het is kerstavond 2008 en ik moet het mijn vriend vertellen... hij komt en vertel hem ga maar even zitten lieverd.... hij wist en voelde het gelijk ja hoor we zijn zwanger en dat net voor de kerst het weten.... dolgelukkig en alles op zijn beloop laten.... we zien gelijk allebei de families en iedereen helemaal blij..... mocht niets meer doen hij is zooo lief geweest.... iedereen, maar ik voelde steeds behoorlijke krampen en verloor wat slijm... dat kan never nooit goed zijn dacht ik nog maar de spoedeisende hulp maak u maar niet druk dat kan bij de eerste 3 maanden zo zijn... 7 weekjes, raakte dit weekend al helemaal gewend aan het idee om ons 1ste kindje in een nieuw bijzonder jaar te mogen krijgen.... nog meer krampen en huilbuien, ik voelde dat het niet goed zat... ik kreeg meer slijm en gisternacht in bed voelde ik nog meer slijm maar dit keer mer bloed erbij.... en ja hoor.... ons klein wondertje weg.... in 1 klap je droom in duigen.... en maar een paar mensen die begrijpen wat je voelt en doormaakt... ik kan het nu nog steeds niet bevatten zo kort maar mogen genieten en wennen aan het idee dat je er toch wel klaar voor bent en dat je een mooi klein mensje op de wereld mag zetten en er voor zorgen.... het liefde geven en het zo graag welkom heten... ik kan alleen maar huilen en slapen nee hoor lig alleen maar aan mijn buik te voelen en moet het beseffen dat het over is.... tuurlijk moeten we verder en er komen nog veel kansen in mijn leven ben nog jong maar wordt er toch ook wel angstig van.... bedankt dat ik dit verhaal zo kan delen kan ik het toch kwijt en dan zijn er mensen die mij kunnen begrijpen en mij hoop kunnen geven.... voor alle moeders die hetzelfde mee hebben gemaakt we are strong en loving mothers we get our changes someday! dikke kus en geluk xx
Meid ik ken het gevoel helemaal al was ik een weekje verder toen het gebeurde. Krampen ken ik ook die had ik namelijk ook vaak maar overal lees je dat dit niet erg is. Ik zit nu dan ook in spanning voor de eerste echo volgende week. Heel erg veel sterkte en neem de tijd om het een plaatsje te geven. De angst bij een tweede zwangerschap is zeker aanwezig en ik zal dan ook blij zijn als ik volgende week woensdag goed ben door gekomen.
heel veel sterkte, het is vreselijk om dit mee te moeten maken, en het zou niet moeten gebeuren!@ Neem de tijd om alles een plekje te geven!