Na 4 weken wachten op een spontane miskraam, hebben we de knoop doorgehakt. Ik trek het niet meer om nog langer te moeten wachten. Op dit moment ben ik er helemaal doorheen, en kan ik alleen maar huilen. Het is nu definitief. Morgenmiddag om 2 uur moet ik voor een echo naar het ziekenhuis, als ik dan te horen krijg dat het echt niet goed is, maak ik een afspraak om het toch te laten weghalen. Ik heb er lang over nagedacht, en ook met mijn vriend uren aan de telefoon gezeten, maar ik kan niet meer wachten. Kreeg net telefoon dat mijn vriend eerder naar huis kan komen om mij bij te staan. I.p.v over 2 weken, komt hij a.s maandag al naar huis. Ik ben blij dat hij naar huis komt, we hebben elkaar hard nodig, hij is er ook helemaal doorheen. Groetjes, Debora Voor iedereen die ook op een miskraam zitten te wachten of er net één achter de rug heeft, heel veel sterkte toegewenst.
Meid ik kan alleen maar zeggen dat je de juiste beslising hebt gemaakt Ik heb de eerste keer ook 6 weken doorgelopen never nooit meer en de 2e keer heb ik het meteen laten weghalen. De curretage valt lichamelijk echt heel erg mee. Suc6 meid
Jeetje meid! ik wil je heel veel sterkte toe wensen! fijn dat je vriend eerder thuis kan komen! Liefs
Wat vreselijk voor jullie. Bij mij heeft het ook bijna 4 weken geduurd, ik vond het afschuwelijk om zo lang met een dood vruchtje in mijn buik rond te lopen. Ik hoop dat het nooit meer gebeurt, maar anders laat ik me veel sneller curetteren. Heel veel sterkte ermee!
Lieve meiden, Badankt voor jullie lieve berichten. Gisteren ben ik naar het ziekenhuis geweest om me te laten curetteren. Het is goed gegaan, alleen ik had heel veel pijn en heftige nabloeding. De doktoren twijfelden of ik dezelfde dag nog naar huis mocht. Ik zag het niet zitten om in het ziekenhuis te blijven, en mocht 'savonds toch naar huis. Ik voel me ondanks de pijn en de vermoeidheid wel goed. Groetjes, Debora
Hoi Meid.... Ten eerste heel erg veel sterkte voor de komende tijd, ik hoop voor je dat je het snel een plekje kunt geven. Erg knap van je dat je de knoop hebt doorgehakt, kan me voorstellen dat het geen fijn gevoel is om nog zwanger te zijn terwijl "je kindje" niet meer leeft.... Ik was zelf 11.4 weken zwanger toen ik hoorde dat het vruchtje (voor mij al een kindje) waarschijnlijk met 8 weken is gestorven... al die tijd zo blij geweest met niks.... Liefs Nelleke