Hi meiden, Ik heb afgelopen maandag met ruim 6 weken een miskraam gehad. Een week daarvoor verloor ik al af en aan bloed, maar de echo zag er goed uit. Maandag ging het helemaal mis. Een kantoorgenootje heeft me naar huis gebracht toen ik echt stevig bloed begon te verliezen, niet lekker werd en krampen kreeg. Mijn partner moest nog 2 uur reizen voordat ze thuis was, dus ik was helemaal alleen. Ik ben de trap op gekropen, mijn kleren uitgetrokken en heb toen naakt op de grond liggen gillen van de pijn. Ik voelde me ziek worden en viel telkens bijna flauw. Achteraf bleek dat ik eigenlijk het ziekenhuis had moeten bellen omdat het gevaarlijk had kunnen zijn. Maar ik was dus alleen en ik kon helemaal niks. Uiteindelijk heb ik met het laatste beetje energie de douche aan gekregen en ben er onder gaan liggen. Daar heb ik nog een half uur alleen maar kunnen liggen en kermen van de pijn. Op een gegeven moment leek het iets te zakken en heb ik mezelf op kunnen trekken om de douche uit te zetten me af te drogen en mijn kleren aan te doen. Toen ben ik in bed gekropen en uiteindelijk kwam mijn partner thuis. Ik ben heel veel bloed verloren en ik was helemaal in shock. Mijn partner was juist al heel emotioneel vanwege het besef dat we een miskraam hebben gehad. Ik niet. Gisteren zijn we naar de kliniek geweest en de echo bevestigde het. Maar er was ook nog flink wat stolsel te zien op de echo. Ik bloed nog steeds, maar meer zoals een lichte menstruatie. Dus de rest van de stolsels moeten er nog uit komen. Het vruchtje ben ik wel al verloren. Ik heb nu continu een weeiig gevoel in mijn baarmoeder en voel me over het algemeen gewoon helemaal niet lekker. Ik ben ook doodmoe. En ik wil eigenlijk dat de rest er nu ook uit komt, maar ik hoop niet met zo veel pijn als maandag. Ik voel me gewoon helemaal ontregeld en heb het idee dat ik uit een soort van zelfbescherming onbewust een soort blokkade voor mezelf heb gebouwd waardoor ik de gebeurtenis van maandag nog helemaal niet kan verwerken, laat staan het idee dat ik een miskraam heb gehad en niet meer zwanger ben. Sorry lang verhaal, maar ik moest het even van me af schrijven en ben benieuwd of andere meiden soortgelijke ervaringen hebben... Ik wist dat een miskraam pijn zou kunnen doen, zoals menstruatiekrampen, maar dan erger, maar ik was er niet op voorbereid dat het ook zo ontzettend veel pijn kon doen en zelfs gevaarlijk kon worden.
Hoe gaat het met je nu? Wat heftig zeg .. Ik heb momenteel een miskraam met 5 weken. Nu de 4e dag dat ik aardig veel bloed, ook stolsels nog. Vooral de eerste dag veel pijn gehad. Maar voelt ook nog weeig. Hoop dat alles goed los komt zelf, heb in 2015 een nare ervaring gehad. Toen heb ik uiteindelijk een curettage moeten krijgen. Maar jemig ik moet zeggen dat ik een miskraam met 5 weken onderschat heb, ik had een iets heftigere menstruatie verwacht, maar ervaar het eigenlijk hetzelfde als toen m’n missed abortion van 8/9 weken (2015) op gang was gekomen. Echt een mini bevalling. Ik hoop iig dat het nu goed met je gaat en het allemaal achter de rug is.
Wat heftig voor je. Ik hoop dat het inmiddels niet meer zo erg is teruggekomen? Bij mijn miskraam (2012, twin) herken ik jou beschrijving ontzettend. Vreselijke krampen een aantal uren, veel bloed verloren. Daarna heb ik nog zeker 14 dagen bloed in de mate van menstruatie verloren en was het schoon op controle bij de gyn. Bij twijfels of je gevoel delen, neem contact op met je verloskundige. Zij zijn hiervoor en weten waar je doorheen gaat. Het is echt wel heftig en dat het hoofd nog niet direct het besef heeft na de fysieke miskraam lijkt me ook niet gek. Ik zou ze gewoon even bellen. Heel veel sterkte en voor jou ook Bubblybaby
Wat een verdrietige situatie... ik hoop dat je je (lichamelijk althans) snel wat beter voelt en dat je het ergste hebt gehad. Ik heb ook een miskraam rond 6 weken gehad en ik had gedacht dat dit 'gewoon' een flinke menstruatie zou zijn, maar dat viel erg tegen. De pijn was heel heftig, net als een pittige wee, maar dan eentje die 3-4 uur heeft aangehouden. Ik heb puffend en huilend in foetushouding op bed gelegen... het was soms net alsof ik aan te bevallen was (dat was voor mij meest herkenbare ervaring). Daarna werd de pijn meer als menstruatiekrampen, met ook 'rugkrampen'. Totaal heb ik nog 2 weken buikpijn, rugpijn en bloedverlies gehad. Ook dat viel me erg tegen, ik kon ook echt niet werken. Heel veel sterkte.
Hey Ik ben dit nu ook aan het meemaken. Enkel had ik geen pijn ervaren maar ben wel naar het spoed geweest want was veel bloed en enorm grote klonters aan het verliezen. Ik ben 7 januari beginnen bloeden en 15 januari is mijn miskraam ingang gekomen. Op de dag van vandaag nog steeds aan het bloeden. De gynaecoloog zei dat ik een uitzonderlijk geval was. Ze heeft me terug aan de anticonceptie pil gezet. In de hoop da daardoor het bloeden stopt en mijn regels ingang komen om het laatste stukjes weefsel der uit te krijgen.