Over 1 broodje doet ie zeker 20 minuten en t maakt niet uit of ie het lekker vind of minder lekker of dubbel/in stukjes en of ik zeg dat ie even door moet eten of wat dan ook.. Na 1 broodje heeft ie ook meestal genoeg (misschien omdat wij m een beetje pushen met dooreten) maar anders zit ie er echt met een uur nog aan 1 broodje. Avond eten gaat al ietsje beter maar wéér moeten we Justin constant aansporen om een hapje te nemen. Hij kletst honderduit en vergeet dan gewoon weer een hap te doen. Wat doen jullie bij jullie trage eters??
Ja, hier ook zo'n trage eter en snelle prater. Alleen maar praten en spelen. Af en toe een hapje en een half uur voor 1 boterham op is. Best gezellig, maar ook wel eens zeer vermoeiend. Steeds aansporen, af en toe een handje helpen (stukje brood of lepel in de mond doen tijdens het praten). Verder laten wij het eigenlijk zo. Sneller wil ze niet en hoeft dus ook niet. Wij hebben alle tijd en hoeven 's middags niet weg ofzo. Als we wel weg zouden moeten (straks naar school bijv.), dan zou ik denk ik de tijd aangeven die ze nog heeft om haar broodje op te eten. Dus...je krijgt 15 minuten om je broodje op te eten....nog 10 minuten....enz. Met de meeste dingen helpt dat wel. Heb het met eten nog nooit geprobeerd eigenlijk.
Hier ook hoor en ik mag zijn bord ook niet weghalen hoor als hij nog niet klaar is met eten Dan gaat hij gillen dat hij nog wil eten, maar hier zitten we idd ook wel een tijdje aan tafel. Soms wel irritant, maar vind het eigenlijk ook wel gezellig.
Mirre eet ook heel rustig. Ik heb er geen probleem mee. Als we sochtends weg moeten dan staan we dus wat eerder op. Mirre krijgt wel 2 boterhammen op elkaar in stukjes of in de hand, dat gaat naar mijn idee sneller dan twee losse boterhammen. Ik zou persoonlijk niet gehaast gaan doen of te veel aansporen. Ieder kind (mens) heeft weer een ander eettempo ...
Hier ook een trage eter. Ik stel dus wel een tijdslimiet in, omdat ik dus vind dat wij als gezin niet onnodig lang aan tafel hoeven te zitten omdat madammeke haar eigen tempo bepaald. Ik wil houd meestal een half uur aan. Vandeweek was het echt drama, haar gewaarschuwd dat als ze niet door ging eten, ze ook geen toetje kreeg. Ze ging met haar haar spelen en wierp mij af en toe een uitdagende blik toe. Prima, ik heb het genegeerd, zoek het maar uit. Maar toen wij ons toetje ophadden, ging haar bord linea recta naar de keuken, eten de afvalbak in. Huis was te klein, want natuurlijk wilde ze nu wel eten. Mooi niet dus, morgen weer een dag. Volgende dag heeft ze sùper gegeten. Gewoon gekletst, maar wel doorgegeten. Ondertussen vragen of ze nu wel een toetje mocht en dat ze niet meer ging huilen. Waarrempel, we zaten allemaal tegelijk aan een toetje en het was gezèllig aan tafel. Ik heb haar niet echt aan hoeven sporen, alleen af en toe tussen neus en lippen door gezegd, "neem je nog een hapje?". Dus ja, lullig dat ze zo'n rotdag had van de week, maar een verademing hoe ze daags daarna ging eten. Dit was gister, ben benieuwd hoe het vandaag gaat....