Helaas....

Naar alle onzekerheid, etc ben ik vrijdag toch nog met spoed naar het ziekenhuis gegaan..Ik heb een nacht in het ziekenhuis gelegen om opservatie te doen. of mijn buikkrampen ( in mijn zei ) niet te erg werden. Nee ze waren niet erger geworden, zaterdag morgen ben ik gebloedprikt. en de verpleegkundige dacht al dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, om 9:15 zeiden ze dat ik niks mocht eten. omdat ik waarschijnlijk geopereerd werd, en dat helaas ons kindje in mijn eileider zat. tot dat zaterdag middag kwart over 2 er een gynocoloog bij kwam en vertelde dat mijn HCG met 200 gestegen was, wij waren blij. want hcg was gestegen, we hadden een echo gedaan en ze zagen nog niks in de eileiders en ook niks in de baarmoeder. dus ik werd zaterdag ontslagen in het ziekenhuis, en moest maandag terug kwamen. Toen ben ik maandag morgen om 9 uur terug gekomen, en hebben ze weer een echo gemaakt, mijn steken in mijn zei waren minder geworden dus wij hadden hoop! heel veel hoop op een gezond kindje. Toen moesten wij van de gynocoloog bloed gaan prikken om te kijken of mijn HCG gestegen was, En al was die met 100 gestegen ! dan konden we er van uit gaan dat ik een gezonde zwangerschap had!, we werden om 1 uur gebeld. en mijn HCG was met 500 gestegen ! Dus ik was super blij!. mijn HCG was gestegen toch een gezond kindje je bent zo welkom. Tot dat ze zeiden dat we toch met spoed een operatie moesten want hun wisten zeker dat het toch een buiten baarmoederlijke zwangerschap heb. ( zei een andere gynocoloog). Ik was booos, ik wil mijn kindje niet kwijt. ze zeiden als mijn HCG gestegen is dat ik een gezonde zwangerschap heb. en dat ik woensdag maar terug moet komen om nog een keer bloed te prikken.
toen moest ik toch naar gynocologie lopen.
en helaas 1 gynocoloog heeft me valse hoop gegeven een hele grote fout! . ik moest met spoed geopereerd worden, anders zou ik het zelf niet meer na kunnen vertellen.
ik ben dus maandag avond nog geopereerd. en helaas het kindje zat in mijn eileider. ik was 6 weken en 5 dagen ongeveer zwanger, zagen ze aan de groei van het vruchtje. en helaas moesten ze mijn eileider ook verwijderen omdat die flink beschadigd is.

We hebben een grote gemis! nooit het vruchtje kunnen zien! maar wel ons eerste kindje! en wat jullie ook wel hebben is als je een Positive test hebben , dan ben je moeder.

Dus we hebben nu een gedenk kastje gemaakt, voor ons kleine wondertje ons eerste kindje. en dan met tekst.

ik had je willen laten lopen, laten fietsen, laten lachen.
laten zingen laten dansen. met de kinderen in de kring. had ik je willen laten spelen laten hollen laten gooien, laten vallen omdat je wist dat ik je toch wel ving. ik had je zo graag maar even, een seconde laten leven. ik wil je nu alleen niet laten gaan , we hebben een klein engeltje er bij gezet en een kaarsje aan gezet !

HET BLIJFT ONS WONDERTJE!, ONZE ENGEL