Helaas, weer die terleurstelling!

Ik heb nog niet echt een teleurstelling gehad, aangezien we na mijn ongi pas in ronde 1 komen, maar ik denk dat wanneer je samen al een hele tijd bezig bent, de teleurstelling elke keer heel groot is.
ik denk dat je in ieder geval moet proberen te zorgen dat het vrijen leuk, fijn en vrijblijvend blijft. En niet dat jullie beide het gevoel hebben te 'moeten' rondom de eisprong.

misschien dat je dan met iets meer plezier en goede moed de volgende ronde in kan..
En natuurlijk blijft het een tegenvaller...maar dan zorg je gewoon dat je elkaar lief opvangt, er voor elkaar bent, elkaar verzorgd, wat extra liefde

Wens jullie veel succes..!

 

Hmm nja mijn vriend probeerd om niet teveel te gaan hopen, maar toch valt het tegen als het blijkt niet zo te zijn.
Maar hij is dan extra lief tegen me, veel knuffelen enzo vind ik wel erg fijn!

Nouja.... wie weet is het deze keer raak!
Ik zou de tips uit andere topics proberen mee te nemen zoals 'na het vrijen een kussen onder je bips'.
Heb ook gelezen over het 'randje fietsen' ofzo, maar daar heb ik geen enkele ervaring mee.
Maar wie weet is dat iets om te proberen voor 'n keer

 

Hier is het steeds:
Even slikken en weer doorgaan.
Sommige maanden weet ik gewoon dat het niet gelukt is, raar eigenlijk, en dan heb ik weinig hoop.
Maar afgelopen maand had ik echt heel goede hoop en als het dan niet is gelukt... tja dan is het echt wel een domper!

 

hmm ja dat geloof ik..als je zelf denkt dat het gelukt is...dan heb je onbewust toch meer hoop.

Maar inderdaad..vol goede meod weer doorgaan!

 

Ik vind het heel moeilijk om met de teleurstelling om te gaan!

Van de week werd ik weer ongi en heb ik ff flink zitten janken!

Nu kreeg ik vandaag te horen dat een vriendin zwanger is! Ben heel blij voor haar maar kan het niet helpen te denken waarom ik niet...!

Maar goed nieuwe ronde nieuwe kansen!

 

Ik denk dat dat inderdaad altijd moeilijk blijft, als je hoort van een ander dat ze wel zwanger is, en jij niet.
Nu ben je gelukkig nog geen jaren bezig, dat zou het nog zwaarder maken. (zie bij je naam 'ronde 2' staan)

 

haha die van mij is precies t zelfde.. maar na een jaar kan ik het niet meer opbrengen om zo te denken

en dat van die teleurstelling, meestal met een lekkere bak choco ijs of iets anders lekkers op de bank een filmpie kijken, en die dag erna proberen te denken nieuwe ronde nieuwe kansen

 

Klopt zit pas in ronde 2
Maar de wens bestaat al zo lang dat het me heel zwaar valt. Moet er toch mee zien te leven!

Komt vast wel goed heb alleen geen geduld!

pfffff wat is het toch lastig he!

 

Jeetje meiden, als ik dit weer zo lees, voel ik precies het gevoel van toen ..... Iedere maand weer die teleurstelling, maar ondanks dat, jezelf iedere keer weer oppeppen en erin blijven geloven.... En zie hier, na ruim 2,5 jaar te hebben gewacht, eindelijk ons wonder gezond, levend en wel in m'n armen! Hoop doet dus echt leven !

Succes allemaal!

 

Ga er vanuit dat het minimaal ene jaar kan duren dan is die telleurstelling mischien ook niet zo groot

 

Hee Hanna, wat stom, ik heb dat ook vaak!
Twee maanden geleden heb ik echt een flinke huilbui gehad, toen ik weer eens ongi werd.
Maar goed, ergens ook wel logisch, vorig jaar rond die tijd was ik net zwanger, en ik had zó gehoopt dat het een jaar later wel gelukt zou zijn.

Nu heb ik ook echt goede hoop, maar ik zal toch echt moeten afwachten tot 5 dec. en dan pas testen.
Ik heb het geduld niet eens meer!

 

he verdorie, was het veel plassen toch geen symptoom en ook geen zwangerschapsepidemie dus

volgende ronde beter natuurlijk, maar ik weet hoe kl*te je je voelt!

 

ik ben nog niet echt teleurgetseld geweest maar ik ben nog niet zo lang bezig, misschien komt daar wel verandering in als ik een paar maanden verder ben. Maar ik hoop dat ik dan wel zwanger ben.
Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik er een jaar voor moet uittrekken en dat zegt de huisarts ook.
Ik hoop dat we allemaal snel zwanger mogen worden

 

Tja, als je 34 bent, is een jaar heel lang... Tenminste, zo voel ik het, moet er niet aan denken dat het nog een jaar duurt, gewoon omdat ik dan al 35 zou zijn met alle steeds verhoogde risico's van dien...

Maar ik drink mijn teleurtselling lekker weg met een lekker wijntje (of twee. Of drie), dan mag het weer even, haha!

 

Nou...zo moet het wel een beetje zijn natuurlijk. Ik snap die mensen nooit zo goed die zeggen dat ze voor een kindje gaan maar die zeggen dan ook dat ze het gewoon doen "wanneer ze zin hebben" , ookal is dat helemaal niet rond de eisprong. kijk, ik ben ook helemaal voor de rest van de maand ook lekker sexen, maar als je zwanger wil worden zal je het toch zo rond je eisprong moeten doen hoor..

Oh en ik kan het toch niet laten: het is teleurstelling...zonder R voor de L.. (bedoel het niet rot hoor.. )

 

Vóór mijn zwangerschap kon ik het aardig van me afzetten...ik was er wel mee bezig maar het beheerste absoluut niet mijn leven!
Helaas is de zwangerschap niet goed verlopen! Vol goede moed dacht ik verder te gaan maar ik merk toch wel dat het heel wat dagen nu in beslag neemt! Ik ben er merkbaar meer mee bezig....en als ik weer ongi word kan ik nu echt letterlijk janken.....

 

Ik kon het ook voor mijn zwangerschap gemakkelijk van me afzetten. Eenmaal weer zwanger te zijn geweest is de drang er zo naar een tweede kindje. Ik ben er voorheen nooit mee bezig geweest geen ovulatie testen of temperaturen. Nu doe ik dat allemaal wel....