffie kunt drinken? Ik herken het ook hoor verder, maar wij pakken altijd kinderstoelen als we ergens zijn, en proberen ze tenminste 2x een kwartier daarin te zetten. Dan kun je zelf iig een half uur zitten.