Wat gaat de tijd toch snel. Vorig jaar liep ik nog met een megadikke bui door de sneeuw. Ik moet daar nu vaak aan denken. Mijn megasnelle bevalling en dat ze naast ons zo klein als ze toen was in haar bedje lag. Hoe ik een paar maanden daarna in een postnatale depressie belandde, wat zich uitte in overbezorgdheid naar mijn dochter. Hoe ik daar veel beter ben uitgekomen. Die onzekerheid van in het begin is nu weg. Nu zit ze hier bij me omdat ze niet kan slapen roepend naar mama in haar bedje. En ik kan het niet laten om haar even naar beneden te nemen. Wat geniet ik toch elke dag van haar! Over een paar weken wordt mijn dochter alweer 1 jaar.
Wat vliegt de tijd he...? Kan me er helemaal in herkennen! Iedere dag is weer een feestje met mijn meisje ook....(ben verliefd tot over mijn oren)... Fijn te horen dat je je beter voelt trouwens en zo geniet
hier niet 1 jaar geleden met een dikke buik in de winterdagen, maar alweer 2 jaar geleden. Ons ventje is net 2 jaar geworden, snap gewoon niet hoe het zo snel kan gaan! Vorig jaar om deze tijd liep ik met een kleintje van net een jaar en half misselijk en moe door de sneeuw omdat ik zwanger was! En hij is nu ook alweer 4 maanden.... echt niet normaal meer, waar blijft de tijd toch!! Maar wat is het genieten, elke dag weer!!
mijn meisje wordt ook bijna 1 en jeetje het gaat echt zo snel. ik denk ook telkens vorig jaar had ik nog een dikke buik en nu is al ze al bijna 1 jaar bij ons! maar het blijft genieten heerlijk! liefs
Toen ik de titel las dacht ik dat heb ik nou ook.... Mijn dochter is van 2 januari 2010 en idd vorig jaar liep ik van mijn dikke buik te genieten in de dikke pakken sneeuw. Nu loop ik te genieten van mijn dochtertje en zingen we liedjes en klappen we allebei in onze handen als er sneeuw valt. Geweldig maar wat gebeurt er veel in zo'n jaar he. Juist met de sneeuw en de kou denk ik aan vorig jaar omdat het toen ook zo koud was denk ik.