Hallo allemaal, Ik heb dus de ziekte van graves. Toen ik 12 jaar was werd er ontdekt dat ik die ziekte had. Ik moest schildklierremmers slikken. Toen ik 18 was heb ik een jodiumslok gehad en is mijn schildklier stil gaan staan en slik sindsdien Thyrax. Ben nu 32 jaar. Ik ben nu 16 week en 4 dagen zwanger en gaat verder allemaal goed. Ik ben sinds vandaag onder controle bij een internist en ben nu pas op antistoffen getest. Wel was ik al op waardes getest door de huisarts en dat was aardig goed. En sinds vorige week ben ik ook onder controle bij de gyneacoloog. De huisarts heeft me doorgestuurd. Zat daarvoor bij de verloskundige. ik vind dit best laat, maar goed het gaat verder goed. Nu alleen nog afwachten op de bloedtest. Zijn er meer meiden die ook de ziekte van graves hebben en zwanger zijn of waren?? Hoe ging dat bij jullie met de controles en na de bevalling?? Liefs Sannie
Hier is na de bevalling vd 1e graves bij mij geconstateerd. Mijn zoon was toen 9 maanden. Na een half jaar waren mij waardes goed genoeg en kregen we groen licht voor de 2e. Vd internist mocht ik naar de verloskundige. Tijdens het bloedonderzoek is toen ook de antistoffen meegenemen en die was iets boven hun grens. Dus doorgestuurd naar de gyn. Tijdens de zwangerschap zakte me antistoffen, dus na de bevalling was er geen reden om extra onderzoeken te doen. Ben dus wel in het zkh bevallen maar waren 2 uur na de bevalling weer thuis. Na de bevalling gingen de waardes weer langzaam aan de verkeerde kant. Nadat ik gestopt was met de bv medicijnen gehad. Wel slok geadviseerd maar wilde ik niet. Nu zwanger vd 3e, zodra ik een positieve test had gestopt met de medicijnen. Met de internist en verloskundige afgesproken dat we de waardes vd internist aan houden. Gelukkig zijn nu de antistoffen alweer uit mijn bloed en sta ik dus gewoon bij de verloskundige onder controle. ondertussen een heel verhaal, mocht je nog vragen hebben stel ze maar.
Liset bedankt voor je reactie. Jij hebt dus geen slok gehad? Bij mij was het zo dat me schildklier heel erg dik was en tegen mijn slokdarm en luchtpijp aan zat dus waren ze er snel bij. Bij jou werkt hij dus nog te snel als ik het goed begrijp. Mooi dat het bij jou allemaal verder goed is gegaan. Dus jij mocht vrij snel weer naar huis na de bevalling. Hebben ze je kindje ook getest op de ziekte van graves na de geboorte? Is volgens mij wel lekker dat je gewoon naar de verloskundige gaat. Ik moet wel bij de gyneacoloog blijven dus.
Bij mij is het ontdekt zo rond mijn 19de. Heb toen ook 2 jaar lang medicijnen geslikt en ik ben gelukkig 1 van de gelukkigen waarbij dat genoeg was. Heb 4 jaar lang elk half jaar bloed moeten laten prikken en ben zelf heel alert op stemmingswisselingen. Maar mijn waardes zijn nu al 7 jaar stabiel. Tijdens mijn eerste zwangerschap, 2,5 jaar geleden, is er rond de 30 weken weer bloedgeprikt om mijn waardes te bepalen en deze waren prima. Bij Julia is na de geboorte meteen bloed afgenomen uit de navelstreng om ook te controleren op haar waardes. Er is toen ook meteen een stamcelonderzoek bij haar gedaan, en die was ook goed. Nu ben ik weer zwanger en staat er rond de 30 weken weer het zelfde te gebeuren. Papieren liggen al klaar voor het bloedonderzoek en na de geboorte zal er bij de baby weer meteen bloed uit de navelstreng worden gecontroleerd. Naar wat ik heb begrepen, testen dmv de hielprik ook de schildklierwaardes bij de baby.
Ik heb oorspronkelijk ook graves. Ook de slok gehad en iets teveel, schildklier doet amper meer iets en slik euthyrox. Nu zwanger van de 2e. Onder controle bij gyn en internist. Na de bevallign word er navelstrengbloed afgenomen en moeten we daarom w.s. 2 nachten in het zkh blijven, verder regelmatig schildklier laten controleren. Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.
@mamavanjuul: Bedankt voor je reactie. Dus als ik het goed begrijp is bij jou alles stabiel. Mooi dat het toen goed ging. Ik hoop voor je dat het bij deze zwangerschap ook zo gaat. Dus ze controleren ook bij de hielprik op de schildklier. Dat wist ik niet. @Rins80: bedankt voor je reactie. Dus jij hebt echt hetzelfde als ik. En je blijft dus onder controle. Jij moest dus wel 2 nachten blijven in het ziekenhuis. Ik heb 8 februari een gesprek met de verpleegkundige en zal dan wel meer uitleg krijgen over hoe en wat.
Ook ik heb de ziekte van Graves (gehad). Na de welbekende slok doet mijn schildklier weinig tot niks meer. Ik sta onder controle bij de verloskundige en mijn T4, TSH en antistoffen (TSI) worden daarnaast in de gaten gehouden door mijn internist. Vooralsnog houdt dit in dat ik wat vaker langs moet komen en de dosis Euthyrax is opgehoogd (wordt waarschijnlijk verder opgehoogd tot 150 ug). Ook bij mijn vorige zwangerschap is dat zo gegaan. Ik ben uiteindelijk wel in het ziekenhuis bevallen, maar dat kwam omdat ik ingeleid werd bij 41+3. Dezelfde dag mochten we naar huis. Na de bevalling moest de Euthyrax weer omlaaggeschroefd. 8 Weken na de bevalling nog eens voor controle geweest en daarna pas weer een half jaar later (zoals gebruikelijk). Mij werd overigens verteld dat wanneer de moeder een schildklieraandoening heeft, de kans dat de baby een schildklieraandoening heeft, juist kleiner is dan normaal. En als een schildklieraandoening niet (goed) wordt behandeld tijdens de zwangerschap, kan dat gevolgen hebben voor het IQ van de baby.
@sannie78: Klopt, bij mij is het nu al jaren stabiel. Maar omdat een zwangerschap al je hormonen in de war schopt, word ik er nu weer voor gecontroleerd en de baby dus ook. Dus eigenlijk kom je er nooit helemaal van af! Ben dus echt al jaren van de medicatie af, maar des ondanks wordt het bloed van de baby wel onderzocht. Moet wel toegeven dat mijn schildklier nog steeds ietsjes te snel werkt, maar hier voel ik me goed bij, en daar gaan we van uit. Bij Julia is dus een stamcelonderzoek gedaan en zij heeft inderdaad een kleine kans om het ook te krijgen. Bij mij zit het in de familie, oma en tante hebben het ook!
Sannie 78: wat mij een beetje verbaast is dat jij nu pas onder controle bij de internist staat, ben jij wel meteen meer Thyrax gaan slikken toen je ontdekte dat je zwanger bent? Ik heb dezelfde situatie als jij: ik was mid-twintig toen ik Graves kreeg, 2x slok gekregen, hierna is mijn schildklier er zo langzamerhand mee gestopt. Mijn internist vertelde mij dat ik, zodra ik ook maar positief testte, meteen moest ophogen met mijn schildklierhormoon. Hierna nog 1x opgehoogd en verder prima waardes gehad gedurende mijn zwangerschap. Na de bevalling meteen omlaag naar de oude hoeveelheden, even gehypert en inmiddels zijn mijn waardes weer stabiel. Ik wil je wel adviseren om ook bij je verloskundige aan te geven dat het risico van een postnatale depressie iets hoger kan zijn (zoals ik heb begrepen) ivm sterke hormoonwisselingen. Dan kan je omgeving jou ook een beetje in de gaten houden. Ik zat er zelf tegenaan maar gelukkig reguleerde het zichzelf en bleef het binnen de perken (ik gaf ook borstvoeding, dat speelde bij mij ook mee) Als je vragen hebt, laat maar weten!
hoi, ik heb dan wel geen graves maar wel een trage schildklier en zit ook aan de thyrax. Ik laat mijn bloed iedere 5 weken controleren en tot dusver gaat het goed. Ik ben bij de ha onder controle, wel laatst voor het eerst bij een internist geweest en na de bevalling gaat hij me verder doorlichten en beter instellen, nu wil hij niks doen omdat de zwangerschap belangrijker is dan mijn gewicht, vermoeidheid en darmklachten. En dat is ook zo. Mijn waarden zijn ok en dat is voor de beeb ook belangrijk.
@ Belle: Bedankt voor je reactie. En Marrie ook bedankt voor je reactie. Ik was vroeger altijd onder controle geweest bij een internist en later heeft mijn huisarts het over genomen en ben toen ik net zwanger was verhuisd en heb gelijk een huisarts gezocht en verteld dat ik de ziekte van graves had en net zwanger was. Ik moest me dus melden bij de verloskundige en had daar pas een afspraak met 10 weken zwangerschap en ik toen ook bellen met de huisarts en zei ik moet nu beter onder controle en een paar weken daarna kreeg ik dus papieren mee om me bloed te laten controleren. Ik vond dat best laat. De huisarts heeft mij niet gelijk doorverwezen naar een internist, maar naar de gyneacoloog en die stuurde mij weer door naar een internist. Ik baalde wel dat het zo lang moest duren. Maar de internist zei ook de waardes waren goed van de uitslagen via de huisarts, maar hij had me niet op antistoffen laten testen. ik moest gelijk meer thyrax slikken. Ik vind het zelf ook een beetje lax van de huisarts. Ik loop nu niet meer bij de verloskundige, maar bij de gyneacoloog. Verder voel ik mij goed en volgens de gyneacoloog gaat het goed met de kleine. Ik hoop nu gewoon dat ik bij de internist onder controle kan blijven na de bevalling en mocht ik over een paar jaar weer zwanger zijn dat ze me gelijk goed begeleiden. Bedankt voor de tip over postnatale depressie.
@ Miek: Bedankt voor je reactie. Mijn schildklier werkt nu dus ook erg traag tot bijna niet. Ik moet om de 6 week mijn bloed nu laten controleren. Dus jij was ook best laat bij de internist als ik het goed begrijp. Mooi dat de waardes bij jou ok zijn
Ja, huisartsen en graves... Ik was gelukkig al een keer weer terug bij de internist voordat ik (een jaar later) zwanger werd. Hij drukte mij toen op het hart direct thyrax bij te slikken. Dus ik wist wat mij te doen stond. Gelukkig lijkt er niets "verkeerd" gegaan te zijn. Antistoffen had ik gelukkig niet dus ik bleef verder onder controle van de verloskundige. Veel succes met jouw zwangerschap en dat je straks maar een mooi en gezond kindje mag krijgen!
@Belle: Huisartsen doen soms zomaar wat. Ik wil straks echt weer bij de internist blijven. De internist zou mij bellen als de bloeduitslagen niet goed waren en geen nieuws was goed nieuws. Het is nu dik een week geleden dat ik bloed heb laten prikken. Dus zal het wel goed zijn. Toch vind ik het vreemd dat mijn huisarts mij niet gelijk doorstuurde naar de internist in plaats van de gyneacoloog. En dank je wel. Ik hoop in ieder geval dat het een gezond kindje word.
Bij mij hebben ze pas in de 26e week van de zwangerschap ontdekt dat mijn schildklier niet goed werkte. Mijn waardes waren toen echt niet goed en ik moest meteen met Thyrax beginnen. Vanaf het moment dat het ontdekt werd ben ik onder behandeling gekomen van een gyn+internist. De internist zei nog 'dit ontdekken we eigenlijk nooit in het 3e trimester want dan is het meestal al een miskraam geweest'. Blij dus dat ik naar mijn lichaam heb geluisterd en toen ik me zo beroerd en moe voelde in de eerste twee trimesters meteen minder ben gaan werken, tegen de bedrijfsarts in. Na de bevalling daalt je behoefte aan schildklierhormoon weer maar ik was nog aan het opbouwen. Mijn zoontje is inmiddels 8 maanden en ik ben nog steeds niet helemaal ingeregeld. Of het op lange termijn van invloed is op mijn zoontje zullen we nooit weten. Waarschijnlijk zijn mijn waardes in de eerste twee trimesters ook niet goed geweest (maar ook niet dramatisch want dan was het wel een miskraam geweest). De kans bestaat dus dat zijn IQ lager is dan anders, maar omdat we niet weten wat het anders zou zijn geweest zullen we het nooit weten. Moraal van dit verhaal: luister naar je lichaam en zorg dat je goed in de gaten gehouden wordt!
@xaph:Bedankt voor je reactie. Dus bij jou kwamen ze er tijdens je zwangerschap achter. Als je er nooit op getest bent weet je het ook niet. Wel beter dat ze er toch achter kwamen. Als de schildklier echt slecht werkte dan was het inderdaad een miskraam geweest. Gelukkig is dat bij jou niet gebeurd. Je moet ook zeker naar je lichaam luisteren. Het kan ook wel even duren voordat alles op regel is met medicatie enzo. Was in ieder geval bij mij ook zo jaren geleden. Verder heb je wel een goeie zwangerschap gehad???
Het was een erg zware zwangerschap waarin ik maanden bedrust heb moeten houden en op het eind nog zwangerschapsvergiftiging kreeg ook en de laatste weken in het ziekenhuis heb gelegen. Zoals ik wel eens zei: in verwachting zijn vind ik leuk, maar zwanger zijn niet. Ook de bevalling was zwaar en heeft 4 dagen geduurd. Maar ik heb er geen moment spijt van gehad, ook toen het zo zwaar was niet want ik wist waar ik het voor deed. Cliché maar waar.
Ik heb vanaf mijn 12e Graves en twee keer radioactief jodium gekregen. Nu een schildklier die weinig/niks meer doet. Bij de oudste onder controle bij de gyn en internist geweest. Vond de internist niet veel meerwaarde geven. Heb met de huisarts overlegd toen ik zwanger was van de tweede en die vind het prima om bij hem de controle te doen. Nu laat mijn huisarts me vrij. Hij weet dat ik goed m'n waardes controleer en kan bijsturen. Als ik 'm nodig heb maak ik een afspraak of laat de assistente even navragen of ik moet ophogen. Ik prik elke 4 weken TSH en FT4. Deze zwangerschap al flink opgehoogd. Van 200 naar 275 (thyrax). Zal nog wel wat bij komen verwacht ik. TSH is over het algemeen onder de 2 gebeleven. De antistoffen tegen de schilklier controleert de gyn. Die waren de vorige twee keer verhoogd. Door een foutje van het lab hebben ze nu met 12 weken TPO bepaald in plaats van TSI. Dus maandag even m'n TSI laten prikken. Hij zal nog wel steeds verhoogd zijn. Hoefde trouwens door de Graves niet in het ziekenhuis te blijven met de kleine. Wel bloedafnames uit de navelstreng, op dag 1, 3, 5 en 10 (als ik het goed heb onthouden). Bij de oudste moest m'n man op en neer naar het ziekenhuis en bij de tweede kwamen ze aan huis prikken. Allebei de kids hadden prima waarden. Verwacht dan ook nu geen problemen.
Ik heb ook ziekte van Graves sinds mijn 12e. Na veel pogingen met strumazol en thyrax heb ik uiteindelijk ook de jodiumslok gekregen toen ik 24 was. Mijn overgroot oma, oma, moeder, verschillende tantes en zus hebben schildklierafwijkingen. Na de slok is mijn schildklier te traag gaan werken en gebruik ik nu al jaren thyrax en blijf hiermee stabiel (eens per jaar laten controleren of bij klachten). Maar toen probeerde ik zwanger te worden. Het is nooit bewezen maar ik geloof dat ik door mijn ziekte 5 miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb gehad. Toen ik mee deed aan een onderzoek met bloedverdunners tijdens de zwangerschap (ik heb geen stollingsafwijking!) bleef ik wel zwanger. Met name bij schildklier patienten zagen ze dat dit goed werkte. Tijdens mijn zwangerschap moest ik om de 8 weken mijn waardes laten testen. Gelukkig zijn ze constant goed geweest (moest wel steeds mijn medicijn ophogen tot uiteindelijk 200mcg!) Ik ben bij de gyn. begonnen maar ben uiteindelijk overgedragen naar de verloskundige in het ziekenhuis (kamertje naast de gyn). Hier heb ik bijna iedere week echo's gehad en later ook ctg's, en alles bleef goed gaan. Later is mijn bloeddruk te hoog geworden en ben ik weer bij de gyn. terecht gekomen. Omdat mijn bloeddruk te hoog was ben ik 12 dagen voor de uitgerkende datum ingeleid en is mijn bevalling uiteindelijk 9 dagen te vroeg begonnen. Mijn bevalling werd een spoedkeizersnee omdat het hartje van mijn dochter ermee ophield. Alles is gelukkig goed gekomen en er is geen blijvend letstel De uitslag van de hielprik was goed (ze tijdens inderdaad ook op schildklierafwijkingen). Wel moet ik mijn dochter goed in de gaten houden en geeft mijn endocrinoloog aan dat vooral rond het 15e jaar kan gaan openbaren. Ik hou haar scherp in de gaten!!! Ow trouwens, ik heb overgewicht, deels door mijn schildklier (het gaat nu eenmaal makkelijker.......) maar vooral door mijn eigen levensstijl. Ondanks dit ben ik tijdens mijn zwangerschap maar 9 kilo aangekomen en ben er inmiddels al 11 kwijt zonder hiervoor iets te doen. Mijn dochter woog 3180 gram bij de geboorte en is kerngezond!!!! Als je vragen hebt kun je ze altijd aan me stellen
Voor mijn eerste zwangerschap werkte mijn schildklier veel te snel. Ook heb ik Graves. Hiervoor de jodiumslok gehad en medicijnen. Daarna snel zwanger van de eerste ondanks dat mijn waarden nog veel te hoog/snel waren. Ik was al onder behandeling bij een internist en deze gaf aan dat een spontane zwangerschap bij deze waarden bijzonder was. Tijdens de zwangerschap vaak voor controle bij de internist en tevens de gyneacoloog. Ook gebruikte ik medicijnen, strumazol. Ik ben geprikt op anti-stoffen en deze bleek ik te hebben. Je kunt deze met bloedprikken alleen constateren, maar heb je het dan kunnen ze er niets aan doen, is mij verteld. Alleen goed in de gaten blijven houden. Door het gebruik van de medicijnen bleek mijn dochter twee weken in groei achter te lopen, niet in ontwikkeling. Enkel dus in gewicht. Hiervoor werden ook extra echo's gemaakt. Met 39 weken ben ik bevallen van een gezonde dochter, wel een wat lager geboortegewicht dan verwacht. Uit de navelstreng is bloed afgenomen om te onderzoeken. In de eerste week is bij de kleine twee keer geprikt om te onderzoeken op haar schildklier. Dit bleek allemaal prima te zijn, gelukkig maar. Kort na deze zwangerschap bleek ik opnieuw zwanger en de schildklierwaarden bleven redelijk goed. Bij de geboorte van de tweede dezelfde onderzoeken en ook daarvan waren de uitslagen prima. Na deze zwangersschap is mijn schildklier te traag gaan werken. Dit schijnt een redelijk normaal verschijnsel te zijn.