haj meiden ik wil even mijn verhaal kwijt om met julliej te delen. ik ben afgelopen november bevallen van ons zoontje (tweede) Jayden met 7 weken te vroeg geboren hij was erg groot nog voor zijn geboorte en weegde 2300 gram en 45 cm. Tijd in ziekenhuis gelegen maar mocht al na 2,5 week naar huis twee dagen na mijn bevalling kreeg ik een acute blindedarmonsteking en lag de snachts op de O.K. Moeilijk tijd dus geweest. Na mijn eerste bevalling van ons zoontje lorenzo heb ik heel veel last gehad van angst aan vallen in de zin van lichaamelijke klachten als ik hier of daar een pijntje voelde was ik al bang dat er wat ergs was, ik ben toen maanden er na tog begonnen met AD (antiedepresvia) en dat heeft me goed geholpen ben na een jaar weer gestopt en ben weer helemaal bij de mensen gekomen. helaas door allen spanning met jayden die helaas al 3 keer weer is opgenomen geweest met allerlij klachten heb ik weer enorm last van angsten. Samen met de huisarts besloten om weer aan de AD te gaan heb vorgekeer fluvoxamine geslikt 50 MG en nu dus weer de zelfde. Ben nu 3,5 week op weg met de medicijnen maar ga lichaamelijk door die medicijnen (denk ik) door een HELL. Heb de eerste twee weken een halfe geslikt om op te bouwe en toen ging het redelijk goed, maar sinds 6 dagen nu een heelen en voel me beroerder dan ooit alles gaat lanks me heen en snacht paniek aanvallen met lichamelijk klachten walgelijk dus. Ik weet helaas neit als dit met de medicijnen te maken kan hebben nu ik met een hele ben begonnen. maar zitten er aan te denken om te stoppen hou dit niet goed meer vol. Helaas dan ook veel spannning bij gekomen Jayden is gister ontslagen uit het ziekenhuis en dat heb idd weer veel spanning met zich mee gebracht. zijn en meiden die ook zo iets hebben mee gemaakt en met miij het kan delen. Alvast bedankt voor lezen van mijn verhaal. Groetjes jaimy
Hi Jaimy en Remco, wat vervelend dat jij je zo voelt zeg! Ik heb zelf nog geen kinderen, maar ben wel bekend met het fenomeen angstaanvallen. Heb er een jaar last van gehad, het ging gepaard met hyperventilatieaanvallen en black-outs (flauwvallen etc) en straatvrees. Ik durfde nergens meer alleen naartoe. Ben toen ook aan de medicijnen gegaan (Oxazepam) maar wilde die eigenlijk niet slikken. Heb me toen aangemeld bij een psycholoog en die heeft mij met behulp van trainingen over mijn angstgevoelens geholpen. Nu nog als ik het druk heb, kan ik me zwakker gaan voelen en voel ik de angst opkomen, maar door de trainingen heb ik ermee leren omgaan. Heb als het ware geleerd die angstgevoelens terug te dringen door goed te kijken waar ze vandaan komen en dat dan verwerken. (niet wegstoppen en negeren, dat maakt alles erger). Weet niet of je er wat aan hebt, maar wellicht dat dit je een beetje helpt? Bij mij waren de medicijnen namelijk maar tijdelijke oplossingen en ik wilde er niet afhankelijk van zijn. Heel veel sterkte. Je mag me altijd een PB sturen als je wat wil vragen. Liefs, CherryBelly
Ik heb goede ervaring met EMDR therapie...kijk maar ns of dat wat voor jou kan betekenen. Er is veel op internet te vinden over EMDR. Sterkte....