Hoi, Ik heb al meerder topic geopend hierover maar ga het uit wanhoop toch nog een x proberen. Aanstaande donderdag heb ik afspraak met de kinderarts en als ik niet gehoord word ga ik voor second opnion. Onze dochtertje is inmiddels 9 weken oud ( bijna maandag), en ze wil nog steeds niet slapen in haar bed. Krijsen en huilen ook na 5 minuten laten huilen. Ze is alleen tevreden als ik haar vast heb en wieg. Bij mij op de arm, inmiddels jbpm geprobeerd en ze spuugt minder maar ze slaap er niet beter door. Iemand nog ideeen? Ze is echt moe maar slaap niet, er moet toch iemand zijn met dezelfde ervaring.
of bedje iets schuin zetten, misschien dat als ze ligt dat haar voeding weer omhoog komt en ze hier last van heeft. en anders proberen om een gedragen shirt van jou bij haar in bedje te leggen waardoor ze jou geur ruikt. hier had mijn zoontje ook veel baad bij de inbakerdoeken van puckababy en mijn zoontje had (en heeft) gewoon 15-20 minuten nodig om in slaap te komen, soms is dat kletsend soms huilend. ik ga dus ook pas na die tijd kijken bij hem. een baby muziekje via de babyfoon ofzo hielp wel eens hier.
hier ook een lastige slaapster in begin. wilde gewoon bij ons zijn. we hebben haar een maand in ons bed gehad, toen in 3 nachten met huilen/troosten afgebouwd. overdag veel bij ons genomen en af en toe in ledikant en dat uitgebouwd. ze wil nog steeds niet graag slapen en huilt vaak wel 5 min maar dan slaapt ze. 9 wk is nog vroeg, neem haar nog lekker bij je tenzij je dat zelf in de nacht echt niet wil.
Eens met Ann. Waarom moet ze alleen in haar bedje liggen? Ze heeft 9 maanden bij jou gewoond en is er gewoon nog niet aan toe om alleen te zijn. Lukt slapen in de box of in de wandelwagen in de kamer niet? Of in een draagdoek/zak? Het alleen slapen in haar wiegje komt vanzelf over een paar weken. Heb je buikslapen ook geprobeerd?
Mijn zoontje wilde ook niet in zijn bedje slapen de eerste weken, ik heb heel veel dingen geprobeerd. N mijn armen slapen ging uieindelijk ook niet goed, begon heel licht te slapen. Toen uiteindelijk op de buik laten slapen, vanaf 6 weken. Elk slaapje hebben ik of mijn man naast hem gezeten (s'nachts sliep hij gelukkig wel op zijn rug in zijn bedje), vanaf 4 maanden ook s'nachts op de buik en overdag niet meer naast hem zitten. Nu leg ik hem op bed op de buik en hij draait zelf. Ik hoop dat jullie snel rust krijgen.
Hoi, Nee, draagdoek en wandelwagen werkt niet en s nacht gaat het gelukkig wel goed. Ze slaapt niet op onze kamer omdat ze veel prematuur geluiden maakt en wij echt niet kunnen slapen. Bed staat al schuin en ze word al ingebakerd nu met puck a baby omdat ze tegen de pacco enorm in gevecht ging. Kreunen en steunen boos schreeuwen, nee vindt ze echt niks maar zonder slaap ze helemaal niet. Nee, weet het echt niet wat ik nu moet doen. Ze slaapt alleen op de arm en s nachts wel in haar bedje. Ik begrijp ook niet waarom het in de nacht wel gaat?
Misschien heeft ze nog geen slaap op het moment dat jij haar naar bed brengt? Want als je haar er uit haalt dan is het goed ... ? Inbakeren heb ik ook echt wel even volgehouden hoor, hoe lang heb jij het met een pacco geprobeerd? Ik kon er ook 100x per slaapje uit voor de speen maar dat boeide me niet want de nachten sliep ze eindelijk lekker een keer een paar uurtjes, heerlijk! Bedje schuin? Heb je het idee dat ze maagzuur (verborgen reflux) heeft? Dochterlief heeft het ook gehad maar in de nachten ging het echt heel goed! Weet niet of je bv of fv geeft, misschien is bij flesvoeding nog een Comfort of Omneo voeding te proberen, speciaal tegen spugen en krampjes. jbpm veroorzaakt meestal krampen, en last met de ontlasting.
Ik heb de pacco zeker zes weken geprobeerd. Gebruik wel jbpm maar wel de natuurlijke variant deze zou juist niet krampen geven maar nutriton. Hoe kwam het dat jou dochter s nachts ook goed deed dan wat gebruikt jij?
Ik had Friso Comfort, nou echt, een wereld van verschil! Ze ging van standaard naar Comfort omdat ze bij standaard alles bij elkaar krijste, veel spugen, erg onrustig, veel krampen, etc. De hap, de huisarts, het cb en de verpleegkundige die ik telefonisch aan de lijn had vonden mij maar onzeker, huilen hoorde er bij, etc. Toen ben ik gewoon naar de HAP gegaan, heb mijn dochter met Maxi Cosi op tafel gezet en gezegd: veel plezier er mee en tot maandag! Toen constateerde ze inderdaad toevallig verborgen reflux. Met de jbpm op advies van hun, kreeg ze vervolgens gigantische obstipatie. Toen was ik het zo ontzettend zat, toen heb ik zelf de Comfort versie gehaald. Met 24 uur direct verschil! Tevreden na de voeding, lachen, spelen, geluidjes maken, etc. Het was heerlijk! ICM met het inbakeren dan was het gewoon zo super fijn! Later nog medicatie Zantac er bij voor het zure ruiken uit het mondje, en toen was het feest compleet. Ik kreeg een heerlijk lief en makkelijk meisje! En dat lieve makkelijke meisje is ze nog hoor!
Omdat ze nog maar 9 weken is en verder niets van wat je doet, helpt voor het slapen overdag, denk ik dat het gewoon mamahonger is en het voor jezelf het handigste is om gewoon te accepteren dat het even is zoals het is. Het gaat echt vanzelf over, vaak rond de 3 maanden, dus nog een maandje te gaan dan... Geef het wat rust, accepteer het, maak er geen strijd meer van: dat geeft je kindje ook rust en dat zal alleen maar goed doen.
Ga ik donderdag aan kinderarts vragen, hoe wist jij dat het verborgen reflux was, hoe hebben ze dat gezien.
Sorry meid, ik snap dat je wanhopig wordt dat je baby niet slaapt maar ik snap niet waarom je zoveel topics opent, over hetzelfde onderwerp. Ik zie hier weer dezelfde adviezen die je eerder ook al hebt gehad. Hier zeg je dat je NU pas aan je kinderarts gaat vragen of je baby verborgenreflux heeft, terwijl je in je vorige topics aangaf dat je daar allang met de kinderarts over gesproken hebt. Ik vind het eerlijk gezegd erg tegenstrijdig. Begrijp me niet verkeerd met dit berichtje hoor, want ik bedoel het echt niet kwaad. Het maakt mij echt niet uit dat je zoveel topics opent, maar naar mijn idee maak je jezelf er gek mee op deze manier. Mijn advies, bij deze, is acceptatie! Probeer de rust een beetje terug te vinden voor jezelf en je kindje, want op deze manier blijf je bezig en jou kindje voelt dit feilloos aan.
Dit is vast een periode. Ons zoontje wilde ook een tijdje niet in zn bedje overdag en inderdaad snachts wel, het is vanzelf op de een op andere dag overgegaan en begon hij wat ritme te krijgen, dit was ongeveer rond 3 maanden. Gewoon accepteren en lekker bij je nemen geniet ervan dat je kindje lekker bij je wil slapen, ons zoontje wil t niet meer en wil alleen in zn bed slapen en ik mis juist het bij mij slapen!
Fijn om te horen dat het om kan slaan. Ging dat echt zo van de een op de andere dag? Jou zoontje kon dus ook in de nacht wel slapen en overdag niet?
Ik zei al in mijn vorige bericht dat ik het echt niet verkeerd bedoel! Ik kan me echt heel goed voorstellen dat je er wanhopig van wordt. Maar als jij in een hele korte tijd dezelfde topics opent, dan krijg je ook dezelfde tips. Zo geldt dat ook voor het "reflux verhaal". dat is ook al een aantal keren tegen je gezegd. Als jij je continu, hele dagen bezig gaat houden met allerlei tips uit verschillende topics, die op hetzelfde neer komen, dan wordt je knettergek. Je kindje voelt dat ook. Dus probeer rust te vinden, ook al is dat erg moeilijk. Je gaat donderdag naar de kinderarts, probeer een schema bij te houden van hoe lang en wanneer je kindje huilt. Zet je vragen op papier en uit je zorgen en gedachtes naar de kinderarts. Maar voor nu is acceptatie het beste.